Skip to content

Month: Οκτώβριος 2021

Η θεωρία της ελαχιστοποίησης της προσπάθειας στη σωματική δραστηριότητα

– Πολλά άτομα, ενώ προτίθενται να είναι σωματικά δραστήρια, αποτυγχάνουν να μετατρέψουν αυτές τους τις προθέσεις σε πράξη. – Οι αυτόματοι συναισθηματικοί συνειρμοί ως προς τη σωματική δραστηριότητα θα μπορούσαν να εξηγήσουν το κενό μεταξύ προθέσεων και δράσης. – Αν και η αυτόματη τάση για ελαχιστοποίηση της προσπάθειας έχει ευρέως αποδειχθεί σε πολλούς τομείς, ο ρόλος της στη ρύθμιση των συμπεριφορών που έχουν ως βάση την κίνηση έχει σε μεγάλο βαθμό αγνοηθεί. – Η θεωρία της ελαχιστοποίησης της προσπάθειας στη σωματική δραστηριότητα συμπεριλαμβάνει τις αυτόματες αντιδράσεις σε προτροπές για σωματική άσκηση και την αυτόματη τάση για ελαχιστοποίηση της προσπάθειας. –

Δελτίο Τύπου

Έχοντας ως οδηγό το όραμα και την ευθύνη μας έναντι της κοινωνίας και των μελών μας, από την έναρξη του τρέχοντος έτους μέχρι σήμερα το Εθνικό Κέντρο «Exercise is Medicine-Greece»  πραγματοποίησε τις ακόλουθες δράσεις, όπως αναφέρονται στο ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ (Οκτ 2021)   Το ΔΣ του Εθνικού Κέντρου  «Exercise is Medicine-Greece» ευχαριστεί όλα τα μέλη του για τη συμβολή τους στη δυναμική παρουσία του Κέντρου σε Ελλάδα και εξωτερικό.

Η επίδραση της αντίστασης στην ινσουλίνη στην καρδιαγγειακή λειτουργία κατά τη διάρκεια της άσκησης σε άτομα με διαβήτη

Σε ασθενείς με διαβήτη, η άσκηση προκαλεί υπερβολική αύξηση της αρτηριακής πίεσης, η οποία αυξάνει τον κίνδυνο εκδήλωσης ενός δυσμενούς καρδιαγγειακού συμβάντος. Ως εκ τούτου, η διαλεύκανση των αντίστοιχων μηχανισμών έχει μεγάλη κλινική σημασία. Η αντίσταση στην ινσουλίνη (υπερινσουλιναιμία ή υπεργλυκαιμία) αποτελεί ένα από τα παθοφυσιολογικά χαρακτηριστικά του διαβήτη. Έτσι, η περιφερειακή και  κεντρική αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην ανάπτυξη παθολογικής αυτόνομης καρδιαγγειακής λειτουργίας στους διαβητικούς ασθενείς. Η ευαισθητοποίηση των αισθητικών νευρώνων των σκελετικών μυών από την ινσουλίνη ή τη γλυκόζη, καθώς και οι διαταραχές στη μεταφορά της ινσουλίνης στο κεντρικό νευρικό σύστημα (μείωση της δραστηριότητας της

Ο ρόλος της άσκησης και του περιαγγειακού λιπώδους ιστού στην αρτηριακή λειτουργία παχύσαρκων ατόμων

Η περίσσεια λιπώδους ιστού και η αρτηριακή δυσλειτουργία είναι κοινά χαρακτηριστικά των παχύσαρκων ατόμων. Ειδικότερα, ο περιαγγειακός λιπώδης ιστός διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην υγεία των αρτηριών και η δυσλειτουργία αυτού του ιστού στην παχυσαρκία επηρεάζει αρνητικά τη λειτουργία των αρτηριών. Η σωματική άσκηση προκαλεί ευθείες ευεργετικές επιδράσεις στον περιαγγειακό λιπώδη ιστό, παρέχοντας μια επιπρόσθετη, νέα οδό παρέμβασης για τη βελτίωση της κατάστασης των αρτηριών κλινικών πληθυσμών. Επιγραμματικά: Η παχυσαρκία οδηγεί σε έναν τοξικό περιαγγειακό λιπώδη ιστό Ο περιαγγειακός λιπώδης ιστός επηρεάζει τη λειτουργία της αορτής μέσω παρακρινών και αυτοκρινών οδών Η άσκηση βελτιώνει τα χαρακτηριστικά του περιαγγειακού λιπώδους ιστού και

Μικροδομική πλαστικότητα στον ιππόκαμπο υγιών ηλικιωμένων ατόμων μετά από μία συνεδρία άσκησης

Πρόσφατη έρευνα σε τριάντα υγιή και σωματικά δραστήρια ηλικιωμένα άτομα ανέδειξε βραχυπρόθεσμες μικροδομικές αλλαγές στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου αυτών των ατόμων μετά από μια μεμονωμένη συνεδρία αερόβιας άσκησης μέτριας έντασης και διάρκειας τριάντα λεπτών, σε σύγκριση με την  καθιστική ανάπαυση. Τα ευρήματα αυτής της μελέτης υποδηλώνουν ότι για τα ηλικιωμένα άτομα, μία και μοναδική συνεδρία άσκησης μέτριας έντασης μπορεί να προκαλέσει μικρές αλλά σημαντικές μεταβολές στη μικροδομή του ιππόκαμπου. Με την πάροδο του χρόνου και με την τακτική άσκηση, ή με την υιοθέτηση ενός σωματικά πιο δραστήριου τρόπου ζωής, οι αλλαγές αυτές μπορεί να οδηγήσουν σε προσαρμογές που συσσωρεύονται και