Η άσκηση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης συνδέεται με πολλά περιγεννητικά οφέλη, ωστόσο λεπτομερή χαρακτηριστικά της δραστηριότητας στο σπίτι, στην εργασία και στις μετακινήσεις δεν έχουν περιγραφεί επαρκώς.
Πρόσφατη έρευνα σε 2.778 γυναίκες με μονήρη κύηση και 169 γυναίκες με δίδυμη κύηση που πραγματοποιήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού και Μελέτης της Ανθρώπινης Εμβρυϊκής Ανάπτυξης στις Ηνωμένες Πολιτείες διερεύνησε τη σωματική δραστηριότητα κατά τη διάρκεια μονήρους και δίδυμης εγκυμοσύνης ανά είδος δραστηριότητας (σπίτι, εργασία,…) και αναλόγως των χαρακτηριστικών γνωρισμάτων των εγκύων.
Η συγκεκριμένη έρευνα ανέδειξε ότι η αθροιστική σωματική δραστηριότητα μειώθηκε μη γραμμικά κατά τη διάρκεια της κύησης, ενώ το μέγεθος και το διάγραμμα της μείωσης διέφεραν ανάλογα με το είδος της δραστηριότητας, τη φυλή/εθνικότητα της εγκύου, τον αριθμό των (προηγούμενων) κυήσεων, την πολυδυμία και το αρχικό επίπεδο σωματικής δραστηριότητας, ωστόσο δεν συσχετίστηκε με τον Δείκτη Μάζας Σώματος. Οι οικιακές ασχολίες και η επαγγελματική δραστηριότητα και όχι η αθλητική ενασχόληση συνέβαλαν κατά κύριο λόγο στη διαμόρφωση του (αυτο)καταγραφόμενου μεταβολικού ισοδυνάμου ωρών σωματικής δραστηριότητας ανά εβδομάδα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Συνολικά, η μέτρηση διαφορετικών μορφών δραστηριότητας πέραν της τακτικής άσκησης και η συλλογή διαχρονικών μετρήσεων είναι απαραίτητα για την πλήρη περιγραφή της σωματικής δραστηριότητας σε διαφορετικούς πληθυσμούς εγκύων γυναικών.