Η διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης (HIIT) μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά τη συνολική και την (ενδο)κοιλιακή λιπώδη μάζα, ωστόσο η συγκριτική αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων HIIT τρεξίματος έναντι ποδηλάτησης στη μείωση της λιπώδους μάζας δεν είναι γνωστή. Επιπλέον, χρειάζεται να διερευνηθεί καλύτερα η ενδεχόμενη σχέση μεταξύ του εντερικού μικροβιώματος και της προκαλούμενης από την HIIT μείωσης της λιπώδους μάζας. Πρόσφατη μελέτη συνέκρινε τις επιδράσεις δύο ισοενεργειακών προγραμμάτων HIIT, ποδηλάτησης έναντι τρεξίματος, συνολικής διάρκειας 12 εβδομάδων στη σωματική σύσταση και τη σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος ανδρών με υπερβάλλον βάρος ή παχυσαρκία που δεν ακολουθούσαν κάποια συγκεκριμένη δίαιτα. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι το σωματικό βάρος και το κοιλιακό και σπλαχνικό λίπος των συμμετεχόντων μειώθηκαν ως αποτέλεσμα των προγραμμάτων άσκησης, ενώ δεν παρατηρήθηκαν διαφορές ως προς το βάρος, το συνολικό σωματικό λίπος και το σπλαχνικό λίπος μεταξύ των ομάδων άσκησης. Ωστόσο, η απώλεια κοιλιακού λίπους ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα HIIT-τρεξίματος. Η ποικιλομορφία του εντερικού μικροβιώματος δεν διαφοροποιήθηκε σημαντικά τόσο ως αποτέλεσμα της παρέμβασης άσκησης όσο και μεταξύ των ομάδων άσκησης, αλλά συσχετίστηκε με τις αλλαγές του κοιλιακού λίπους. Πιο συγκεκριμένα, τα χαρακτηριστικά του μικροβιώματος και οι αλλαγές της σύστασής του συσχετίστηκαν με τις απώλειες τόσο του συνολικού όσο και του κοιλιακού/σπλαχνικού λίπους. Συμπερασματικά, η ΗΙΙΤ, τόσο με τη μορφή ποδηλάτησης όσο και τρεξίματος, βελτίωσε τη σωματική σύσταση σε άνδρες με υπερβάλλον βάρος ή παχυσαρκία, ενώ η σύσταση και οι ασκησιογενείς αλλαγές του εντερικού τους μικροβιώματος συσχετίστηκαν με τη μείωση του σωματικού λίπους, ενισχύοντας την πιθανή σχέση μεταξύ αυτών των παραμέτρων.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ