Category: Επιστημονικές Έρευνες

Οι ασθενείς με κληρονομική νόσο (ανεύρυσμα) θωρακικής αορτής συχνά αντιμετωπίζουν περιορισμούς ως προς τη συμμετοχή τους σε αθλήματα και ορισμένες μορφές άσκησης. Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε την επίδραση της άσκησης και της συμμετοχής σε ανταγωνιστικά αθλήματα στην ποιότητα ζωής ασθενών ηλικίας 15-35 ετών με συνδρομική (σύνδρομο Marfan, σύνδρομο Loeys-Dietz και αγγειακό σύνδρομο Ehlers-Danlos) και μη-συνδρομική κληρονομική νόσο της θωρακικής αορτής. Η μελέτη χρησιμοποίησε ειδικά ερωτηματολόγια για την αξιολόγηση της συμμετοχής σε άσκηση κατά τη διάρκεια της ζωής και ανέδειξε ότι, παρά το γεγονός ότι το 88% των ασθενών είχαν περιορισμούς από τον θεράποντά τους, το 65% ανέφερε συμμετοχή σε ανταγωνιστικά αθλήματα

Δεδομένων των αυξανόμενων επιπτώσεων της καρδιακής ανεπάρκειας, η διαστρωμάτωση των ασθενών σε αυξημένου κινδύνου για εκδήλωση ανεπιθύμητων συμβάντων καθίσταται ιδιαίτερα σημαντική. Πολύ ενδιαφέρουσα πρόσφατη μελέτη συνέκρινε την προγνωστική αξία διαφόρων μεταβλητών κατά την υπομέγιστη και μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία άσκησης (CPET) για εκδήλωση ανεπιθύμητων συμβάντων σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, μεσομακροπρόθεσμα. Συνολικά 237 ασθενείς (ηλικίας 58–73 ετών, 30% γυναίκες, 70% με μειωμένο κλάσμα εξώθησης) εκτέλεσαν τη δοκιμασία άσκησης (κόπωσης) κατά την έναρξη της μελέτης και κλινικές εκβάσεις, όπως θνησιμότητα από οποιαδήποτε αιτία, μείζονα ανεπιθύμητα καρδιαγγειακά συμβάντα και νοσηλεία στο νοσοκομείο που συνδέονταν με επιπλοκές του καρδιαγγειακού συστήματος, καταγράφηκαν σε βάθος 5ετίας.

    Το European Emerging Leader Programme αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόγραμμα του Exercise is Medicine® (ΕΙΜ) σε συνεργασία με το European Initiative for Exercise in Medicine (EIEIM), για την ανάδειξη νέων ηγετών στα ευρωπαϊκά Εθνικά Κέντρα του ΕΙΜ, τη διατήρηση των υψηλών δυνατοτήτων τους και την ενίσχυση της μακροπρόθεσμης δυναμικής του EIM στην Ευρώπη. Το διετές αυτό πρόγραμμα, στο οποίο το Εθνικό Κέντρο “Exercise is Medicine – Greece” συμμετέχει με δύο εκπροσώπους του, έχει σχεδιαστεί για επιστήμονες/επαγγελματίες στις αρχές ή στα μέσα της σταδιοδρομίας τους και οι συμμετέχοντες λαμβάνουν προηγμένη κατάρτιση για την ενσωμάτωση της σωματικής δραστηριότητας σε περιβάλλοντα

Η γνωστική έκπτωση με τη γήρανση αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωση άνοιας σε προχωρημένη ηλικία. Η αγγειακή δυσλειτουργία έχει προταθεί ως η πρωιμότερη εγκεφαλική ανωμαλία που προηγείται των παθολογικών και κλινικών χαρακτηριστικών της άνοιας, και θα μπορούσε να αποτελέσει έναν τροποποιήσιμο παράγοντα-στόχο για αποτελεσματική πρόληψη. Πολύ πρόσφατη μελέτη παρουσιάζει δεδομένα που υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η έναρξη της αερόβιας άσκησης στην πρώιμη ενήλικη ζωή και η συνέχισή της καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής οδηγεί σε σημαντικά νευρογνωστικά οφέλη σε σύγκριση με την έναρξη της άσκησης πιο όψιμα. Η τακτική αερόβια άσκηση, μέτριας έως υψηλής έντασης, κατά τη

Τα παιδιά σχολικής ηλικίας αντιμετωπίζουν συνεχείς εκπαιδευτικές απαιτήσεις που αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Ο εξωσχολικός αθλητισμός αναπτύσσει δεξιότητες που περιλαμβάνουν σωματική άσκηση, κοινωνικούς κανόνες, τυπικές πρακτικές και ορθολογικό ανταγωνισμό, που μπορούν να διευκολύνουν τη σχολική επιτυχία. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε σε 746 κορίτσια και 721 αγόρια τις πιθανές συσχετίσεις μεταξύ της συμμετοχής τους στον αθλητισμό κατά τη μέση παιδική ηλικία (στις ηλικίες 6 έως 10 ετών) και μεταγενέστερων δεικτών σχολικής επιτυχίας τους στην εφηβεία (στις ηλικίες 12 έως 17 ετών). Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η συμμετοχή των παιδιών στον αθλητισμό από το νηπιαγωγείο έως την τετάρτη τάξη

Η ανεπαρκής καθημερινή συμμετοχή σε μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα στους εφήβους με νοητικές και αναπτυξιακές αναπηρίες, η οποία είναι ελλιπέστερη από εκείνη που παρατηρείται στους εφήβους χωρίς αναπηρίες, συνδέεται με μειωμένη καρδιαγγειακή και μυϊκή λειτουργική ικανότητα, φτωχές κινητικές δεξιότητες και υψηλό επιπολασμό υπερβάλλοντος σωματικού βάρους και παχυσαρκίας. Πρόσφατη κλινική μελέτη διερεύνησε την αποτελεσματικότητα ενός 18-μηνου προγράμματος σωματικής δραστηριότητας που εφαρμόστηκε εξ αποστάσεως σε εφήβους (ηλικίας περίπου 16 ετών, 52% γυναίκες) με νοητικές και αναπτυξιακές αναπηρίες, σε σύγκριση με τα αποτελέσματα του ίδιου προγράμματος που συνδυάστηκε με συνεδρίες εκπαίδευσης/υποστήριξης από την πλευρά των γονέων για τη συμμετοχή των εφήβων στο

Η τακτική άσκηση και η βελτίωση της διατροφής συνιστώνται ευρέως για τα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, με στόχο τη βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και του γλυκαιμικού τους ελέγχου. Ειδικότερα, ο χρονισμός άσκησης και λήψης τροφής παρουσιάζει ενδιαφέρον για τα άτομα με διαβήτη τύπου 2, ως πιθανή μέθοδος βελτιστοποίησης του γλυκαιμικού ελέγχου, παρ΄ όλα αυτά, το βέλτιστο διατροφικό περιβάλλον για άσκηση δεν είναι ακόμη αποσαφηνισμένο, ιδίως μακροπρόθεσμα. Πρόσφατη μελέτη συνέκρινε την επίδραση της τακτικής πρωινής άσκησης μετά από ολονύκτια νηστεία έναντι της μεταγευματικής άσκησης (μετά το πρωϊνό γεύμα), συνολικής διάρκειας 16 εβδομάδων, ως προς τη γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη (HbA1c)

Η σωματική δραστηριότητα και ο ύπνος συνδέονται ανεξάρτητα με τη γνωστική λειτουργία, ωστόσο σχετίζονται επίσης και μεταξύ τους με πολύπλοκους τρόπους. Ο υψηλός επιπολασμός του κακού ύπνου στους ηλικιωμένους και οι δυσκολίες βελτίωσής του σε αυτόν τον πληθυσμό υποδηλώνουν ότι η κατανόηση των πιθανών αντισταθμιστικών μηχανισμών τους θα μπορούσε να είναι σημαντική για τη θεραπεία τόσο του κακού ύπνου όσο και της κακής γνωστικής λειτουργίας. Πρόσφατη μελέτη ανέδειξε το ενδεχόμενο η μεγαλύτερη ενασχόληση με τη σωματική δραστηριότητα να μπορεί να αντισταθμίσει ορισμένες από τις αρνητικές γνωστικές συνέπειες που σχετίζονται με τον κακό ύπνο σε ηλικιωμένους ενήλικες. Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της άσκησης

Η σωματική άσκηση τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά το πέρας της θεραπευτικής αγωγής για τον καρκίνο έχει δειχθεί ότι μειώνει τις παρενέργειες που βιώνουν οι ασθενείς. Ωστόσο, τα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα για τον μεταστατικό καρκίνο είναι ελάχιστα και οι παρεμβάσεις που βελτιώνουν τη σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής είναι ιδιαίτερα σημαντικές για τους ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του μαστού. Πρόσφατη πολυκεντρική, τυχαιοποιημένη, ελεγχόμενη μελέτη διερεύνησε τις επιδράσεις της άσκησης στην κόπωση και τη σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής σε ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του μαστού. Συνολικά, 357 ασθενείς με μεταστατικό καρκίνο του μαστού χωρίς ασταθείς οστικές

Η οστεοπόρωση αποτελεί μείζον πρόβλημα δημόσιας υγείας και χαρακτηρίζεται από αλλοίωση της μικροαρχιτεκτονικής των οστών και χαμηλή οστική πυκνότητα, η οποία οδηγεί σε μειωμένη οστική αντοχή, αυξημένη οστική ευθραυστότητα και συνακόλουθη αύξηση του κινδύνου καταγμάτων. Σχετική συστηματική ανασκόπηση με μετα-αναλύσεις, η οποία πραγματοποιήθηκε με προοπτική εμπλουτισμού των κατευθυντήριων οδηγιών του ΠΟΥ σχετικά με τη σωματική δραστηριότητα και την καθιστική συμπεριφορά, συμπεριέλαβε στην ανάλυσή της συνολικά 59 μελέτες, από τις οποίες οι 12 ήταν μελέτες παρατήρησης και οι 47 μελέτες παρέμβασης. Η επεξεργασία των δεδομένων αυτών των μελετών ανέδειξε ότι η σωματική δραστηριότητα πιθανώς διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη της οστεοπόρωσης,