Η άσκηση αποτελεί αποδεδειγμένη θεραπεία για τη διαχείριση των καρδιομεταβολικών παραγόντων κινδύνου στον διαβήτη τύπου 2. Ωστόσο, τα αποτελέσματά της στην ποιότητα ζωής των ασθενών με διαβήτη τύπου 2 παραμένουν ασαφή.

Συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση 29 σχετικών μελετών, οι οποίες συμπεριελάμβαναν 2.354 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 που έκαναν αερόβια άσκηση και/ή άσκηση με αντιστάσεις για τουλάχιστον δύο εβδομάδες, έδειξε ότι  η αερόβια άσκηση, μόνη της ή σε συνδυασμό με άσκηση αντιστάσεων, βελτίωσε την ποιότητα ζωής των ασθενών με διαβήτη τύπου 2, ενώ η άσκηση με αντιστάσεις μόνη της δεν είχε το ίδιο αποτέλεσμα. Επίσης, οι σωματικές συνιστώσες της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής βελτιώθηκαν με όλες τις μορφές άσκησης, ωστόσο οι ψυχικές συνιστώσες της παρέμειναν αμετάβλητες.

Συμπερασματικά, οι παρατηρηθείσες βελτιώσεις φαίνεται να διαμεσολαβούνται από βελτιώσεις στις σωματικές συνιστώσες της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής και συνδέονται με τη βελτίωση του ελέγχου της γλυκόζης στο αίμα. Περαιτέρω έρευνες αναμένεται να προσδιορίσουν τη σχετική σημασία της διάρκειας, της έντασης και της συχνότητας της άσκησης στα ανωτέρω ευεργετικά της αποτελέσματα σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.

Διαβάστε περισσότερα: ΕΔΩ