Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι η σωματική αδράνεια συνδέεται με αυξημένη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου, ενώ, αντίθετα, η τακτική άσκηση έχει συσχετιστεί με μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης της νόσου και με ρυθμιστική επίδραση στην ανάπτυξη και την εξέλιξη του καρκίνου. Έτσι, ένας διαρκώς αυξανόμενος αριθμός ερευνών εστιάζει στη μηχανιστική ερμηνεία και τεκμηρίωση των αντικαρκινικών επιδράσεων της σωματικής άσκησης και ειδικότερα στον χαρακτηρισμό των μοριακών μηχανισμών που συνδέουν την άσκηση με την πρόληψη και τη θεραπεία του καρκίνου.
Πρόσφατη βιβλιογραφική ανασκόπηση δημοσιευμένη από μέλη του Εθνικού Κέντρου “Exercise is Medicine-Greece” αναδεικνύει ότι παράγοντες που προέρχονται από τους μυς, μυοκίνες και miRNAs, και οι οποίοι εκκρίνονται ως απόκριση στη μυϊκή συστολή, φαίνεται ότι διαμεσολαβούν ορισμένες από τις ευεργετικές επιδράσεις της άσκησης και ευθύνονται για την επικοινωνία μεταξύ των ιστών, η οποία δύναται να ελέγξει τη δυναμική του καρκίνου. Συνολικά, παράγοντες που εκκρίνονται από τους μυς μπορούν να τροποποιήσουν την εξέλιξη του καρκίνου άμεσα, επηρεάζοντας τα καρκινικά κύτταρα, και έμμεσα, διεγείροντας την ανοσολογική απόκριση και περιορίζοντας την απώλεια μυϊκής μάζας που συνδέεται με τον καρκίνο και επηρεάζει την ποιότητα ζωής των ασθενών.