Η άσκηση βελτιώνει την αγγειακή λειτουργία, ωστόσο δεν είναι σαφές αν τα οφέλη αυτά διαμεσολαβούνται από αλλαγές σε  παραδοσιακούς παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου και αν υπάρχουν διαφορές φύλου ως προς τις σχετικές επιδράσεις της άσκησης σε ενήλικες μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας (62 ± 7 έτη). Πρόσφατη μελέτη (2024) διερεύνησε τα ερωτήματα αυτά σε 72 υγιείς άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι κατανεμήθηκαν τυχαία σε ομάδα βάδισης στην ξηρά, σε ομάδα βάδισης στο νερό και σε ομάδα ελέγχου που δεν έκανε άσκηση. Οι ομάδες άσκησης ακολουθούσαν επιβλεπόμενο πρόγραμμα άσκησης, τρεις φορές την εβδομάδα για 50 λεπτά ανά συνεδρία, για συνολικό διάστημα 24 εβδομάδων. Η αρτηριακή πίεση, η σύσταση του σώματος, τα λιπίδια και η γλυκόζη του αίματος, καθώς και η μέσω ροής διαστολή της βραχιόνιας αρτηρίας, αξιολογήθηκαν σε όλους τους συμμετέχοντες στην αρχή και στο τέλος της περιόδου παρέμβασης. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η συστηματική άσκηση, ανεξαρτήτως συνθήκης, απέτρεψε την αύξηση της LDL χοληστερόλης και του πηλίκου συνολικής χοληστερόλης/HDL που παρατηρήθηκε στην ομάδα που δεν έκανε άσκηση. Διαφορές φύλου ως προς τις επιδράσεις της άσκησης βρέθηκαν για το σπλαχνικό λίπος και την άλιπη μάζα του σώματος. Η βελτίωση της διαστολής της βραχιόνιας αρτηρίας συσχετίστηκε με μειωμένη περφέρεια οσφύος και όχι με άλλους παράγοντες κινδύνου. Συνολικά, η άσκηση απέτρεψε την επιδείνωση των επιπέδων των λιπιδίων, ενώ υπήρχαν διαφορές μεταξύ των φύλων, ως προς τις ασκησιογενείς αλλαγές στη σύσταση του σώματος. Η βελτίωση της αγγειακής λειτουργίας δεν βρέθηκε να εξαρτάται από τις αλλαγές στους παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου, γεγονός που υποδηλώνει ότι η υγεία των αρτηριών μπορεί να εξαρτάται από άλλα ασκησιογενή ερεθίσματα.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ