Μετα-ανάλυση 19 μελετών σε νεαρούς ενήλικες αθλητές, 521 με ιστορικό εγκεφαλικής διάσεισης (κατά μέσο όρο 2.40 ± 0.99 περιστατικά διάσεισης) και 1.184 αθλητές ως ομάδα ελέγχου, έδειξε ότι οι αθλητές με ιστορικό διάσεισης, τουλάχιστον 3 μήνες μετά το τελευταίο περιστατικό τους παρουσίασαν χαμηλότερες γνωστικές επιδόσεις σε σχέση με την ομάδα ελέγχου, όσον αφορά τη δημιουργία/έλεγχο στρατηγικής, τη λεκτική μετατόπιση συνόλων, τη διαχείριση παρεμβολών σε τυποποιημένες κλινικές δοκιμασίες, την αναστολή απόκρισης και τη μνήμη μελλοντικής εργασίας. Τα συγκεκριμένα ευρήματα μπορούν να χρησιμεύσουν ως προκαταρκτική κατευθυντήρια γραμμή σε κλινικούς γιατρούς για τη γνωστική αξιολόγηση αθλητών με ιστορικό διάσεισης και να παρέχουν πληροφορίες για τη δημιουργία μελλοντικών κατευθυντήριων οδηγιών σχετικά με τα συνήθη χαρακτηριστικά των διασείσεων που σχετίζονται με τον αθλητισμό.