Ένα ευρύ φάσμα μοριακών μονοπατιών έχει διερευνηθεί κατά την τελευταία δεκαετία προκειμένου να κατανοήσουμε τους μηχανισμούς με τους οποίους η τακτική σωματική άσκηση προάγει τη νευροπροστασία και μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης μεταδοτικών και μη μεταδοτικών χρόνιων νόσων. Ενώ μία μεμονωμένη συνεδρία σωματικής άσκησης μπορεί ενδεχομένως να προκαλέσει παροδική ανισορροπία της κυτταρικής ομοιόστασης, οι τακτικά επαναλαμβανόμενες συνεδρίες άσκησης βελτιώνουν την ανοσοαπόκριση και την ανοσοεπιτήρηση. Επιπρόσθετα, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που βρίσκονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα αποκτούν έναν αντιφλεγμονώδη φαινότυπο, προστατεύοντας από την έκπτωση των γνωστικών λειτουργιών που επέρχεται με την πάροδο της ηλικίας. Πρόσφατη επιστημονική ανασκόπηση υπογραμμίζει την αντιφλεγμονώδη επίδραση της άσκησης στην πρόληψη ή τη θεραπεία κοινών χρόνιων νόσων. Επιπλέον, προτείνει η χρήση των πτερινών σε βιολογικά υγρά ως ευαίσθητων βιοδεικτών για την παρακολούθηση της αντιφλεγμονώδους επίδρασης της σωματικής άσκησης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ: https://www.sciencedirect.com/…/artic…/pii/S092544392030168X
Στο σχήμα απεικονίζονται οι επιδράσεις των διαφορετικών εντάσεων άσκησης στη φλεγμονώδη/αντιφλεγμονώδη απόκριση (ιντερλευκίνη-6 και νεοπτερίνη) και σε παραμέτρους υγείας (κίνδυνος μόλυνσης, χρόνιες μη μεταδοτικές νόσοι και νευροπροστασία).
ΜΕΤ: μεταβολικό ισοδύναμο της άσκησης.