Η ανεπαρκής καθημερινή συμμετοχή σε μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα στους εφήβους με νοητικές και αναπτυξιακές αναπηρίες, η οποία είναι ελλιπέστερη από εκείνη που παρατηρείται στους εφήβους χωρίς αναπηρίες, συνδέεται με μειωμένη καρδιαγγειακή και μυϊκή λειτουργική ικανότητα, φτωχές κινητικές δεξιότητες και υψηλό επιπολασμό υπερβάλλοντος σωματικού βάρους και παχυσαρκίας. Πρόσφατη κλινική μελέτη διερεύνησε την αποτελεσματικότητα ενός 18-μηνου προγράμματος σωματικής δραστηριότητας που εφαρμόστηκε εξ αποστάσεως σε εφήβους (ηλικίας περίπου 16 ετών, 52% γυναίκες) με νοητικές και αναπτυξιακές αναπηρίες, σε σύγκριση με τα αποτελέσματα του ίδιου προγράμματος που συνδυάστηκε με συνεδρίες εκπαίδευσης/υποστήριξης από την πλευρά των γονέων για τη συμμετοχή των εφήβων στο πρόγραμμα σωματικής δραστηριότητας. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν σημαντικές βελτιώσεις στα επίπεδα μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας, καθώς και στη μυϊκή λειτουργική ικανότητα των εφήβων στους 6, 12 και 18 μήνες εφαρμογής του προγράμματος, χωρίς ωστόσο να παρατηρούνται διαφορές μεταξύ των δύο μορφών εφαρμογής του σε κανένα χρονικό σημείο. Συμπερασματικά, οι υποστηρικτικές γονεϊκές συστάσεις δεν είχαν καμία επιπρόσθετη επίδραση στις βελτιώσεις της καθημερινής συμμετοχής των εφήβων σε μέτριες έως έντονες σωματικές δραστηριότητες, υποδηλώνοντας ότι οι εξ αποστάσεως συνεδρίες άσκησης με ελάχιστη γονεϊκή συμμετοχή μπορούν να αποτελέσουν τον πυρήνα των παρεμβάσεων για την αύξηση της καθημερινής σωματικής δραστηριότητας σε εφήβους με νοητικές και αναπτυξιακές αναπηρίες.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ

PTOMEY, L. T., R. A. WASHBURN, J. LEE, J. R. SHERMAN, A. M. RICE, J. C. DANON, D. A. WHITE, A. N. SZABO-REED, B. C. HELSEL, and J. E. DONNELLY. An Individual versus Parent Supported Physical Activity Intervention in Adolescents with Intellectual Disabilities. Med. Sci. Sports Exerc., Vol. 56, No. 12, pp. 2256-2266, 2024.