Η τακτική άσκηση μειώνει την αρτηριακή πίεση, αλλά οι υποκείμενοι μηχανισμοί που διαμεσολαβούν αυτή την ευεργετική επίδραση παραμένουν ασαφείς. Πρόσφατη επιστημονική μελέτη αξιολόγησε την πιθανή συμμετοχή της παννεξίνης-1 (pannexin 1), ενός διαύλου απελευθέρωσης ΑΤΡ, στη μείωση της αρτηριακής πίεσης που προκαλείται με την άσκηση. Είκοσι επτά άνδρες μέσης ηλικίας, 13 με φυσιολογική αρτηριακή πίεση και 14 με υπέρταση σταδίου 1 (συστολική αρτηριακή πίεση 130 – 139 mm Hg και διαστολική 80 – 89 mm Hg), οι οποίοι δεν ελάμβαναν φαρμακευτική αγωγή, συμμετείχαν σε πρόγραμμα υψηλής έντασης αερόβιας άσκησης ποδηλάτησης διάρκειας 8 εβδομάδων. Η συγκεκριμένη μελέτη ανέδειξε ότι η ασκησιογενής μείωση της αρτηριακής πίεσης σε υπερτασικούς άνδρες χωρίς φαρμακευτική αγωγή δεν συνοδεύεται από μεταβολή της λειτουργίας του συγκεκριμένου διαύλου. Συνολικά, η μελέτη επιβεβαιώνει την αποτελεσματικότητα της αερόβιας άσκησης υψηλής έντασης στη μείωση της αρτηριακής πίεσης σε άτομα με ιδιοπαθή (πρωτοπαθή) υπέρταση, ωστόσο, τα ευρήματα της μελέτης δεν υποστηρίζουν την εμπλοκή της παννεξίνης-1 σε αυτή την επίδραση της άσκησης. Έτσι, η συγκεκριμένη πρωτεΐνη φαίνεται να είναι απίθανο να αποτελέσει χρήσιμο φαρμακολογικό στόχο για τη μείωση της αρτηριακής πίεσης στην ιδιοπαθή υπέρταση.