Με τη γήρανση, η μείωση της προτιμώμενης ταχύτητας βάδισης, η οποία επηρεάζεται από το αυξημένο ενεργειακό κόστος της βάδισης, αποτελεί βασικό προγνωστικό παράγοντα νοσηρότητας. Ωστόσο, οι καθοριστικοί παράγοντες που σχετίζονται με την προτιμώμενη ταχύτητα και το ενεργειακό κόστος της βάδισης παραμένουν ελάχιστα κατανοητοί, ιδίως για τις ηλικίες μετά τα 80 έτη. Σε πολύ πρόσφατη μελέτη επιχειρήθηκε να χαρακτηριστούν το μέγεθος και οι μηχανισμοί της σχετιζόμενης με την ηλικία μείωσης της προτιμώμενης ταχύτητας και του ενεργειακού κόστους της βάδισης σε ηλικιωμένους και πολύ ηλικιωμένους άνδρες. Τριάντα εννέα νέοι άνδρες (22,1 ± 3,4 ετών), 34 ηλικιωμένοι (71,7 ± 4,1 ετών) και 23 πολύ ηλικιωμένοι (85,8 ± 2,7 ετών) υποβλήθηκαν σε αξιολογήσεις αερόβιας ικανότητας, νευρομυϊκής απόδοσης και βάδισης. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι η προοδευτική αύξηση του καθαρού ενεργειακού κόστους βάδισης με την ηλικία συνδέονταν με νευρομυϊκές διαταραχές και συσχετίστηκε με τη συχνότητα βημάτων και τη μέγιστη δύναμη των εκτεινόντων μυών του γόνατος, ιδιαίτερα μετά την ηλικία των 80 ετών. Επίσης, η αύξηση το ενεργειακού κόστους της βάδισης σχετίζονταν με μείωση της προτιμώμενης ταχύτητας βάδισης στους πολύ ηλικιωμένους άνδρες, γεγονός που υποδηλώνει προσαρμογή της προτιμώμενης ταχύτητας βάδισης για αντιστάθμιση των αυξημένων ενεργειακών της απαιτήσεων. Συμπερασματικά, προτείνεται η διατήρηση ενός υψηλού επιπέδου σωματικής δραστηριότητας, για να καθυστερήσει πιθανώς την ηλικιοεξαρτώμενη μείωση της ταχύτητας βάδισης παρά την αντίστοιχη αύξηση με την ηλικία του ενεργειακού κόστους της βάδισης.
Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ
LUNEAU, E., V. ROZAND, D. RIMAUD, C. FOSCHIA, and G. Y. MILLET. Walking Economy and Preferred Speed in Old and Very Old Men. Med. Sci. Sports Exerc., Vol. 57, No. 2, pp. 400-412, 2025.