Αερόβια άσκηση, νοητική απόδοση και εγκεφαλική δραστηριότητα σε εφήβους με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας

H διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή για την οποία συνιστώνται διάφορες συμπεριφορικές θεραπείες, όπως άσκηση, ως μέρος μιας διεπιστημονικής θεραπευτικής προσέγγισης. Η άσκηση βελτιώνει την εκτελεστική λειτουργία του εγκεφάλου σε άτομα με ΔΕΠΥ, ωστόσο περιορισμένα είναι τα δεδομένα σχετικά με τους μηχανισμούς που εμπλέκονται σε αυτή την επίδραση.

Σχετική έρευνα εξέτασε τις εγκεφαλικές αποκρίσεις που προκαλούνταν κατά τη διάρκεια άσκησης ποδηλάτισης μέτριας έντασης για 25 λεπτά, καθώς και σε συνθήκες ηρεμίας, σε 38 εφήβους, 15 με ΔΕΠΥ και 23 με φυσιολογική ανάπτυξη.

Η μελέτη έδειξε ότι οι έφηβοι με ΔΕΠΥ είχαν βραδύτερη ταχύτητα απόκρισης σε όλες τις δοκιμασίες και χαμηλότερη ακρίβεια απόκρισης στη μνήμη εργασίας κατά τη διάρκεια της άσκησης σε σύγκριση με την ομάδα φυσιολογικής ανάπτυξης. Στη δοκιμασία αναστολής, οι έφηβοι με ΔΕΠΥ είχαν χαμηλότερη εγκεφαλική δραστηριότητα σε συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια της άσκησης σε σύγκριση με τη συνθήκη ηρεμίας, ενώ το αντίθετο παρατηρήθηκε στην ομάδα με φυσιολογική ανάπτυξη. Συμπερασματικά, η γνωστική απόδοση των εφήβων με ΔΕΠΥ σε σύνθετες δοκιμασίες φαίνεται να είναι δυσχερής και η άσκηση ενδεχομένως να ρυθμίζει νευρωνικά κυκλώματα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου που είναι γνωστό ότι είναι υποδραστήριες σε αυτόν τον πληθυσμό.

 

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ

VAN Riper SM, Tempest GD, Piccirilli A, Ma Q, Reiss AL. Aerobic Exercise, Cognitive Performance, and Brain Activity in Adolescents with Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder. Med Sci Sports Exerc. 2023 Aug 1;55(8):1445-1455. doi: 10.1249/MSS.0000000000003159. Epub 2023 Mar 6. PMID: 36897828.

 

Αερόβια άσκηση, νοητική απόδοση και εγκεφαλική δραστηριότητα σε εφήβους με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας

H διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) είναι μια νευροαναπτυξιακή διαταραχή για την οποία συνιστώνται διάφορες συμπεριφορικές θεραπείες, όπως άσκηση, ως μέρος μιας διεπιστημονικής θεραπευτικής προσέγγισης. Η άσκηση βελτιώνει την εκτελεστική λειτουργία του εγκεφάλου σε άτομα με ΔΕΠΥ, ωστόσο περιορισμένα είναι τα δεδομένα σχετικά με τους μηχανισμούς που εμπλέκονται σε αυτή την επίδραση.

Σχετική έρευνα εξέτασε τις εγκεφαλικές αποκρίσεις που προκαλούνταν κατά τη διάρκεια άσκησης ποδηλάτισης μέτριας έντασης για 25 λεπτά, καθώς και σε συνθήκες ηρεμίας, σε 38 εφήβους, 15 με ΔΕΠΥ και 23 με φυσιολογική ανάπτυξη.

Η μελέτη έδειξε ότι οι έφηβοι με ΔΕΠΥ είχαν βραδύτερη ταχύτητα απόκρισης σε όλες τις δοκιμασίες και χαμηλότερη ακρίβεια απόκρισης στη μνήμη εργασίας κατά τη διάρκεια της άσκησης σε σύγκριση με την ομάδα φυσιολογικής ανάπτυξης. Στη δοκιμασία αναστολής, οι έφηβοι με ΔΕΠΥ είχαν χαμηλότερη εγκεφαλική δραστηριότητα σε συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου κατά τη διάρκεια της άσκησης σε σύγκριση με τη συνθήκη ηρεμίας, ενώ το αντίθετο παρατηρήθηκε στην ομάδα με φυσιολογική ανάπτυξη. Συμπερασματικά, η γνωστική απόδοση των εφήβων με ΔΕΠΥ σε σύνθετες δοκιμασίες φαίνεται να είναι δυσχερής και η άσκηση ενδεχομένως να ρυθμίζει νευρωνικά κυκλώματα σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου που είναι γνωστό ότι είναι υποδραστήριες σε αυτόν τον πληθυσμό.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ 

Συσχετίσεις μεταξύ σωματικής δραστηριότητας, κινητικής απόδοσης και σχολικών δεξιοτήτων σε παιδιά δημοτικού σχολείου

Περιορισμένες είναι οι διαχρονικές μελέτες που έχουν διερευνήσει την αλληλένδετη διαχρονική δυναμική μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας, της κινητικής απόδοσης και των σχολικών δεξιοτήτων στη μέση παιδική ηλικία. Πρόσφατη έρευνα εξέτασε τις συσχετίσεις αυτές σε 189 παιδιά ηλικίας 6-9 ετών, από την 1η έως την 3η τάξη του δημοτικού σχολείου της Φινλανδίας. Τα δεδομένα αναλύθηκαν με τη χρήση μοντέλου δομικών εξισώσεων προσαρμοσμένων ως προς το φύλο, την εκπαίδευση των γονέων και το εισόδημά τους. Tα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η καλύτερη κινητική απόδοση στην 1η τάξη σχετίζονταν με υψηλότερες σχολικές δεξιότητες (δοκιμασίες αριθμητικής ευχέρειας και κατανόησης γραπτού λόγου) στην 3η τάξη. Η σωματική δραστηριότητα δεν συσχετίστηκε άμεσα ή έμμεσα με τις σχολικές δεξιότητες, ωστόσο τα υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας στην 1η τάξη προέβλεπαν καλύτερα την κινητική απόδοση στην 3η τάξη. Συμπερασματικά, η καλύτερη κινητική απόδοση και όχι η σωματική δραστηριότητα μπορεί να προβλέπει τις μεταγενέστερες (καλύτερες) σχολικές επιδόσεις.

 

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ 

Haapala EA, Widlund A, Poikkeus AM, Lima RA, Brage S, Aunio P, Lakka TA. Cross-Lagged Associations between Physical Activity, Motor Performance, and Academic Skills in Primary School Children. Med Sci Sports Exerc. 2023 Aug 1;55(8):1465-1470. doi: 10.1249/MSS.0000000000003163. Epub 2023 Mar 7. PMID: 36897825.

Συσχετίσεις μεταξύ σωματικής δραστηριότητας, κινητικής απόδοσης και σχολικών δεξιοτήτων σε παιδιά δημοτικού σχολείου

Περιορισμένες είναι οι διαχρονικές μελέτες που έχουν διερευνήσει την αλληλένδετη διαχρονική δυναμική μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας, της κινητικής απόδοσης και των σχολικών δεξιοτήτων στη μέση παιδική ηλικία. Πρόσφατη έρευνα εξέτασε τις συσχετίσεις αυτές σε 189 παιδιά ηλικίας 6-9 ετών, από την 1η έως την 3η τάξη του δημοτικού σχολείου της Φινλανδίας. Τα δεδομένα αναλύθηκαν με τη χρήση μοντέλου δομικών εξισώσεων προσαρμοσμένων ως προς το φύλο, την εκπαίδευση των γονέων και το εισόδημά τους. Tα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι η καλύτερη κινητική απόδοση στην 1η τάξη σχετίζονταν με υψηλότερες σχολικές δεξιότητες (δοκιμασίες αριθμητικής ευχέρειας και κατανόησης γραπτού λόγου) στην 3η τάξη. Η σωματική δραστηριότητα δεν συσχετίστηκε άμεσα ή έμμεσα με τις σχολικές δεξιότητες, ωστόσο τα υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας στην 1η τάξη προέβλεπαν καλύτερα την κινητική απόδοση στην 3η τάξη. Συμπερασματικά, η καλύτερη κινητική απόδοση και όχι η σωματική δραστηριότητα μπορεί να προβλέπει τις μεταγενέστερες (καλύτερες) σχολικές επιδόσεις.

 

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ

ΑΝΑΒΟΛΗ της εκδήλωσης λόγω της έκτακτης κατάστασης της χώρας και σε ένδειξη συμπαράστασης στους δοκιμαζόμενους συμπατριώτες μας

Σας περιμένουμε το Σάββατο 9/9/2023 και ώρες 6 – 8 μ.μ στην Εθελοντική Δράση Προαγωγής Υγείας, που διοργανώνουν:
Ο Δήμος Ωρωπού σε συνεργασία με το Εθνικό κέντρο “Η Άσκηση είναι Φάρμακο-Ελλάς”, το Εργαστήριο Φυσιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, το ΚΕΠ Υγείας Ωρωπού και τους Γιατρούς του Κόσμου.

🌊Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην παραλία σταΠηγαδάκια Χαλκουτσίου, στο σημείο όπου βρίσκεται ο πύργος  ναυαγοσώστη και το σύστημα ράμπας SEATRAC.

Επιστήμονες της άσκησης από το Εθνικό κέντρο “Η Άσκηση είναι Φάρμακο-Ελλάς” θα μας κατευθύνουν με ασκήσεις στη θάλασσα.

Οι επωφελούμενοι θα έχουν την ευκαιρία να συνομιλήσουν με επιστήμονες της υγείας και της άσκησης για τα πολλαπλά οφέλη της θάλασσας στην υγεία μας.

📍Τι να έχετε μαζί σας:
μαγιό , πετσέτα και παπούτσια κολύμβησης ( εαν χρησιμοποιείτε κάποιο βοήθημα στην θάλασσα, σωσίβιο, αφρώδη υλικά κτλ).
Η εκδήλωση είναι προσβάσιμη σε ΑΜΕΑ.
Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε:
Δευτέρα με Παρασκευή 08:00 – 15:00 στα τηλέφωνα 22950-34736 & 22950-35169.

139 ιατρικοί και επιστημονικοί οργανισμοί, κυβερνητικά Ιδρύματα και αθλητικοί φορείς, συμπεριλαμβανομένου του Εθνικού Κέντρου “Exercise is Medicine-Greece”, δημοσιεύουν την άποψη για την ανάγκη μιας «Παγκόσμιας Συμμαχίας για την Προώθηση της Σωματικής Δραστηριότητας»

Οι μη μεταδοτικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένων της στεφανιαίας νόσου, του εγκεφαλικού επεισοδίου, της υπέρτασης, του σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, της άνοιας, της κατάθλιψης και του καρκίνου, εμφανίζουν αύξηση παγκοσμίως και συχνά συνδέονται με την έλλειψη σωματικής δραστηριότητας. Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας είναι χαμηλότερα από τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ). Η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας μπορεί να αυξήσει τη νοσηρότητα και τη θνησιμότητα, να επιδεινώσει την ποιότητα ζωής και να αυξήσει την οικονομική επιβάρυνση των ατόμων, των εθνικών Συστημάτων Υγείας και συνολικά της κοινωνίας.

Ως απόκριση σε αυτή την τάση, πολλοί οργανισμοί συγκεντρώθηκαν στο Αμβούργο τον Απρίλιο του 2021 και υπέγραψαν τη «Διακήρυξη του Αμβούργου». Αυτή αντιπροσωπεύει μια διεθνή δέσμευση για λήψη όλων των απαραίτητων μέτρων για την αύξηση της σωματικής δραστηριότητας και τη βελτίωση της υγείας των ατόμων στην κοινότητα και σε ολόκληρη την κοινωνία.

Καθώς οι γιατροί και όλοι οι άλλοι επαγγελματίες υγειονομικής περίθαλψης εστιάζουν πρωτίστως στο άτομο, η «Παγκόσμια Συμμαχία για την Προώθηση της Σωματικής Δραστηριότητας» καλεί όλους σε συνεργασία, για να διατηρήσουν τον ασθενή τους σωματικά δραστήριο, αλλά και να είναι υπεύθυνοι στις κοινότητές τους και σε όλα τα επίπεδα, ώστε να βελτιώσουν την υγεία όλου του πληθυσμού. Η «Διακήρυξη του Αμβούργου» καλεί τους εθνικούς και διεθνείς φορείς χάραξης πολιτικής να αναλάβουν συγκεκριμένες δράσεις για την προώθηση της καθημερινής σωματικής δραστηριότητας και της άσκησης σε επίπεδο πληθυσμού και στα περιβάλλοντα υγειονομικής περίθαλψης.

Η «Παγκόσμια Συμμαχία για την Προώθηση της Σωματικής Δραστηριότητας» καλεί όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη στην κοινότητα: ενεργά νοσοκομεία, ειδικούς της άσκησης, κοινοτικές υπηρεσίες και παρόχους υγειονομικής περίθαλψης, να επιτύχουν βιώσιμους στόχους υγείας για τους ασθενείς τους.

Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ) υπογραμμίζει τη στήριξή της σε αυτή την πρόταση με αντίστοιχο δελτίο τύπου: https://www.olympics.com/ioc/news/ioc-reiterates-its-support-for-the-hamburg-declaration-to-tackle-physical-inactivity

Η ΔΟΕ και ο ΠΟΥ δημιούργησαν, επίσης, την παγκόσμια δράση «Να είμαστε δραστήριοι», με ένα ισχυρό μήνυμα μέσω της Ολυμπιακής Ημέρας στο κοινό και με προσεγγίσεις εκατομμυρίων συμμετεχόντων: Millions of people moved for Olympic Day 2023 around the world (olympics.com).

 

Διαβάστε τη δημοσίευση εδώ:
Steinacher JM, et al. BMJ Open Sport & Medicine 2023;0:e001626. doi:10.1136/bmjsem-2023-001626

 

Διακοπές του απογευματινού καθιστικού χρόνου με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις βελτιώνουν τις μεταγευματικές γλυκαιμικές αποκρίσεις(s)

Η διακοπή του παρατεταμένου καθιστικού χρόνου κατά τη διάρκεια της ημέρας μειώνει τη μεταγευματική υπεργλυκαιμία, που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιομεταβολικές νόσους. Ωστόσο, δεν είναι  γνωστό εάν υπάρχουν οφέλη ως προς τις μεταγευματικές αποκρίσεις γλυκόζης, ινσουλίνης και τριγλυκεριδίων το απόγευμα και εάν αυτά τα οφέλη διαφέρουν ανάλογα με το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Πρόσφατη, καλά σχεδιαμένη μελέτη διερεύνησε αυτές τις αποκρίσεις, εφαρμόζοντας σε ομάδες εθελοντών φυσιολογικού ΔΜΣ, υπέρβαρων, ή παχύσαρκων δύο διαφορετικές συνθήκες μεταγευματικά: α) παρατεταμένο καθιστικό χρόνο για 4 συνεχόμενες ώρες, ξεκινώντας από τις 5.00 μ.μ. και β) τον ίδιο παρατεταμένο καθιστικό χρόνο διακοπτόμενο κάθε 30 λεπτά με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις διάρκειας 3 λεπτών. Συνολικά, η μελέτη ανέδειξε ότι, σε σύγκριση με τη συνθήκη παρατεταμένου καθιστικού χρόνου, τα τακτικά διαλείμματα ασκήσεων μείωσαν τα επίπεδα της γλυκόζης και της ινσυλίνης στο αίμα των εθελοντών, ενώ δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές ως προς τα επίπεδα τριγλυκεριδίων. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι δραστηριότητες που διακόπτουν τον απογευματινό/βραδυνό καθιστικό χρόνο μπορούν να βελτιώσουν σε ορισμένο βαθμό την καρδιομεταβολική υγεία ανεξαρτήτως σωματικού βάρους.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: –>Breaking_Up_Evening_Sitting_with_Resistance.14

GALE, J. T., D. L. WEI, J. J. HASZARD, R. C. BROWN, R. W. TAYLOR, and M. C. PEDDIE. Breaking Up Evening Sitting with Resistance Activity Improves Postprandial Glycemic Response: A Randomized Crossover Study. Med. Sci. Sports Exerc., Vol. 55,No.8, pp.1471-1480, 2023. doi: 10.1249/MSS.0000000000003166

Διακοπές του απογευματινού καθιστικού χρόνου με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις βελτιώνουν τις μεταγευματικές γλυκαιμικές αποκρίσεις

Η διακοπή του παρατεταμένου καθιστικού χρόνου κατά τη διάρκεια της ημέρας μειώνει τη μεταγευματική υπεργλυκαιμία, που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιομεταβολικές νόσους. Ωστόσο, δεν είναι  γνωστό εάν υπάρχουν οφέλη ως προς τις μεταγευματικές αποκρίσεις γλυκόζης, ινσουλίνης και τριγλυκεριδίων το απόγευμα και εάν αυτά τα οφέλη διαφέρουν ανάλογα με το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Πρόσφατη, καλά σχεδιαμένη μελέτη διερεύνησε αυτές τις αποκρίσεις, εφαρμόζοντας σε ομάδες εθελοντών φυσιολογικού ΔΜΣ, υπέρβαρων, ή παχύσαρκων δύο διαφορετικές συνθήκες μεταγευματικά: α) παρατεταμένο καθιστικό χρόνο για 4 συνεχόμενες ώρες, ξεκινώντας από τις 5.00 μ.μ. και β) τον ίδιο παρατεταμένο καθιστικό χρόνο διακοπτόμενο κάθε 30 λεπτά με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις διάρκειας 3 λεπτών. Συνολικά, η μελέτη ανέδειξε ότι, σε σύγκριση με τη συνθήκη παρατεταμένου καθιστικού χρόνου, τα τακτικά διαλείμματα ασκήσεων μείωσαν τα επίπεδα της γλυκόζης και της ινσυλίνης στο αίμα των εθελοντών, ενώ δεν βρέθηκαν σημαντικές διαφορές ως προς τα επίπεδα τριγλυκεριδίων. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν ότι δραστηριότητες που διακόπτουν τον απογευματινό/βραδυνό καθιστικό χρόνο μπορούν να βελτιώσουν σε ορισμένο βαθμό την καρδιομεταβολική υγεία ανεξαρτήτως σωματικού βάρους.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: ΕΔΩ

Σχέση μεταξύ του αριθμού βημάτων που πραγματοποιούνται ημερησίως και της θνησιμότητας ηλικιωμένων ενηλίκων (s)

Η ευπάθεια αποτελεί μια παθολογική κατάσταση στην οποία η λειτουργικότητα διάφορων φυσιολογικών συστημάτων διαταράσσεται, λόγω απώλειας της ισορροπημένης λειτουργίας του οργανισμού που αφορά ποικίλες σωματικές, γνωστικές και ψυχοκοινωνικές ικανότητες. Δεν είναι σαφές αν η σχέση μεταξύ της αντικειμενικά μετρούμενης σωματικής δραστηριότητας και της θνησιμότητας διαφέρει μεταξύ ευπαθών και μη ευπαθών ενηλίκων. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε τη σχέση αυτή σε 4.165 ηλικιωμένους ενήλικες, 65 ετών και άνω, καταγράφοντας το συνολικό αριθμό βημάτων ανά ημέρα, και τα αποτελέσματά της έδειξαν ότι η σχέση μεταξύ των βημάτων που πραγματοποιούνται ημερησίως και της θνησιμότητας είναι διαφορετική στα μη ευπαθή άτομα σε σύγκριση με τα ευπαθή. Πιο συγκεκριμένα, τα άτομα με ευπάθεια μπορεί να χρειάζονται περισσότερα βήματα ημερησίως από τα άτομα χωρίς ευπάθεια προκειμένου να επιτευχθεί μια αντίστροφη σχέση μεταξύ αριθμού βημάτων και θνησιμότητας. Τα ευρήματα αυτά είναι χρήσιμα για την επικαιροποίηση μελλοντικών κατευθυντήριων οδηγιών περί σωματικής δραστηριότητας.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο: –>Dose_Response_Relationships_between_Objectively.

Watanabe D, Yoshida T, Watanabe Y, Yamada Y, Miyachi M, Kimura M. Dose-Response Relationships between Objectively Measured Daily Steps and Mortality among Frail and Nonfrail Older Adults. Med Sci Sports Exerc. 2023 Jun 1;55(6):1044-1053. doi: 10.1249/MSS.0000000000003133. Epub 2023 Feb 1. PMID: 36726206; PMCID: PMC10184809.