ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ – Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού και Παγκόσμια Ημέρα Υγείας

Ένα χρόνο μετά τη διοργάνωση του εξαιρετικά επιτυχημένου 1ου Πανελλήνιου Συνεδρίου με διεθνή συμμετοχή “Exercise is Medicine” (6-7 Απριλίου 2024), το Εθνικό κέντρο “Exercise is Medicine-Greece”, με συνέπεια προς το όραμά του και τιμώντας την Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού για την Ανάπτυξη και την Ειρήνη και την Παγκόσμια Ημέρα Υγείας, οργάνωσε ενημερωτικές, κοινωνικές και αθλητικές δράσεις για την προαγωγή της σωματικής άσκησης και της υγείας:

  1. Την Κυριακή 6 Απριλίου 2025, διοργανώθηκε από την Ομάδα Εργασίας «Καρδιαγγειακά νοσήματα – Αναπνευστικές παθήσεις», με συντονιστή τον κ. Κωνσταντίνο Σεντούκα, πεζοπορία στο λόφο Λυκαβηττού, στην οποία συμμετείχαν μέλη και φίλοι του Εθνικού Κέντρου, με στόχο την προώθηση του μηνύματος «Η άσκηση είναι φάρμακο για όλους» και για έναν πιο δραστήριο σωματικά και υγιεινό τρόπο ζωής.

        

  1. Το Εθνικό Κέντρο υπήρξε υποστηρικτής και συνδιοργανωτής της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε την ίδια ημέρα (6 Απριλίου 2025) από την Ένωση Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής Ν. Ηρακλείου Κρήτης. Η εκδήλωση περιελάμβανε ποικίλες δράσεις για μικρούς και μεγάλους, με στόχο την προώθηση της σωματικής δραστηριότητας και την ανάδειξη της σημασίας της άσκησης στην καθημερινή ζωή.

 

  1. Την Τρίτη 8 Απριλίου 2025 πραγματοποιήθηκε στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας η εκπαιδευτική δράση «Προώθηση της Σωματικής Δραστηριότητας στη Σχολική Κοινότητα της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πειραιά». Στην εκδήλωση συμμετείχαν μαθητές και μαθήτριες της Γ’ Λυκείου του 7ου και του 10ου  Γενικού Λυκείου Πειραιά, με τη συνοδεία των διευθυντών/ντριών και εκπαιδευτικών. Οι ομιλητές Αναστάσιος Φιλίππου, Φλώρα Ζαράνη, Ελευθέριος Καρατζάνος και Σοφία Σπανουδάκη, ανέπτυξαν με διαδραστικό τρόπο τα οφέλη της σωματικής δραστηριότητας στην υγεία, συζητώντας και ευαισθητοποιώντας τους εφήβους  στην τακτική άσκηση.

      

  1. Την Πέμπτη 10 Απριλίου 2025 οργανώθηκε από κοινού από τις Ομάδες Εργασίας του Εθνικού Κέντρου «Προαγωγή της Άσκησης στην Εκπαίδευση», «Μεταβολικών νοσημάτων» και «Τρίτης Ηλικίας» η δράση «ΠΕΡΠΑΤΑΜΕ ΜΑΖΙ!». Πραγματοποιήθηκαν ενημερωτικές ομιλίες με θέμα «Η άσκηση είναι φάρμακο» από τα μέλη του Εθνικού κέντρου, Δρ. Βιολογίας Φλώρα Ζαράνη και τον Δρ. Φυσιολογίας της Άσκησης Κώστα Χρυσανθόπουλο, στο Γενικό Λύκειο Ωρωπού, και στο ΚΑΠΗ Νέων Παλατίων Ωρωπού από την ιατρό Αθηνά Γρέκα. Στη συνέχεια οι ομάδες των εφήβων συναντήθηκαν με τους ηλικιωμένους στο Στάδιο Ωρωπού, γνωρίστηκαν και περπάτησαν μαζί. Πριν και μετά την περιπατητική δράση πραγματοποιήθηκαν μετρήσεις σακχάρου σε όλους τους ηλικιωμένους, οι οποίες καταγράφονταν από τους μαθητές και ανέδειξαν την ευεργετική επίδραση της άσκησης στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Όπως ανέφερε ο τοπικός τύπος «Η πρωτοβουλία “Περπατάμε Μαζί!” δεν ήταν μια απλή περιπατητική άσκηση, αλλά μια γέφυρα υγείας και αλληλεγγύης στον Ωρωπό, ένας κοινός βηματισμός εφήβων και ηλικιωμένων που απέδειξε πως η σωματική άσκηση δεν έχει ηλικιακούς περιορισμούς και πως η υγεία είναι υπόθεση όλων μας ανεξαρτήτως γενιάς».

 

 

Το Εθνικό κέντρο “Exercise is Medicine-Greece” συνεχίζει συστηματικά την διοργάνωση παρόμοιων δράσεων για την προαγωγή της ψυχικής και σωματικής υγείας μέσω της άσκησης, υπενθυμίζοντας σε όλους μας οτι «Η ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟ!»

Η σωματική δραστηριότητα μειώνεται κατά τη διάρκεια ενός έτους σε άτομα με νόσο του Πάρκινσον: Προβληματισμοί για τη διαχρονική παρακολούθησή της

Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον παρουσιάζουν σταδιακή μείωση της σωματικής τους δραστηριότητας λόγω ποικίλων κινητικών και μη κινητικών παραγόντων που επιδεινώνονται από τη νόσο. Πρόσφατη μελέτη αξιολόγησε τις τάσεις σωματικής δραστηριότητας σε 119 άτομα με νόσο του Πάρκινσον στη διάρκεια μιας περιόδου 12 μηνών, ενώ περιβαλλοντικοί (θερμοκρασία) και πολιτιστικοί παράγοντες αξιολογήθηκαν ως πιθανές εξωτερικές αιτίες μεταβλητότητας. Διατυπώθηκε η υπόθεση ότι η σωματική δραστηριότητα θα μειωνόταν στη διάρκεια ενός έτους και ότι οι συμμετέχοντες θα παρουσίαζαν περισσότερη σωματική δραστηριότητα τις θερμότερες ημέρες, ενώ η ημέρα της εβδομάδας (π.χ., εργάσιμη ή σαββατοκύριακο) θα είχε ελάχιστη επίδραση στη σωματική δραστηριότητα, καθώς πολλοί συμμετέχοντες πλέον δεν εργάζονταν. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι ο αριθμός των βημάτων ανά ημέρα μειώθηκε κατά 6,1% στο διάστημα των 12 μηνών, ενώ τα καταγραφόμενα βήματα ήταν περισσότερα τις θερμότερες ημέρες, παρουσιάζοντας σταθεροποίηση και μείωση του αριθμού τους σε θερμοκρασίες μεταξύ 24°C και 29°C. Οι συμμετέχοντες έκαναν λιγότερα βήματα την Κυριακή. Συμπερασματικά, καθώς τα περισσότερα άτομα με νόσο του Πάρκινσον ζουν με τη νόσο για δεκαετίες, οι υποστηρικτικές παρεμβάσεις θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την αναμενόμενη ετήσια μείωση του ημερήσιου αριθμού βημάτων, όπως επίσης και περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς παράγοντες που φαίνεται ότι επηρεάζουν την ημερήσια σωματική δραστηριότητα αυτών των ασθενών.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ

ROSENFELDT, A. B., A. E. JANSEN, C. LOPEZ-LENNON, E. ZIMMERMAN, P. B. IMREY, L. E. DIBBLE, and J.L. ALBERTS. Physical Activity Declines over a 12-Month Period in Parkinson’s Disease: Considerations for Longitudinal Activity Monitoring. Med. Sci. Sports Exerc., Vol. 57, No. 4, pp. 738-745, 2025.

Η σωματική δραστηριότητα μειώνεται κατά τη διάρκεια ενός έτους σε άτομα με νόσο του Πάρκινσον: Προβληματισμοί για τη διαχρονική παρακολούθησή της

Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον παρουσιάζουν σταδιακή μείωση της σωματικής τους δραστηριότητας λόγω ποικίλων κινητικών και μη κινητικών παραγόντων που επιδεινώνονται από τη νόσο. Πρόσφατη μελέτη αξιολόγησε τις τάσεις σωματικής δραστηριότητας σε 119 άτομα με νόσο του Πάρκινσον στη διάρκεια μιας περιόδου 12 μηνών, ενώ περιβαλλοντικοί (θερμοκρασία) και πολιτιστικοί παράγοντες αξιολογήθηκαν ως πιθανές εξωτερικές αιτίες μεταβλητότητας. Διατυπώθηκε η υπόθεση ότι η σωματική δραστηριότητα θα μειωνόταν στη διάρκεια ενός έτους και ότι οι συμμετέχοντες θα παρουσίαζαν περισσότερη σωματική δραστηριότητα τις θερμότερες ημέρες, ενώ η ημέρα της εβδομάδας (π.χ., εργάσιμη ή σαββατοκύριακο) θα είχε ελάχιστη επίδραση στη σωματική δραστηριότητα, καθώς πολλοί συμμετέχοντες πλέον δεν εργάζονταν. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι ο αριθμός των βημάτων ανά ημέρα μειώθηκε κατά 6,1% στο διάστημα των 12 μηνών, ενώ τα καταγραφόμενα βήματα ήταν περισσότερα τις θερμότερες ημέρες, παρουσιάζοντας σταθεροποίηση και μείωση του αριθμού τους σε θερμοκρασίες μεταξύ 24°C και 29°C. Οι συμμετέχοντες έκαναν λιγότερα βήματα την Κυριακή. Συμπερασματικά, καθώς τα περισσότερα άτομα με νόσο του Πάρκινσον ζουν με τη νόσο για δεκαετίες, οι υποστηρικτικές παρεμβάσεις θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την αναμενόμενη ετήσια μείωση του ημερήσιου αριθμού βημάτων, όπως επίσης και περιβαλλοντικούς και πολιτιστικούς παράγοντες που φαίνεται ότι επηρεάζουν την ημερήσια σωματική δραστηριότητα αυτών των ασθενών.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ

6 Απριλίου 2025: Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού – Πεζοπορία στο Λυκαβηττό

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αθλητισμού για την Ανάπτυξη και την Ειρήνη, σήμερα, Κυριακή 6 Απριλίου, διοργανώθηκε από την Ομάδα Εργασίας «Καρδιαγγειακά νοσήματα – Αναπνευστικές παθήσεις» του Εθνικού Kέντρου Exercise Is Medicine Greece συμβολική πεζοπορία στο λόφο Λυκαβηττού, με συντονιστή τον Κωνσταντίνο Σεντούκα.

Σε μια ηλιόλουστη μέρα στην Αθήνα, ακολουθήθηκε μια εύκολη και ευχάριστη διαδρομή, σχεδιασμένη έτσι, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν άτομα κάθε ηλικίας και φυσικής κατάστασης. Στόχος της δράσης ήταν η διάδοση του μηνύματος «Η ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟ – για όλους»!

Ευχαριστούμε θερμά όλες και όλους που τίμησαν με την παρουσία τους τη δράση μας! Η συμμετοχή, η διάθεση και το χαμόγελό τους ενίσχυσαν το όραμά μας για έναν πιο δραστήριο σωματικά και υγιεινό τρόπο ζωής.

Διερεύνηση της σχέσης μεταξύ σωματικής άσκησης και στερεοτυπικής συμπεριφοράς παιδιών με αυτισμό

Η σωματική άσκηση έχει δειχθεί ότι είναι αποτελεσματική στη μείωση των στερεοτυπικών συμπεριφορών σε παιδιά με διαταραχές του φάσματος  αυτισμού. Ένας πιθανός μηχανισμός αυτής της θετικής επίδρασης βασίζεται στην υπόθεση  συνταιριάσματος μεταξύ άσκησης και συμπεριφοράς. Σχετική μελέτη διερεύνησε αυτή την ενδεχόμενη ειδική σχέση αντιστοίχισης μεταξύ άσκησης και συμπεριφοράς σε είκοσι έναν συμμετέχοντες (17 αγόρια και 4 κορίτσια, ηλικίας 11,1 ± 1,4 ετών) με παρατηρήσιμες μορφές των στερεοτυπικών συμπεριφορών χτύπημα χεριών και (ρυθμικό) κούνημα του σώματος. Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε τρεις συνθήκες με τυχαία σειρά, τη συνθήκη ελέγχου, τη συνθήκη άσκησης 10 λεπτών με χτύπημα μπάλας και τη συνθήκη τρεξίματος 10 λεπτών. Τα αποτελέσματα της έρευνας αποκάλυψαν ότι μόνο οι στερεοτυπικές συμπεριφορές χτυπήματος των χεριών μειώθηκαν σημαντικά στη συνθήκη άσκησης με το χτύπημα μπάλας, ενώ μόνο οι στερεοτυπικές συμπεριφορές κουνήματος (ταλαντώσεων) του σώματος μειώθηκαν σημαντικά στη συνθήκη άσκησης τρεξίματος. Συμπερασματικά, η σωματική άσκηση θα πρέπει να συνταιριάζεται τοπογραφικά με τη στερεοτυπική συμπεριφορά για να παράγει τα επιθυμητά οφέλη συμπεριφοράς σε παιδιά με διαταραχές του φάσματος  αυτισμού.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ

TSE, A. C. Y., V. H. L. LIU, and P. H. LEE. Investigating the Matching Relationship between Physical Exercise and Stereotypic Behavior in Children with Autism. Med. Sci. Sports Exerc., Vol. 53, No. 4, pp. 770–775, 2021.

Διερεύνηση της σχέσης μεταξύ σωματικής άσκησης και στερεοτυπικής συμπεριφοράς παιδιών με αυτισμό

Η σωματική άσκηση έχει δειχθεί ότι είναι αποτελεσματική στη μείωση των στερεοτυπικών συμπεριφορών σε παιδιά με διαταραχές του φάσματος  αυτισμού. Ένας πιθανός μηχανισμός αυτής της θετικής επίδρασης βασίζεται στην υπόθεση  συνταιριάσματος μεταξύ άσκησης και συμπεριφοράς. Σχετική μελέτη διερεύνησε αυτή την ενδεχόμενη ειδική σχέση αντιστοίχισης μεταξύ άσκησης και συμπεριφοράς σε είκοσι έναν συμμετέχοντες (17 αγόρια και 4 κορίτσια, ηλικίας 11,1 ± 1,4 ετών) με παρατηρήσιμες μορφές των στερεοτυπικών συμπεριφορών χτύπημα χεριών και (ρυθμικό) κούνημα του σώματος. Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε τρεις συνθήκες με τυχαία σειρά, τη συνθήκη ελέγχου, τη συνθήκη άσκησης 10 λεπτών με χτύπημα μπάλας και τη συνθήκη τρεξίματος 10 λεπτών. Τα αποτελέσματα της έρευνας αποκάλυψαν ότι μόνο οι στερεοτυπικές συμπεριφορές χτυπήματος των χεριών μειώθηκαν σημαντικά στη συνθήκη άσκησης με το χτύπημα μπάλας, ενώ μόνο οι στερεοτυπικές συμπεριφορές κουνήματος (ταλαντώσεων) του σώματος μειώθηκαν σημαντικά στη συνθήκη άσκησης τρεξίματος. Συμπερασματικά, η σωματική άσκηση θα πρέπει να συνταιριάζεται τοπογραφικά με τη στερεοτυπική συμπεριφορά για να παράγει τα επιθυμητά οφέλη συμπεριφοράς σε παιδιά με διαταραχές του φάσματος  αυτισμού.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ- Η αυξανόμενη αναγνώριση των επαγγελματιών της άσκησης στην υγειονομική περίθαλψη: Μια νίκη για τη διεπιστημονική συνεργασία

Το παγκόσμιο κίνημα υγείας Exercise is Medicine® ανέδειξε με έμφαση στην επίσημη ιστοσελίδα του ένα ακόμη σημαντικό ορόσημο αναγνώρισης του ρόλου των επιστημόνων της άσκησης ως μελών της διεπιστημονικής ομάδας υγειονομικής φροντίδας και στην Ελλάδα.

Ειδικότερα, το άρθρο του Exercise is Medicine® υπογραμμίζει τη σημασία της κατανόησης των διακριτών ρόλων που διαδραματίζουν οι επιμέρους επιστημονικές ειδικότητες στην υγειονομική περίθαλψη. Επισημαίνει δε, ότι η προώθηση της διεπιστημονικής συνεργασίας θα βοηθήσει στο να διασφαλιστεί ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι επιστήμονες  μπορούν να εργαστούν στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους, οδηγώντας σε βέλτιστα αποτελέσματα στην υγεία.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ

Η άσκηση με περιορισμό της αιματικής ροής αμβλύνει τη χρόνια νεφρική νόσο

Η χρόνια νεφρική νόσος (νεφρική ανεπάρκεια) αναγνωρίζεται ως πρόβλημα δημόσιας υγείας, που επηρεάζει το 10% έως 15% του πληθυσμού. Η νόσος χαρακτηρίζεται από προοδευτική μείωση του ρυθμού σπειραματικής διήθησης των νεφρών, ενώ το τελικό στάδιο της νόσου απαιτεί αιμοκάθαρση και συνδέεται με αυξημένες συννοσηρότητες, όπως ευπάθεια, καρδιαγγειακά νοσήματα και θνησιμότητα. Πρόσφατες επιστημονικές έρευνες σε άτομα με χρόνια νεφρική νόσο παρέχουν στοιχεία ότι η σωματική άσκηση αποτελεί μια μη φαρμακολογική θεραπεία που συμβάλλει στην πρόληψη και τη θεραπεία της νόσου. Ωστόσο, σε αυτόν τον κλινικό πληθυμό παρατηρείται υψηλό ποσοστό εγκατάλειψης των προγραμμάτων άσκησης, λόγω παρενεργειών που προκύπτουν από τις φαρμακολογικές θεραπείες και συννοσυροτήτων, όπως η αναιμία, η γενικότερη ευπάθεια και η κατάθλιψη, οι οποίες μειώνουν τις πιθανότητες τακτικής συμμετοχής σε συνεδρίες άσκησης. Από την άποψη αυτή, η άσκηση με περιορισμό της ροής του αίματος κατά τη διάρκειά της έχει χρησιμοποιηθεί ως μέθοδος που επιφέρει παρόμοια αποτελέσματα με τις συμβατικές μορφές άσκησης, ωστόσο με χαμηλότερες εντάσεις επιβάρυνσης. Σχετική μελέτη διερεύνησε την επίδραση της άσκησης αντιστάσεων με και χωρίς περιορισμό της αιματικής ροής, συνολικής διάρκειας 6 μηνών, στο ρυθμό σπειραματικής διήθησης, σε παραμέτρους ουραιμίας και σε δείκτες φλεγμονής ασθενών με χρόνια νεφρική νόσο. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι και οι δύο συνθήκες άσκησης μετρίασαν την εξέλιξη της νόσου, καθώς περιόρισαν την έκπτωση του  ρυθμού σπειραματικής διήθησης και βελτίωσαν τις παραμέτρους ουραιμίας και τους δείκτες φλεγμονής.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο:ΕΔΩ

CORRÊA, H. L., R. V. P. NEVES, L. A. DEUS, M. K. SOUZA, A. S. HARO, F. COSTA, V. L. SILVA, C. A. R. SANTOS, M. R. MORAES, H. G. SIMÕES, J. W. NAVALTA, J. PRESTES, and T. S. ROSA. Blood Flow Restriction Training Blunts Chronic Kidney Disease Progression in Humans. Med. Sci. Sports Exerc., Vol. 53, No. 2, pp. 249–257, 2021.

Η άσκηση με περιορισμό της αιματικής ροής αμβλύνει τη χρόνια νεφρική νόσο

Η χρόνια νεφρική νόσος (νεφρική ανεπάρκεια) αναγνωρίζεται ως πρόβλημα δημόσιας υγείας, που επηρεάζει το 10% έως 15% του πληθυσμού. Η νόσος χαρακτηρίζεται από προοδευτική μείωση του ρυθμού σπειραματικής διήθησης των νεφρών, ενώ το τελικό στάδιο της νόσου απαιτεί αιμοκάθαρση και συνδέεται με αυξημένες συννοσηρότητες, όπως ευπάθεια, καρδιαγγειακά νοσήματα και θνησιμότητα. Πρόσφατες επιστημονικές έρευνες σε άτομα με χρόνια νεφρική νόσο παρέχουν στοιχεία ότι η σωματική άσκηση αποτελεί μια μη φαρμακολογική θεραπεία που συμβάλλει στην πρόληψη και τη θεραπεία της νόσου. Ωστόσο, σε αυτόν τον κλινικό πληθυμό παρατηρείται υψηλό ποσοστό εγκατάλειψης των προγραμμάτων άσκησης, λόγω παρενεργειών που προκύπτουν από τις φαρμακολογικές θεραπείες και συννοσυροτήτων, όπως η αναιμία, η γενικότερη ευπάθεια και η κατάθλιψη, οι οποίες μειώνουν τις πιθανότητες τακτικής συμμετοχής σε συνεδρίες άσκησης. Από την άποψη αυτή, η άσκηση με περιορισμό της ροής του αίματος κατά τη διάρκειά της έχει χρησιμοποιηθεί ως μέθοδος που επιφέρει παρόμοια αποτελέσματα με τις συμβατικές μορφές άσκησης, ωστόσο με χαμηλότερες εντάσεις επιβάρυνσης. Σχετική μελέτη διερεύνησε την επίδραση της άσκησης αντιστάσεων με και χωρίς περιορισμό της αιματικής ροής, συνολικής διάρκειας 6 μηνών, στο ρυθμό σπειραματικής διήθησης, σε παραμέτρους ουραιμίας και σε δείκτες φλεγμονής ασθενών με χρόνια νεφρική νόσο. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι και οι δύο συνθήκες άσκησης μετρίασαν την εξέλιξη της νόσου, καθώς περιόρισαν την έκπτωση του  ρυθμού σπειραματικής διήθησης και βελτίωσαν τις παραμέτρους ουραιμίας και τους δείκτες φλεγμονής.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ

Επίδραση ενός προγράμματος ΗΙΙΤ ποδηλάτησης έναντι τρεξίματος στην απώλεια λίπους και στη σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος ανδρών με παχυσαρκία

Η διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης (HIIT) μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά τη συνολική και την (ενδο)κοιλιακή λιπώδη μάζα, ωστόσο η συγκριτική αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων HIIT τρεξίματος έναντι ποδηλάτησης στη μείωση της λιπώδους μάζας δεν είναι γνωστή. Επιπλέον, χρειάζεται να διερευνηθεί καλύτερα η ενδεχόμενη σχέση μεταξύ του εντερικού μικροβιώματος και της προκαλούμενης από την HIIT μείωσης της λιπώδους μάζας. Πρόσφατη μελέτη συνέκρινε τις επιδράσεις δύο ισοενεργειακών προγραμμάτων HIIT, ποδηλάτησης έναντι τρεξίματος, συνολικής διάρκειας 12 εβδομάδων στη σωματική σύσταση και τη σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος ανδρών με υπερβάλλον βάρος ή παχυσαρκία που δεν ακολουθούσαν κάποια συγκεκριμένη δίαιτα. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι το σωματικό βάρος και το κοιλιακό και σπλαχνικό λίπος των συμμετεχόντων μειώθηκαν ως αποτέλεσμα των προγραμμάτων άσκησης, ενώ δεν παρατηρήθηκαν διαφορές ως προς το βάρος, το συνολικό σωματικό λίπος και το σπλαχνικό λίπος μεταξύ των ομάδων άσκησης. Ωστόσο, η απώλεια κοιλιακού λίπους ήταν μεγαλύτερη στην ομάδα HIIT-τρεξίματος. Η ποικιλομορφία του εντερικού μικροβιώματος δεν διαφοροποιήθηκε σημαντικά τόσο ως αποτέλεσμα της παρέμβασης άσκησης όσο και μεταξύ των ομάδων άσκησης, αλλά συσχετίστηκε με τις αλλαγές του κοιλιακού λίπους. Πιο συγκεκριμένα, τα χαρακτηριστικά του μικροβιώματος και οι αλλαγές της σύστασής του συσχετίστηκαν με τις απώλειες τόσο του συνολικού όσο και του κοιλιακού/σπλαχνικού λίπους. Συμπερασματικά, η ΗΙΙΤ, τόσο με τη μορφή ποδηλάτησης όσο και τρεξίματος, βελτίωσε τη σωματική σύσταση σε άνδρες με υπερβάλλον βάρος ή παχυσαρκία, ενώ η σύσταση και οι ασκησιογενείς αλλαγές του εντερικού τους μικροβιώματος συσχετίστηκαν με τη μείωση του σωματικού λίπους, ενισχύοντας την πιθανή σχέση μεταξύ αυτών των παραμέτρων.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ

COUVERT, A., L. GOUMY,.., and N. BOISSEAU. Effects of a Cycling versus Running HIIT Program on Fat Mass Loss and Gut Microbiota Composition in Men with Overweight/Obesity. Med. Sci. Sports Exerc., Vol. 56, No. 5, pp. 839-850, 2024.