Skip to content

Category: subscription

Η άσκηση με αντιστάσεις αυξάνει τη μυϊκή μάζα και δύναμη σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη που ακολουθούν θεραπεία αποστέρησης ανδρογόνων

Η άσκηση με αντιστάσεις αυξάνει τη μυϊκή μάζα και δύναμη σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη που ακολουθούν θεραπεία αποστέρησης ανδρογόνων (s)

Η θεραπεία αποστέρησης ανδρογόνων αποτελεί βασική θεραπεία του καρκίνου του προστάτη, στοχεύοντας στη δραστική μείωση των επιπέδων τους σε αυτούς τους ασθενείς, καθώς τα ανδρογόνα συμβάλλουν στην ανάπτυξη του προστατικού όγκου. Αν και η θεραπεία βελτιώνει σημαντικά την επιβίωση των ασθενών, η μείωση των επιπέδων των ανδρογόνων τους έχει πολυάριθμες δυσμενείς επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας μυϊκής μάζας και της αύξησης της λιπώδους μάζας. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε την επίδραση της συστηματικής άσκησης με αντιστάσεις, διάρκειας 20 εβδομάδων, με ή χωρίς συμπληρωματική χορήγηση πρωτεϊνών, στη σωματική σύσταση και σε λειτουργικές παραμέτρους ασθενών με καρκίνο του προστάτη που ελάμβαναν θεραπεία στέρησης ανδρογόνων. Τα
Καθιστικός χρόνος και συμπτώματα σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας

Καθιστικός χρόνος και συμπτώματα σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας (s)

Πολλοί ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία εμφανίζουν παρενέργειες. Λόγω της επίμονης φύσης αυτών των παρενεργειών, είναι σημαντικό οι ασθενείς με καρκίνο να αποφεύγουν και να περιορίζουν ανθυγιεινές συμπεριφορές που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε σε 68 ασθενείς με καρκίνο του μαστού, ηλικίας 48,5 ± 10,4 ετών, τη σχέση μεταξύ της καθιστικής συμπεριφοράς και των ημερήσιων διακυμάνσεων συμπτωμάτων όπως άγχους, κόπωσης, πόνου, και διαταραχών της σωματικής και γνωστικής λειτουργίας, και κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας. Τα ευρήματα της μελέτης ανέδειξαν ότι υψηλότερα επίπεδα συμπτωμάτων συνδέονταν με αυξημένη καθιστική συμπεριφορά και η αυξημένη καθιστική συμπεριφορά με
Πρότυπα ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας και η συσχέτισή τους με καρδιομεταβολικούς βιοδείκτες

Πρότυπα ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας και η συσχέτισή τους με καρδιομεταβολικούς βιοδείκτες (s)

Επιστημονικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι οι ενήλικες πρέπει να ακολουθούν έναν συνδυασμό ελάχιστης έντασης και διάρκειας σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα, προκειμένου να αποκομίζουν σημαντικά οφέλη για την υγεία τους. Πολύ πρόσφατη μελέτη διερεύνησε διαφορετικά πρότυπα της ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας και την ενδεχόμενη συσχέτισή τους με καρδιομεταβολικούς βιοδείκτες σε 6.072 συμμετέχοντες ηλικίας 60,2 + 8,6 ετών (50% γυναίκες). Επτά διαφορετικά πρότυπα προσδιορίστηκαν, από τα οποία οι συμμετέχοντες που ανήκαν στα πρότυπα σωματικής αδράνειας (υποκινητικότητας) και χαμηλού επιπέδου σωματικής δραστηριότητας παρουσίαζαν υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος, μεγαλύτερη περιφέρεια οσφύος και υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σε σύγκριση με τα πρότυπα μέτριου και υψηλού επιπέδου
Διαλείμματα στον παρατεταμένο καθιστικό χρόνο μειώνουν τον καρδιομεταβολικό κίνδυνο

Διαλείμματα στον παρατεταμένο καθιστικό χρόνο μειώνουν τον καρδιομεταβολικό κίνδυνο (s)

Η καθιστική ζωή συνδέεται με επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία και οι κατευθυντήριες οδηγίες για σωματική δραστηριότητα συνιστούν μείωση του χρόνου καθιστικής ζωής. Ωστόσο, ποσοτικές οδηγίες για το  πόσο συχνά και για πόσο χρόνο θα πρέπει αυτή να διακόπτεται από διαλείμματα σωματικής δραστηριότητας δεν έχουν διαμορφωθεί. Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε την οξεία επίδραση των διαλειμμάτων στον καθιστικό χρόνο, διαφορετικής συχνότητας και διάρκειας, σε παράγοντες καρδιομεταβολικού κινδύνου. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν  σημαντικά στοιχεία σχετικά με τις αποτελεσματικές δόσεις διακοπής της καθιστικής ζωής και εργασίας. Ειδικότερα, τα διαλείμματα μεγαλύτερης συχνότητας και μεγαλύτερης διάρκειας είναι περισσότερο αποτελεσματικά για τη βελτίωση γλυκαιμικών αποκρίσεων, ενώ χαμηλότερες
Η αναλγητική επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις μετά από καρκίνο του μαστού

Η αναλγητική επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις μετά από καρκίνο του μαστού (s)

Ο επίμονος πόνος μετά τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα, με περισσότερο από το ένα τρίτο των επιβιωσάντων να αναφέρουν πόνο έως και 7 έτη μετά την αρχική θεραπεία. Πρόσφατη μελέτη, η οποία διερεύνησε την επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις στον πόνο, τη μέγιστη δύναμη και τη λειτουργικότητα των ώμων σε επιβιώσαντες από καρκίνο του μαστού με επίμονο πόνο μετά τη θεραπεία, ανέδειξε ότι αυτή η μορφή άσκησης επέφερε σημαντικά λειτουργικά και αναλγητικά αποτελέσματα στους ασθενείς. Ειδικότερα, η βελτίωση της μυϊκής δύναμης διατηρήθηκε για μεγάλο  χρονικό διάστημα μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος άσκησης, ενώ τα επίπεδα
Τα κόστη παραγωγικότητας λόγω υποκινητικότητας

Τα κόστη παραγωγικότητας λόγω υποκινητικότητας (s)

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το ερευνητικό ενδιαφέρον για το οικονομικό κόστος που μπορεί να αποδοθεί στην υποκινητικότητα. Συνήθως, οι σχετικές μελέτες εξετάζουν το άμεσο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης λόγω της σωματικής αδράνειας. Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε παραμέτρους του κόστους παραγωγικότητας (άδειες ασθένειας και συντάξεις αναπηρίας) σε συσχέτιση με την υποκινητικότητα. Από τα φινλανδικά μητρώα 6.261 άτομα κατηγοριοποιήθηκαν σε ομάδες με βάση το επίπεδο σωματικής τους δραστηριότητας. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι το μέσο κόστος παραγωγικότητας σε ατομικό επίπεδο ήταν υψηλότερο στους σωματικά αδρανείς σε σύγκριση με το αντίστοιχο κόστος των σωματικά δραστήριων συνομιλήκων τους, ανεξάρτητα από τον τρόπο μέτρησης
Καθημερινό στρες και μικροαγγειακή δυσλειτουργία: Η ευεργετική επίδραση της σωματικής δραστηριότητας

Καθημερινό στρες και μικροαγγειακή δυσλειτουργία: Η ευεργετική επίδραση της σωματικής δραστηριότητας (s)

Σε αντίθεση με τα κρίσιμα γεγονότα της ζωής ή το χρόνιο στρες, μυριάδες συνήθη αγχωτικά γεγονότα καταλαμβάνουν την καθημερινή μας ζωή, όπως, π.χ., προκλήσεις ρουτίνας ή οι απροσδόκητες και επεισοδιακές δυσκολίες που διαταράσσουν την καθημερινότητα (π.χ. ένας καυγάς με τον/την σύζυγο ή η δυσλειτουργία του ηλεκτρονικού μας υπολογιστή). Αν και οι καθημερινοί στρεσογόνοι παράγοντες είναι σχετικά ασήμαντοι, η μεγαλύτερη συναισθηματική απόκριση στην καθημερινή εμφάνιση του στρεσογόνου παράγοντα συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο χρόνιων νόσων. Ειδικότερα, η μικροαγγειακή δυσλειτουργία, που χαρακτηρίζεται τόσο από μειωμένη ενδοθηλιοεξαρτώμενη αγειοδιαστολή όσο και από υπερβολική συμπαθητική αγγειοσυστολή, είναι εμφανής σε ενήλικες που είναι πιο ευαίσθητοι στο καθημερινό
Η επίδραση της άσκησης στη στερεοτυπική συμπεριφορά παιδιών με αυτισμό

Η επίδραση της άσκησης στη στερεοτυπική συμπεριφορά παιδιών με αυτισμό (s)

H Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) είναι μία νευροβιολογική αναπτυξιακή διαταραχή σε παιδιά, η οποία χαρακτηρίζεται από περιοριστικά και επαναλαμβανόμενα πρότυπα συμπεριφοράς που επιβαρύνουν περαιτέρω τις καθημερινές τους λειτουργίες. Σε μελέτη η οποία αποσκοπούσε στην αξιολόγηση και ποσοτικοποίηση της οξείας επίδρασης της άσκησης, και ειδικότερα της διάρκειας και της έντασής της, στη συχνότητα εκδήλωσης των στερεοτυπικών συμπεριφορών παιδιών με ΔΑΦ, ηλικίας 13,0±1,4 ετών, αναδείχθηκε ότι η αερόβια άσκηση μπορεί να μειώσει αυτές τις συμπεριφορές. Συγκεκριμένα, όλες οι συνθήκες άσκησης, μεγαλύτερης ή μικρότερης διάρκειας και έντασης, οδήγησαν σε μείωση των στερεοτυπικών συμπεριφορών 60 λεπτά μετά την άσκηση, εκτός από την περισσότερο καταπονητική
Άσκηση με αντιστάσεις σε άτομα με σύνδρομο Down: Συνταγογράφηση άσκησης και ασφάλεια

Άσκηση με αντιστάσεις σε άτομα με σύνδρομο Down: Συνταγογράφηση άσκησης και ασφάλεια (s)

Τα άτομα με σύνδρομο Down,  λόγω της χρωμοσωμικής τους ανωμαλίας, παρουσιάζουν δομική τροποποίηση και λειτουργική έκπτωση στα περισσότερα φυσιολογικά συστήματα, ακόμη και όταν δεν υπάρχουν συννοσηρότητες. Μεταξύ των λειτουργικών αυτών διαταραχών περιλαμβάνεται η απώλεια μυϊκής δύναμης και η μείωση της ικανότητας παραγωγής σωματικού έργου, η οποία αρχίζει νωρίς και συνεχίζεται με την πάροδο της ηλικίας. Πρόσφατη βιβλιογραφική ανασκόπηση σε ασθενείς με σύνδρομο Down συνιστά την αξιοποίηση της άσκησης με αντιστάσεις καθώς και του συνδυασμού της με άλλες μορφές άσκησης (αερόβια, ασκήσεις ισορροπίας, πλειομετρική και ισομετρική άσκηση), λαμβάνοντας υπόψη τον όγκο, την ένταση, καθώς και τη διάρκεια και το είδος της

Γενετικά μονοπάτια διέπουν τις ατομικές διαφορές ως προς την τακτική σωματική δραστηριότητα (s)

Μελέτες γενετικής επιδημιολογίας σε διδύμους και οικογένειες αποκαλύπτουν ισχυρή συμβολή γενετικών παραγόντων στην κληρονομησιμότητα της σωματικής δραστηριότητας που ο καθένας επιλέγει να ακολουθεί τακτικά. Αυτή η κληρονομησιμότητα ανέρχεται περίπου στο 26% για τις γυναίκες και 35% για τους άνδρες στην παιδική ηλικία, αυξάνεται στο 42% και στα δύο φύλα κατά την εφηβεία και παραμένει περίπου στο 45% σε όλη την ενήλικη ζωή. Ειδικότερα, μελέτες συσχετίσεων στο σύνολο του ανθρώπινου γονιδιώνατος υποδηλώνουν, ότι βιολογικά μονοπάτια που συνδέονται με την ικανότητα για άσκηση και την ευχαρίστηση που βιώνουν από την άσκηση οι ασκούμενοι εξηγούν κατά ένα μέρος την κληρονομησιμότητα της σωματικής δραστηριότητας.