Οι μεταβολές της μάζας της αριστερής κοιλίας και του τελοδιαστολικού όγκου ως προσαρμογές που επιφέρει η συστηματική άσκηση αποτελούν σημαντικούς παράγοντες προσδιορισμού της λειτουργικής ικανότητας ενός ατόμου στην υγεία και τη νόσο, ωστόσο η επίδραση των διαφορετικών μορφών άσκησης παραμένει ασαφής.
Η πρώτη μελέτη στη διεθνή βιβλιογραφία που συγκρίνει την εξατομικευμένη απόκριση και την κληρονομικότητα των προσαρμογών της αριστερής κοιλίας σε διαφορετικές μορφές άσκησης, χρησιμοποιώντας ένα κλασικό μοντέλο διδύμων ατόμων που δεν είχαν προηγουμένως προπονηθεί συστηματικά, καταδεικνύει ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των διαφορετικών ειδών άσκησης ως προς το μέγεθος των καρδιακών προσαρμογών. Έτσι, η επιλογή μιας εναλλασσόμενης μορφής άσκησης μπορεί να προκαλέσει ευεργετικές προσαρμογές σε ορισμένα άτομα που διαφορετικά μπορεί να μην είχαν ωφεληθεί από το αρχικά προτεινόμενο πρόγραμμα άσκησης.
Συνολικά, η συγκεκριμένη μελέτη παρέχει νέα δεδομένα σχετικά με τις προσαρμοστικές αποκρίσεις της αριστερής κοιλίας σε διαφορετικές μορφές άσκησης σε ατομικό επίπεδο και υπογραμμίζει τη σημασία των περιβαλλοντικών παραγόντων (και την έλλειψη γενετικής συμβολής) όσον αφορά τις καρδιακές προσαρμογές στην άσκηση.