Η οστεοπόρωση αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας και χαρακτηρίζεται από αλλοίωση της μικροαρχιτεκτονικής των οστών και χαμηλή οστική πυκνότητα, η οποία οδηγεί σε μειωμένη οστική αντοχή, αυξημένη οστική ευθραυστότητα και συνακόλουθη αύξηση του κινδύνου καταγμάτων. Σχετική συστηματική ανασκόπηση με μετα-αναλύσεις, η οποία πραγματοποιήθηκε με προοπτική εμπλουτισμού των κατευθυντήριων οδηγιών του ΠΟΥ σχετικά με τη σωματική δραστηριότητα και την καθιστική συμπεριφορά, συμπεριέλαβε στην ανάλυσή της συνολικά 59 μελέτες, από τις οποίες οι 12 ήταν μελέτες παρατήρησης και οι 47 μελέτες παρέμβασης. Η επεξεργασία των δεδομένων αυτών των μελετών ανέδειξε ότι η σωματική δραστηριότητα πιθανώς διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη της οστεοπόρωσης, βελτιώνοντας την υγεία των οστών των ηλικιωμένων. Το επίπεδο τεκμηρίωσης είναι υψηλότερο όσον αφορά τις επιδράσεις της σωματικής δραστηριότητας στην οστική πυκνότητα της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης από ό,τι σε αυτή του ισχίου (αυχένα του μηριαίου οστού). Ειδικότερα, τυπικά προγράμματα άσκησης, των οποίων εντοπίστηκαν σημαντικές ευεργετικές επιπτώσεις, περιελάμβαναν άσκηση διάρκειας τουλάχιστον 60 λεπτών την ημέρα, 2-3 φορές την εβδομάδα για τουλάχιστον 7 μήνες. Τα προγράμματα μεγαλύτερων δόσεων (όγκου) άσκησης και εκείνα που περιλαμβάνουν πολλαπλές ασκήσεις και ασκήσεις με αντιστάσεις φαίνεται να είναι πιο αποτελεσματικά.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ