Month: Δεκέμβριος 2021

Επιστημονική μελέτη, η οποία βασίστηκε στα δεδομένα εθνικής έρευνας για την υγεία και τη διατροφή που διεξήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά το χρονικό διάστημα 2003-2006, εξέτασε το ρόλο της συχνότητας εφαρμογής της συνιστώμενης σωματικής δραστηριότητας (δηλ., βάσει των κατευθυντήριων οδηγιών, 60 λεπτά καθημερινής σωματικής δραστηριότητας μέτριας έως υψηλής έντασης, 7 ημέρες την εβδομάδα) σε 656 παιδιά και εφήβους ηλικίας 6-18 ετών. Τα αποτελέσματα της μελέτης δεν ανέδειξαν κλινικά σημαντικές διαφορές στην καρδιομεταβολική υγεία μεταξύ των παιδιών που συγκέντρωναν 60 λεπτά σωματικής δραστηριότητας μέτριας έως υψηλής έντασης καθημερινά και εκείνων που άθροιζαν τον ίδιο εβδομαδιαίο όγκο και ένταση σωματικής δραστηριότητας αλλά

Οι δυσμενείς επιπτώσεις της κακής καρδιομεταβολικής υγείας στη δομή και τη λειτουργία των αρτηριών κατά την παιδική ηλικία μπορούν να μετριαστούν με τη βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας, όπως ανέδειξε πρόσφατη μελέτη σε 5.566 παιδιά ηλικίας 9-11 ετών. Η υψηλότερη καρδιοαναπνευστική ικανότητα βρέθηκε να συνδέεται με καλύτερη δομή των αρτηριών, ωστόσο είναι ενδιαφέρον ότι η μεγαλύτερη συνολική λιπώδης μάζα καθώς και η λιπώδης μάζα στον κορμό συσχετίστηκαν επίσης με καλύτερη αρτηριακή λειτουργία και δομή. Στην αντίστροφη ανάλυση, η υγιής αρτηριακή δομή και λειτουργία βρέθηκε να συσχετίζεται ανεξάρτητα με αυξημένη συνολική λιπώδη μάζα και λιπώδη μάζα του κορμού, υποδηλώνοντας ένα “αρτηριακό παράδοξο”.

Πρόσφατη μελέτη σε  δεκαέξι υγιείς γυναίκες και άνδρες ηλικίας 23 ± 5 ετών, που ολοκλήρωσαν πρόγραμμα άσκησης με αντιστάσεις με συχνότητα τρεις φορές την εβδομάδα για 8 εβδομάδες, έδειξε ότι  η αναστολή της ινωδόλυσης μειώθηκε μετά τη συστηματική άσκηση (προπόνηση), ενώ η πήξη του αίματος δεν επηρεάστηκε. Τα αποτελέσματα αυτά υποδηλώνουν ότι η άσκηση με αντιστάσεις μπορεί να επιδράσει ευεργετικά μειώνοντας τον κίνδυνο ενός θρομβωτικού επεισοδίου. Η κατανόηση των μηχανισμών μέσω των οποίων η άσκηση με αντιστάσεις επηρεάζει την αιμόσταση απαιτεί περισσότερη έρευνα.   Διαβάστε το πλήρες άρθρο:  Regular_Resistance_Training_Enhances_Fibrinolytic.12

Διακόσια είκοσι οκτώ (228) άτομα μέσης ηλικίας που συμμετείχαν στην Ολλανδική Επιδημιολογική Μελέτη της Παχυσαρκίας παρουσίαζαν 88 ± 56 λεπτά καθημερινής μέτριας έως έντονης σωματικής δραστηριότητας και 9,0 ± 2,1 ώρες σωματικής αδράνειας (καθιστικής ζωής). Η αντικατάσταση 30 λεπτών σωματικής αδράνειας την ημέρα με 30 λεπτά  μέτριας έως έντονης άσκησης συσχετίστηκε με 1,3% λιγότερο συνολικό σωματικό λίπος,  μείωση κατά 7,8 τετραγωνικά εκατοστά του σπλαχνικού λιπώδους ιστού και κατά 0,89 φορές μείωση των ηπατικών τριγλυκεριδίων. Αντίστοιχη αντικατάσταση της σωματικής αδράνειας με χαμηλής έντασης σωματική δραστηριότητα δεν συσχετίστηκε με αλλαγές στο συνολικό σωματικό λίπος, ούτε στον σπλαχνικό λιπώδη ιστό, ή τα ηπατικά

Πρόσφατη μελέτη σε 396 επιβιώσαντες από καρκίνο του παχέος εντέρου σταδίου Ι-ΙΙΙ έδειξε ότι ο περιορισμός της καθιστικής συμπεριφοράς και η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας μέτριας έως υψηλής έντασης σχετίζονταν, αυτοτελώς, με τη βελτίωση της ποιότητας ζωής και τη μείωση της κόπωσης κατά τους πρώτους 24 μήνες μετά την αντικαρκινική  θεραπεία. Όταν η μείωση του χρόνου σωματικής αδράνειας και η αύξηση της διάρκειας της άσκησης εξετάστηκαν σε συνδυασμό, έδειξαν τη μεγαλύτερη θετική επίδραση στη βελτίωση της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής και στη μείωση της σωματικής κόπωσης, με ιδιαίτερα αυξημένη ευεργετική επίδραση στη συνολική λειτουργική ικανότητα αυτών των ασθενών