Η διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης (HIIT) μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά τη συνολική και την (ενδο)κοιλιακή λιπώδη μάζα του σώματος. Ωστόσο, οι επιδράσεις των προγραμμάτων HIIΤ τρεξίματος έναντι ποδηλασίας στη μείωση της λιπώδους μάζας δεν έχουν ακόμη συγκριθεί. Επιπλέον, χρειάζεται να διερευνηθεί περισσότερο η σχέση μεταξύ του εντερικού μικροβιώματος και της προκαλούμενης από τη HIIT μείωσης της λιπώδους μάζας. Πρόσφατη μελέτη συνέκρινε τα αποτελέσματα δύο ισοενεργειακών προγραμμάτων HIIT (ποδηλασίας έναντι τρεξίματος) διάρκειας 12 εβδομάδων στη σύσταση του σώματος και του μικροβιώματος του εντέρου σε άνδρες υπέρβαρους ή παχύσαρκους που δεν ακολουθούσαν ορισμένη δίαιτα. Συνολικά, το σωματικό βάρος και το κοιλιακό και σπλαχνικό λίπος μειώθηκαν μετά την ολοκλήρωση των προγραμμάτων ΗΙΙΤ. Δεν παρατηρήθηκε διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων άσκησης ως προς την ποσοστιαία μεταβολή του βάρους, του συνολικού σωματικού λίπους και του σπλαχνικού λίπους. Αντίθετα, η απώλεια κοιλιακού λίπους ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα HIIT-τρεξίματος έναντι της ΗΙΙΤ-ποδηλασίας. Η ποικιλότητα του εντερικού μικροβιώματος δεν διαφοροποιήθηκε μετά την ολοκλήρωση των προγραμμάτων άσκησης ούτε διέφερε μεταξύ των ομάδων άσκησης, ωστόσο συσχετίστηκε με τις μεταβολές του κοιλιακού λίπους. Συμπερασματικά, τόσο η ποδηλασία όσο και το τρέξιμο με τη μορφή ΗΙΙΤ ίσης ενεργειακής δαπάνης βελτίωσαν τη σωματική σύσταση υπέρβαρων/παχύσαρκων ανδρών. Περισσότερες μελέτες χρειάζονται για να χαρακτηρίσουν τους μηχανισμούς που διέπουν τη μεγαλύτερη απώλεια κοιλιακού λίπους με άσκηση τρεξίματος HIIT.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ