Category: news

Η υπέρταση επηρεάζει έναν στους τρεις ενήλικες παγκοσμίως και είναι ο κυριότερος τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις. Αν και οι μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης σε ηρεμία είναι θεμελιώδους σημασίας για την ανίχνευση και τη διαχείριση της υπέρτασης, οι μη φυσιολογικές μεταβολές της αρτηριακής πίεσης κατά άσκηση (δηλαδή η υπερβολική αρτηριακή πίεση κατά την άσκηση), μπορούν να παράσχουν πρόσθετες, ανεξάρτητες πληροφορίες σχετικά με τον τρέχοντα και μελλοντικό κίνδυνο εκδήλωσης υπέρτασης. Πολύ πρόσφατη μελέτη ανέδειξε την επίκαιρη συζήτηση σχετικά με την κλινική χρησιμότητα της αξιολόγησης της υπερβολικής αρτηριακής πίεσης κατά την άσκηση, τον προσδιορισμό των ουδών της, και την αξία της

Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε την πιθανή συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων σωματικής δραστηριότητας και της οστικής πυκνότητας σε διαφορετικές ανατομικές περιοχές σε νεαρούς επιβιώσαντες από καρκίνο της παιδικής ηλικίας. Στη μελέτη συμμετείχαν 116 νεαροί επιβιώσαντες (ηλικίας 12,1 ± 3,3 ετών, 42% κορίτσια), στους οποίους αξιολογήθηκαν τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας για τουλάχιστον 7 διαδοχικές ημέρες, τα σωματομετρικά τους χαρακτηριστικά και η οστική τους πυκνότητα στο ισχίο, στην κεφαλή του μηριαίου οστού και στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η κατανομή του χρόνου των νεαρών προέφηβων επιβιωσάντων σε σωματικές δραστηριότητες μέτριας προς υψηλής έντασης εμφάνισε σημαντική θετική συσχέτιση

Πρόσφατη αναδρομική μελέτη που αφορούσε τη χρονική περίοδο 1999-2020 διερεύνησε τη σχέση μεταξύ της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού στις γυναίκες. Στη μελέτη συμμετείχαν 44.463 γυναίκες (55,1±8,9 ετών), στις οποίες μετρήθηκε, μέσω καρδιαναναπνευστικής δοκιμασίας κόπωσης (πρωτόκολλο Bruce), η καρδιοαναπνευστική τους ικανότητα και καταγράφηκε η μέγιστη ενεργειακή δαπάνη (σε μεταβολικά ισοδύναμα-ΜΕΤ) που επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια της εργοσπιρομέτρησης. Κατά την ίδια εικοσαετή περίοδο, στις ίδιες γυναίκες καταγράφηκαν οι περιπτώσεις εμφάνισης καρκίνου του μαστού. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι για κάθε 1 MET αύξησης της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας, ο κίνδυνος εμφάνισης καρκίνου του μαστού μειώνονταν κατά 7%. Ειδικότερα,

Η ενασχόληση με τη σωματική δραστηριότητα κατά την παιδική και εφηβική ηλικία συνδέεται με τη βελτίωση της σωματικής και ψυχικής υγείας. Έρευνες έχουν δείξει ότι οι σωματικά δραστήριοι μαθητές παρουσιάζουν καλύτερες σχολικές επιδόσεις, μειωμένες πιθανότητες εμφάνισης παχυσαρκίας, βελτιωμένες κοινωνικές δεξιότητες και υψηλότερα επίπεδα αυτοεκτίμησης. Η συζήτηση σχετικά με τη σημασία της τακτικής άσκησης στο σχολικό περιβάλλον μας οδηγεί στη συνειδητοποίηση, ότι η προώθηση της σωματικής δραστηριότητας δεν αποτελεί μόνο προληπτικό μέτρο για τα παιδιά, αλλά και επένδυση στην ολοκληρωμένη ανάπτυξη των μαθητών. Καθώς ενώνουμε τις δυνάμεις μας για την ενσωμάτωση της σωματικής δραστηριότητας στην καθημερινή σχολική ζωή, συμβάλλουμε όχι μόνο

Οι ασθενείς με κληρονομική νόσο (ανεύρυσμα) θωρακικής αορτής συχνά αντιμετωπίζουν περιορισμούς ως προς τη συμμετοχή τους σε αθλήματα και ορισμένες μορφές άσκησης. Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε την επίδραση της άσκησης και της συμμετοχής σε ανταγωνιστικά αθλήματα στην ποιότητα ζωής ασθενών ηλικίας 15-35 ετών με συνδρομική (σύνδρομο Marfan, σύνδρομο Loeys-Dietz και αγγειακό σύνδρομο Ehlers-Danlos) και μη-συνδρομική κληρονομική νόσο της θωρακικής αορτής. Η μελέτη χρησιμοποίησε ειδικά ερωτηματολόγια για την αξιολόγηση της συμμετοχής σε άσκηση κατά τη διάρκεια της ζωής και ανέδειξε ότι, παρά το γεγονός ότι το 88% των ασθενών είχαν περιορισμούς από τον θεράποντά τους, το 65% ανέφερε συμμετοχή σε ανταγωνιστικά αθλήματα

Δεδομένων των αυξανόμενων επιπτώσεων της καρδιακής ανεπάρκειας, η διαστρωμάτωση των ασθενών σε αυξημένου κινδύνου για εκδήλωση ανεπιθύμητων συμβάντων καθίσταται ιδιαίτερα σημαντική. Πολύ ενδιαφέρουσα πρόσφατη μελέτη συνέκρινε την προγνωστική αξία διαφόρων μεταβλητών κατά την υπομέγιστη και μέγιστη καρδιοαναπνευστική δοκιμασία άσκησης (CPET) για εκδήλωση ανεπιθύμητων συμβάντων σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια, μεσομακροπρόθεσμα. Συνολικά 237 ασθενείς (ηλικίας 58–73 ετών, 30% γυναίκες, 70% με μειωμένο κλάσμα εξώθησης) εκτέλεσαν τη δοκιμασία άσκησης (κόπωσης) κατά την έναρξη της μελέτης και κλινικές εκβάσεις, όπως θνησιμότητα από οποιαδήποτε αιτία, μείζονα ανεπιθύμητα καρδιαγγειακά συμβάντα και νοσηλεία στο νοσοκομείο που συνδέονταν με επιπλοκές του καρδιαγγειακού συστήματος, καταγράφηκαν σε βάθος 5ετίας.

    Το European Emerging Leader Programme αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόγραμμα του Exercise is Medicine® (ΕΙΜ) σε συνεργασία με το European Initiative for Exercise in Medicine (EIEIM), για την ανάδειξη νέων ηγετών στα ευρωπαϊκά Εθνικά Κέντρα του ΕΙΜ, τη διατήρηση των υψηλών δυνατοτήτων τους και την ενίσχυση της μακροπρόθεσμης δυναμικής του EIM στην Ευρώπη. Το διετές αυτό πρόγραμμα, στο οποίο το Εθνικό Κέντρο “Exercise is Medicine – Greece” συμμετέχει με δύο εκπροσώπους του, έχει σχεδιαστεί για επιστήμονες/επαγγελματίες στις αρχές ή στα μέσα της σταδιοδρομίας τους και οι συμμετέχοντες λαμβάνουν προηγμένη κατάρτιση για την ενσωμάτωση της σωματικής δραστηριότητας σε περιβάλλοντα

Η γνωστική έκπτωση με τη γήρανση αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την εκδήλωση άνοιας σε προχωρημένη ηλικία. Η αγγειακή δυσλειτουργία έχει προταθεί ως η πρωιμότερη εγκεφαλική ανωμαλία που προηγείται των παθολογικών και κλινικών χαρακτηριστικών της άνοιας, και θα μπορούσε να αποτελέσει έναν τροποποιήσιμο παράγοντα-στόχο για αποτελεσματική πρόληψη. Πολύ πρόσφατη μελέτη παρουσιάζει δεδομένα που υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η έναρξη της αερόβιας άσκησης στην πρώιμη ενήλικη ζωή και η συνέχισή της καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής οδηγεί σε σημαντικά νευρογνωστικά οφέλη σε σύγκριση με την έναρξη της άσκησης πιο όψιμα. Η τακτική αερόβια άσκηση, μέτριας έως υψηλής έντασης, κατά τη

Τα παιδιά σχολικής ηλικίας αντιμετωπίζουν συνεχείς εκπαιδευτικές απαιτήσεις που αυξάνονται με την πάροδο του χρόνου. Ο εξωσχολικός αθλητισμός αναπτύσσει δεξιότητες που περιλαμβάνουν σωματική άσκηση, κοινωνικούς κανόνες, τυπικές πρακτικές και ορθολογικό ανταγωνισμό, που μπορούν να διευκολύνουν τη σχολική επιτυχία. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε σε 746 κορίτσια και 721 αγόρια τις πιθανές συσχετίσεις μεταξύ της συμμετοχής τους στον αθλητισμό κατά τη μέση παιδική ηλικία (στις ηλικίες 6 έως 10 ετών) και μεταγενέστερων δεικτών σχολικής επιτυχίας τους στην εφηβεία (στις ηλικίες 12 έως 17 ετών). Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η συμμετοχή των παιδιών στον αθλητισμό από το νηπιαγωγείο έως την τετάρτη τάξη