Συσχέτιση της σωματικής δραστηριότητας & του χρόνου καθιστικής ζωής με επιγενετικούς δείκτες γήρανσης(s)
Η σωματική δραστηριότητα μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εκδήλωσης χρόνιων νόσων, εν μέρει μέσω επιγενετικών μηχανισμών. Προηγούμενες έρευνες έχουν δείξει ότι μία μεμονωμένη συνεδρία σωματικής άσκησης μπορεί να επιφέρει αλλαγές στο βαθμό μεθυλίωσης του DNA, ωστόσο ελάχιστες μελέτες έχουν διερευνήσει τη σχέση μεταξύ της τακτικής σωματικής δραστηριότητας ή του χρόνου καθιστικής ζωής με επιγενετικούς δείκτες βιλογικής γήρανσης. Πρόσφατη έρευνα ποσοτικοποίησε τη σωματική δραστηριότητα, μέτρησε το χρόνο καθιστικής ζωής και ανέλυσε το βαθμό μεθυλίωσης του DNA σε δείγματα αίματος 2.435 εθελοντών ηλικίας 54.9 ± 14.3 (46.0% άνδρες). Ακολούθως, δημιούργησε λαγαριθμικά μοντέλα επιγενετικής ηλικίας έναντι της χρονολογικής ηλικία και, επίσης, μετασχημάτισε σε