Η χαμηλή καρδιοαναπνευστική ικανότητα και η παχυσαρκία μπορεί να επιταχύνουν τις διαδικασίες της γήρανσης. Ο βαθμός στον οποίο οι αλλαγές της καρδιοαναπνευστικής αντοχής και του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μπορούν να μεταβάλουν το ρυθμό γήρανσης ενδέχεται να είναι σημαντικός για το σχεδιασμό θεραπευτικών προσεγγίσεων. Πρόσφατη τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη με 3.944 συμμετέχοντες ηλικίας 45-76 ετών έδειξε ότι, τόσο οι αρχικές τιμές της καρδιοαναπνευστικής τους ικανότητας και του ΔΜΣ, όσο και οι μεταβολές αυτών των τιμών σε βάθος 4 ετών συσχετίζονταν ανεξάρτητα με τις 4ετείς μεταβολές ενός δείκτη ευπάθειας 38 σημείων. Είναι ενδιαφέρον ότι, οι συσχετίσεις των 4ετών μεταβολών της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και του ΔΜΣ με τις μεταβολές του δείκτη ευπάθειας ήταν παρόμοιες σε όλες τις υποομάδες των συμμετεχόντων βάσει της ηλικίας, του φύλου, του αρχικού ΔΜΣ, της διάρκειας ύπαρξης σακχαρώδους διαβήτη και του ιστορικού καρδιαγγειακής νόσου. Επιπλέον, η αύξηση της καρδιοαναπνευστικής αντοχής κατά τη διάρκεια των 4 ετών συσχετίστηκε με μικρότερο δείκτη ευπάθειας, ανεξάρτητα από το αρχικό επίπεδο καρδιοαναπνευστικής ικανότητας. Συμπερασματικά, οι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες και εκείνοι με διαβήτη τύπου 2 μπορούν να επιβραδύνουν τις διεργασίες γήρανσης, όπως αυτές απεικονίζονται από έναν αξιόπιστο δείκτη ευπάθειας, αυξάνοντας την καρδιοαναπνευστική τους ικανότητα και χάνοντας βάρος.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ