Skip to content

Category: Επιστημονικές Έρευνες

Καθιστικός χρόνος και συμπτώματα σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας

Καθιστικός χρόνος και συμπτώματα σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας (s)

Πολλοί ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία εμφανίζουν παρενέργειες. Λόγω της επίμονης φύσης αυτών των παρενεργειών, είναι σημαντικό οι ασθενείς με καρκίνο να αποφεύγουν και να περιορίζουν ανθυγιεινές συμπεριφορές που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε σε 68 ασθενείς με καρκίνο του μαστού, ηλικίας 48,5 ± 10,4 ετών, τη σχέση μεταξύ της καθιστικής συμπεριφοράς και των ημερήσιων διακυμάνσεων συμπτωμάτων όπως άγχους, κόπωσης, πόνου, και διαταραχών της σωματικής και γνωστικής λειτουργίας, και κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας. Τα ευρήματα της μελέτης ανέδειξαν ότι υψηλότερα επίπεδα συμπτωμάτων συνδέονταν με αυξημένη καθιστική συμπεριφορά και η αυξημένη καθιστική συμπεριφορά με
Πρότυπα ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας και η συσχέτισή τους με καρδιομεταβολικούς βιοδείκτες

Πρότυπα ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας και η συσχέτισή τους με καρδιομεταβολικούς βιοδείκτες (s)

Επιστημονικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι οι ενήλικες πρέπει να ακολουθούν έναν συνδυασμό ελάχιστης έντασης και διάρκειας σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα, προκειμένου να αποκομίζουν σημαντικά οφέλη για την υγεία τους. Πολύ πρόσφατη μελέτη διερεύνησε διαφορετικά πρότυπα της ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας και την ενδεχόμενη συσχέτισή τους με καρδιομεταβολικούς βιοδείκτες σε 6.072 συμμετέχοντες ηλικίας 60,2 + 8,6 ετών (50% γυναίκες). Επτά διαφορετικά πρότυπα προσδιορίστηκαν, από τα οποία οι συμμετέχοντες που ανήκαν στα πρότυπα σωματικής αδράνειας (υποκινητικότητας) και χαμηλού επιπέδου σωματικής δραστηριότητας παρουσίαζαν υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος, μεγαλύτερη περιφέρεια οσφύος και υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σε σύγκριση με τα πρότυπα μέτριου και υψηλού επιπέδου

Updated April 2023_Reference List of Exercise is Medicine®- Related Published Research

The American College of Sports Medicine (ACSM) and Exercise is Medicine® (EIM) staff compiled this reference list to serve as a publicly available resource highlighting scholarly work to make physical activity assessment and promotion a standard in clinical care, connecting patients with evidence-based physical activity resources for people everywhere of all abilities. Specifically, this reference list aims to: 1. Provide one place for individuals seeking evidence-based information on promoting physical activity in health systems; 2. Inform individuals looking to integrate physical activity into their health systems or clinical practices and/or connect patients to community-based physical activity resources; 3. Serve as
Διαλείμματα στον παρατεταμένο καθιστικό χρόνο μειώνουν τον καρδιομεταβολικό κίνδυνο

Διαλείμματα στον παρατεταμένο καθιστικό χρόνο μειώνουν τον καρδιομεταβολικό κίνδυνο (s)

Η καθιστική ζωή συνδέεται με επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία και οι κατευθυντήριες οδηγίες για σωματική δραστηριότητα συνιστούν μείωση του χρόνου καθιστικής ζωής. Ωστόσο, ποσοτικές οδηγίες για το  πόσο συχνά και για πόσο χρόνο θα πρέπει αυτή να διακόπτεται από διαλείμματα σωματικής δραστηριότητας δεν έχουν διαμορφωθεί. Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε την οξεία επίδραση των διαλειμμάτων στον καθιστικό χρόνο, διαφορετικής συχνότητας και διάρκειας, σε παράγοντες καρδιομεταβολικού κινδύνου. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν  σημαντικά στοιχεία σχετικά με τις αποτελεσματικές δόσεις διακοπής της καθιστικής ζωής και εργασίας. Ειδικότερα, τα διαλείμματα μεγαλύτερης συχνότητας και μεγαλύτερης διάρκειας είναι περισσότερο αποτελεσματικά για τη βελτίωση γλυκαιμικών αποκρίσεων, ενώ χαμηλότερες
Η αναλγητική επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις μετά από καρκίνο του μαστού

Η αναλγητική επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις μετά από καρκίνο του μαστού (s)

Ο επίμονος πόνος μετά τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα, με περισσότερο από το ένα τρίτο των επιβιωσάντων να αναφέρουν πόνο έως και 7 έτη μετά την αρχική θεραπεία. Πρόσφατη μελέτη, η οποία διερεύνησε την επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις στον πόνο, τη μέγιστη δύναμη και τη λειτουργικότητα των ώμων σε επιβιώσαντες από καρκίνο του μαστού με επίμονο πόνο μετά τη θεραπεία, ανέδειξε ότι αυτή η μορφή άσκησης επέφερε σημαντικά λειτουργικά και αναλγητικά αποτελέσματα στους ασθενείς. Ειδικότερα, η βελτίωση της μυϊκής δύναμης διατηρήθηκε για μεγάλο  χρονικό διάστημα μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος άσκησης, ενώ τα επίπεδα
Τα κόστη παραγωγικότητας λόγω υποκινητικότητας

Τα κόστη παραγωγικότητας λόγω υποκινητικότητας (s)

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το ερευνητικό ενδιαφέρον για το οικονομικό κόστος που μπορεί να αποδοθεί στην υποκινητικότητα. Συνήθως, οι σχετικές μελέτες εξετάζουν το άμεσο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης λόγω της σωματικής αδράνειας. Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε παραμέτρους του κόστους παραγωγικότητας (άδειες ασθένειας και συντάξεις αναπηρίας) σε συσχέτιση με την υποκινητικότητα. Από τα φινλανδικά μητρώα 6.261 άτομα κατηγοριοποιήθηκαν σε ομάδες με βάση το επίπεδο σωματικής τους δραστηριότητας. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι το μέσο κόστος παραγωγικότητας σε ατομικό επίπεδο ήταν υψηλότερο στους σωματικά αδρανείς σε σύγκριση με το αντίστοιχο κόστος των σωματικά δραστήριων συνομιλήκων τους, ανεξάρτητα από τον τρόπο μέτρησης
Συσχέτιση της σωματικής δραστηριότητας & του χρόνου καθιστικής ζωής με επιγενετικούς δείκτες γήρανσης

Συσχέτιση της σωματικής δραστηριότητας & του χρόνου καθιστικής ζωής με επιγενετικούς δείκτες γήρανσης(s)

Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εκδήλωσης χρόνιων νόσων, εν μέρει μέσω επιγενετικών μηχανισμών. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι μία μεμονωμένη συνεδρία σωματικής άσκησης μπορεί να επιφέρει αλλαγές στο βαθμό μεθυλίωσης του DNA, ωστόσο ελάχιστες μελέτες έχουν διερευνήσει τη σχέση μεταξύ της τακτικής σωματικής δραστηριότητας ή του χρόνου καθιστικής ζωής με επιγενετικούς δείκτες βιλογικής γήρανσης. Πρόσφατη έρευνα ποσοτικοποίησε τη σωματική δραστηριότητα, μέτρησε το χρόνο καθιστικής ζωής και ανέλυσε το βαθμό μεθυλίωσης του DNA σε δείγματα αίματος 2.435 εθελοντών ηλικίας 54.9 ± 14.3 (46.0% άνδρες). Ακολούθως, δημιούργησε λαγαριθμικά μοντέλα επιγενετικής ηλικίας έναντι της χρονολογικής ηλικία και, επίσης, μετασχημάτισε σε
Καθημερινό στρες και μικροαγγειακή δυσλειτουργία: Η ευεργετική επίδραση της σωματικής δραστηριότητας

Καθημερινό στρες και μικροαγγειακή δυσλειτουργία: Η ευεργετική επίδραση της σωματικής δραστηριότητας (s)

Σε αντίθεση με τα κρίσιμα γεγονότα της ζωής ή το χρόνιο στρες, μυριάδες συνήθη αγχωτικά γεγονότα καταλαμβάνουν την καθημερινή μας ζωή, όπως, π.χ., προκλήσεις ρουτίνας ή οι απροσδόκητες και επεισοδιακές δυσκολίες που διαταράσσουν την καθημερινότητα (π.χ. ένας καυγάς με τον/την σύζυγο ή η δυσλειτουργία του ηλεκτρονικού μας υπολογιστή). Αν και οι καθημερινοί στρεσογόνοι παράγοντες είναι σχετικά ασήμαντοι, η μεγαλύτερη συναισθηματική απόκριση στην καθημερινή εμφάνιση του στρεσογόνου παράγοντα συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο χρόνιων νόσων. Ειδικότερα, η μικροαγγειακή δυσλειτουργία, που χαρακτηρίζεται τόσο από μειωμένη ενδοθηλιοεξαρτώμενη αγειοδιαστολή όσο και από υπερβολική συμπαθητική αγγειοσυστολή, είναι εμφανής σε ενήλικες που είναι πιο ευαίσθητοι στο καθημερινό
Η επίδραση της άσκησης στη στερεοτυπική συμπεριφορά παιδιών με αυτισμό

Η επίδραση της άσκησης στη στερεοτυπική συμπεριφορά παιδιών με αυτισμό (s)

H Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) είναι μία νευροβιολογική αναπτυξιακή διαταραχή σε παιδιά, η οποία χαρακτηρίζεται από περιοριστικά και επαναλαμβανόμενα πρότυπα συμπεριφοράς που επιβαρύνουν περαιτέρω τις καθημερινές τους λειτουργίες. Σε μελέτη η οποία αποσκοπούσε στην αξιολόγηση και ποσοτικοποίηση της οξείας επίδρασης της άσκησης, και ειδικότερα της διάρκειας και της έντασής της, στη συχνότητα εκδήλωσης των στερεοτυπικών συμπεριφορών παιδιών με ΔΑΦ, ηλικίας 13,0±1,4 ετών, αναδείχθηκε ότι η αερόβια άσκηση μπορεί να μειώσει αυτές τις συμπεριφορές. Συγκεκριμένα, όλες οι συνθήκες άσκησης, μεγαλύτερης ή μικρότερης διάρκειας και έντασης, οδήγησαν σε μείωση των στερεοτυπικών συμπεριφορών 60 λεπτά μετά την άσκηση, εκτός από την περισσότερο καταπονητική

Γενετικά μονοπάτια διέπουν τις ατομικές διαφορές ως προς την τακτική σωματική δραστηριότητα (s)

Μελέτες γενετικής επιδημιολογίας σε διδύμους και οικογένειες αποκαλύπτουν ισχυρή συμβολή γενετικών παραγόντων στην κληρονομησιμότητα της σωματικής δραστηριότητας που ο καθένας επιλέγει να ακολουθεί τακτικά. Αυτή η κληρονομησιμότητα ανέρχεται περίπου στο 26% για τις γυναίκες και 35% για τους άνδρες στην παιδική ηλικία, αυξάνεται στο 42% και στα δύο φύλα κατά την εφηβεία και παραμένει περίπου στο 45% σε όλη την ενήλικη ζωή. Ειδικότερα, μελέτες συσχετίσεων στο σύνολο του ανθρώπινου γονιδιώνατος υποδηλώνουν, ότι βιολογικά μονοπάτια που συνδέονται με την ικανότητα για άσκηση και την ευχαρίστηση που βιώνουν από την άσκηση οι ασκούμενοι εξηγούν κατά ένα μέρος την κληρονομησιμότητα της σωματικής δραστηριότητας.