Η χαμηλή καρδιοαναπνευστική ικανότητα και η παχυσαρκία μπορεί να επιταχύνουν τις διεργασίες γήρανσης. Ο βαθμός στον οποίο οι αλλαγές στην καρδιοναπνευστική αντοχή και στο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μπορούν να μεταβάλουν το ρυθμό γήρανσης μπορεί να είναι σημαντικός για το σχεδιασμό θεραπείας. Δεδομένα καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και ΔΜΣ συλλέχθηκαν από 3.944 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 ηλικίας 45-76 ετών κατά την έναρξη της τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης κλινικής μελέτης “Action for Health in Diabetes” καθώς και 4 χρόνια μετά. Τόσο οι αρχικές όσο και οι τετραετείς μεταβολές της φυσικής κατάστασης και του ΔΜΣ παρουσίασαν σημαντικές και ανεξάρτητες συσχετίσεις με τις τετραετείς αλλαγές στην ευπάθεια των συμμετεχόντων. Οι συσχετίσεις των τετραετών μεταβολών της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και του ΔΜΣ με τις μεταβολές του δείκτη ευπάθειας ήταν παρόμοιες σε όλες τις υποομάδες που δημιουργήθηκαν με βάση την ηλικία, το φύλο, τον αρχικό ΔΜΣ, τη διάρκεια ύπαρξης σακχαρώδους διαβήτη και το ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου. Επιπλέον, η βελτίωση της φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια των 4 ετών συσχετίστηκε με μικρότερη επιδείνωση της ευπάθειας ανεξάρτητα από το επίπεδο της αρχικής φυσικής κατάστασης. Συμπερασματικά, οι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 μπορούν να επιβραδύνουν τις διεργασίες γήρανσης, όπως αυτές καταγράφονται από έναν δείκτη ευπάθειας, αυξάνοντας την καρδιοαναπνευστική τους ικανότητα και χάνοντας βάρος.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ