Συσχετίσεις μεταξύ ευπάθειας και καρδιοαναπνευστικής ικανότητας & μείωσης του δείκτη μάζας σώματος

Η χαμηλή καρδιοαναπνευστική ικανότητα και η παχυσαρκία μπορεί να επιταχύνουν τις διαδικασίες της γήρανσης. Ο βαθμός στον οποίο οι αλλαγές της καρδιοαναπνευστικής αντοχής και του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μπορούν να μεταβάλουν το ρυθμό γήρανσης ενδέχεται να είναι σημαντικός για το σχεδιασμό θεραπευτικών προσεγγίσεων. Πρόσφατη τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη με 3.944 συμμετέχοντες ηλικίας 45-76 ετών έδειξε ότι, τόσο οι αρχικές τιμές της καρδιοαναπνευστικής τους ικανότητας και του ΔΜΣ, όσο και οι μεταβολές αυτών των τιμών σε βάθος 4 ετών συσχετίζονταν ανεξάρτητα με τις 4ετείς μεταβολές ενός δείκτη ευπάθειας 38 σημείων. Είναι ενδιαφέρον ότι, οι συσχετίσεις των 4ετών μεταβολών της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και του ΔΜΣ με τις μεταβολές του δείκτη ευπάθειας ήταν παρόμοιες σε όλες τις υποομάδες των συμμετεχόντων βάσει της ηλικίας, του φύλου, του αρχικού ΔΜΣ, της διάρκειας ύπαρξης σακχαρώδους διαβήτη και του ιστορικού καρδιαγγειακής νόσου. Επιπλέον, η αύξηση της καρδιοαναπνευστικής αντοχής κατά τη διάρκεια των 4 ετών συσχετίστηκε με μικρότερο δείκτη ευπάθειας, ανεξάρτητα από το αρχικό επίπεδο καρδιοαναπνευστικής ικανότητας. Συμπερασματικά, οι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες και εκείνοι με διαβήτη τύπου 2 μπορούν να επιβραδύνουν τις διεργασίες γήρανσης, όπως αυτές απεικονίζονται από έναν αξιόπιστο δείκτη ευπάθειας, αυξάνοντας την καρδιοαναπνευστική τους ικανότητα και χάνοντας βάρος.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ 

OLSON, K., D. K. HOUSTON, J. ROSS, R. R. WING, F. R. SIMPSON, A. PANDEY, M. P. WALKUP, M. YANG, and M. A. ESPELAND. Associations that Cardiorespiratory Fitness and Body Mass Index Loss Have with Deficit Accumulation Frailty. Med. Sci. Sports Exerc., Vol. 56, No. 4, pp. 717-724, 2024.

Συσχετίσεις μεταξύ ευπάθειας και καρδιοαναπνευστικής ικανότητας & μείωσης του δείκτη μάζας σώματος

Η χαμηλή καρδιοαναπνευστική ικανότητα και η παχυσαρκία μπορεί να επιταχύνουν τις διαδικασίες της γήρανσης. Ο βαθμός στον οποίο οι αλλαγές της καρδιοαναπνευστικής αντοχής και του δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μπορούν να μεταβάλουν το ρυθμό γήρανσης ενδέχεται να είναι σημαντικός για το σχεδιασμό θεραπευτικών προσεγγίσεων. Πρόσφατη τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη με 3.944 συμμετέχοντες ηλικίας 45-76 ετών έδειξε ότι, τόσο οι αρχικές τιμές της καρδιοαναπνευστικής τους ικανότητας και του ΔΜΣ, όσο και οι μεταβολές αυτών των τιμών σε βάθος 4 ετών συσχετίζονταν ανεξάρτητα με τις 4ετείς μεταβολές ενός δείκτη ευπάθειας 38 σημείων. Είναι ενδιαφέρον ότι, οι συσχετίσεις των 4ετών μεταβολών της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και του ΔΜΣ με τις μεταβολές του δείκτη ευπάθειας ήταν παρόμοιες σε όλες τις υποομάδες των συμμετεχόντων βάσει της ηλικίας, του φύλου, του αρχικού ΔΜΣ, της διάρκειας ύπαρξης σακχαρώδους διαβήτη και του ιστορικού καρδιαγγειακής νόσου. Επιπλέον, η αύξηση της καρδιοαναπνευστικής αντοχής κατά τη διάρκεια των 4 ετών συσχετίστηκε με μικρότερο δείκτη ευπάθειας, ανεξάρτητα από το αρχικό επίπεδο καρδιοαναπνευστικής ικανότητας. Συμπερασματικά, οι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες και εκείνοι με διαβήτη τύπου 2 μπορούν να επιβραδύνουν τις διεργασίες γήρανσης, όπως αυτές απεικονίζονται από έναν αξιόπιστο δείκτη ευπάθειας, αυξάνοντας την καρδιοαναπνευστική τους ικανότητα και χάνοντας βάρος.

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ

Άσκηση σε ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση

Η άσκηση μπορεί να αποτελέσει μια ευεργετική στρατηγική για την υγεία  των ατόμων με πολλαπλή σκλήρυνση (σκλήρυνση κατά πλάκας) και ειδικότερα για τη διαχείριση των συμπτωμάτων, την αποκατάσταση της λειτουργικότητας, την ενίσχυση της συμμετοχής στις δραστηριότητες της καθημερινής ζωής, την προαγωγή της ευεξίας και  τη βελτιστοποίηση της ποιότητας ζωής τους. Ωστόσο, αυτός ο κλινικός πληθυσμός συνήθως εμφανίζει χαμηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό. Για να ξεπεραστεί αυτή η υστέρηση, πρέπει να αντιμετωπιστούν οι κύριοι περιορισμοί που αφορούν στην προώθηση της άσκησης, μέσω της αλληλεπίδρασης ασθενούς και ιατρού. Η αντιμετώπιση αυτών των περιορισμών είναι απαραίτητη για τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη συμπερίληψη της άσκησης στην κλινική φροντίδα των ατόμων με πολλαπλή σκλήρυνση. Το Εθνικό Κέντρο “Exercise is Medicine-Greece” αναπτύσσει σχετικές δράσεις και συνέργειες, όπως μπορείτε να δείτε στο ακόλουθο βίντεο:

Άσκηση για ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου

Ο αυξανόμενος επιπολασμός της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου καθιστά αναγκαία την πρόσβαση αυτών των ασθενών σε οικονομικά αποδοτικές παρεμβάσεις για τη διαχείριση της νόσου. Η σωματική άσκηση αποτελεί μια μη φαρμακολογική παρέμβαση που έχει ευεργετικές επιδράσεις σε κλινικές πτυχές της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου, συμπεριλαμβανομένων της ενεργότητας της νόσου, του ανοσολογικού δυναμικού, της φλεγμονής, της κόπωσης, ψυχολογικών παραγόντων και της ποιότητας ζωής. Ειδικότερα, είναι καλά τεκμηριωμένο ότι η άσκηση, διαφόρων μορφών, χαμηλής έως μέτριας έντασης είναι ασφαλής για αυτούς τους ασθενείς και επιφέρει πολλά από τα ανωτέρω οφέλη που σχετίζονται με τη νόσο. Ωστόσο, πολύ λιγότερα είναι γνωστά για την επίδραση της άσκησης υψηλότερης έντασης σε αυτούς τους ασθενείς. Πρόσφατη μελέτη ανέδειξε ότι η παρατεταμένη έντονη άσκηση σε ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου είναι το ίδιο ασφαλής σε σχέση με εκείνους κάνουν άσκηση χαμηλότερης έντασης και μπορεί να μην έχει επιβαρυντικές επιπτώσεις σε αυτούς τους ασθενείς αν συνδυάζεται με επαρκή ενυδάτωση, κατάλληλη διατροφή, αποφυγή φαρμάκων και προσεκτική αξιολόγηση του ιστορικού και της συμπτωματολογίας του ασθενούς. Περισσότερες μελέτες, ωστόσο, χρειάζονται για την καλύτερη κατανόηση του ρόλου της έντασης άσκησης σε αυτή τη νόσο, ώστε να δημιουργηθούν κατευθυντήριες γραμμές για τους ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου που επιθυμούν να συμμετάσχουν σε αθλήματα ή προγράμματα άσκησης υψηλής έντασης.

 

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ

Andrew J. Ordille and Sangita Phadtare. Intensity-specific considerations for exercise for patients with inflammatory bowel disease. Gastroenterology Report, 11, 2023.

Άσκηση για ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου

Ο αυξανόμενος επιπολασμός της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου καθιστά αναγκαία την πρόσβαση αυτών των ασθενών σε οικονομικά αποδοτικές παρεμβάσεις για τη διαχείριση της νόσου. Η σωματική άσκηση αποτελεί μια μη φαρμακολογική παρέμβαση που έχει ευεργετικές επιδράσεις σε κλινικές πτυχές της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου, συμπεριλαμβανομένων της ενεργότητας της νόσου, του ανοσολογικού δυναμικού, της φλεγμονής, της κόπωσης, ψυχολογικών παραγόντων και της ποιότητας ζωής. Ειδικότερα, είναι καλά τεκμηριωμένο ότι η άσκηση, διαφόρων μορφών, χαμηλής έως μέτριας έντασης είναι ασφαλής για αυτούς τους ασθενείς και επιφέρει πολλά από τα ανωτέρω οφέλη που σχετίζονται με τη νόσο. Ωστόσο, πολύ λιγότερα είναι γνωστά για την επίδραση της άσκησης υψηλότερης έντασης σε αυτούς τους ασθενείς. Πρόσφατη μελέτη ανέδειξε ότι η παρατεταμένη έντονη άσκηση σε ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου είναι το ίδιο ασφαλής σε σχέση με εκείνους κάνουν άσκηση χαμηλότερης έντασης και μπορεί να μην έχει επιβαρυντικές επιπτώσεις σε αυτούς τους ασθενείς αν συνδυάζεται με επαρκή ενυδάτωση, κατάλληλη διατροφή, αποφυγή φαρμάκων και προσεκτική αξιολόγηση του ιστορικού και της συμπτωματολογίας του ασθενούς. Περισσότερες μελέτες, ωστόσο, χρειάζονται για την καλύτερη κατανόηση του ρόλου της έντασης άσκησης σε αυτή τη νόσο, ώστε να δημιουργηθούν κατευθυντήριες γραμμές για τους ασθενείς με φλεγμονώδη νόσο του εντέρου που επιθυμούν να συμμετάσχουν σε αθλήματα ή προγράμματα άσκησης υψηλής έντασης.

 

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ

Διεπιστημονική Εκπαιδευτική Ημερίδα: “Σύγχρονες προκλήσεις στην Κλινική Εργοσπιρομετρία & Καρδιαναπνευστική Αποκατάσταση”

 

Η Ελληνική Εταιρεία Εργοσπιρομετρίας, Άσκησης και Αποκατάστασης σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο “Exercise is Medicine – Greece” διοργανώνει τη Διεπιστημονική Εκπαιδευτική Ημερίδα με τίτλο “Σύγχρονες προκλήσεις στην Κλινική Εργοσπιρομετρία & Καρδιαναπνευστική Αποκατάσταση”, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 18 Μαϊου 2024 στο Κέντρο Αποκατάστασης και Αποθεραπείας “Blocks RehaB ΦΙΛΟΚΤΗΤΗΣ”.

Η συμμετοχή στην Ημερίδα είναι δωρεάν.

Μπορείτε να δείτε το Πρόγραμμα της Ημερίδας ΕΔΩ 

Συσχετίσεις μεταξύ καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και μείωσης του δείκτη μάζας σώματος με την επιδεινούμενη ευπάθεια

Η χαμηλή καρδιοαναπνευστική ικανότητα και η παχυσαρκία μπορεί να επιταχύνουν τις διεργασίες γήρανσης. Ο βαθμός στον οποίο οι αλλαγές στην καρδιοναπνευστική αντοχή και στο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μπορούν να μεταβάλουν το ρυθμό γήρανσης μπορεί να είναι σημαντικός για το σχεδιασμό θεραπείας. Δεδομένα καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και ΔΜΣ συλλέχθηκαν από 3.944 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 ηλικίας 45-76 ετών κατά την έναρξη της τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης κλινικής μελέτης “Action for Health in Diabetes” καθώς και 4 χρόνια μετά. Τόσο οι αρχικές όσο και οι τετραετείς μεταβολές της φυσικής κατάστασης και του ΔΜΣ παρουσίασαν σημαντικές και ανεξάρτητες συσχετίσεις με τις τετραετείς αλλαγές στην ευπάθεια των συμμετεχόντων. Οι συσχετίσεις των τετραετών μεταβολών της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και του ΔΜΣ με τις μεταβολές του δείκτη ευπάθειας ήταν παρόμοιες σε όλες τις υποομάδες που δημιουργήθηκαν με βάση την ηλικία, το φύλο, τον αρχικό ΔΜΣ, τη διάρκεια ύπαρξης σακχαρώδους διαβήτη και το ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου. Επιπλέον, η βελτίωση της φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια των 4 ετών συσχετίστηκε με μικρότερη επιδείνωση της ευπάθειας ανεξάρτητα από το επίπεδο της αρχικής φυσικής κατάστασης. Συμπερασματικά, οι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 μπορούν να επιβραδύνουν τις διεργασίες γήρανσης, όπως αυτές καταγράφονται από έναν δείκτη ευπάθειας, αυξάνοντας την καρδιοαναπνευστική τους ικανότητα και χάνοντας βάρος.

 

Διαβάστε το πλήρες άρθρο  ΕΔΩ

OLSON, K., D. K. HOUSTON, J. ROSS, R. R. WING, F. R. SIMPSON, A. PANDEY, M. P. WALKUP, M. YANG, and M. A. ESPELAND. Associations that Cardiorespiratory Fitness and Body Mass Index Loss Have with Deficit Accumulation Frailty. Med. Sci. Sports Exerc., Vol. 56, No. 4, pp. 717-724, 2024.

Συσχετίσεις μεταξύ καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και μείωσης του δείκτη μάζας σώματος με την επιδεινούμενη ευπάθεια

Η χαμηλή καρδιοαναπνευστική ικανότητα και η παχυσαρκία μπορεί να επιταχύνουν τις διεργασίες γήρανσης. Ο βαθμός στον οποίο οι αλλαγές στην καρδιοναπνευστική αντοχή και στο δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μπορούν να μεταβάλουν το ρυθμό γήρανσης μπορεί να είναι σημαντικός για το σχεδιασμό θεραπείας. Δεδομένα καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και ΔΜΣ συλλέχθηκαν από 3.944 ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 ηλικίας 45-76 ετών κατά την έναρξη της τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης κλινικής μελέτης “Action for Health in Diabetes” καθώς και 4 χρόνια μετά. Τόσο οι αρχικές όσο και οι τετραετείς μεταβολές της φυσικής κατάστασης και του ΔΜΣ παρουσίασαν σημαντικές και ανεξάρτητες συσχετίσεις με τις τετραετείς αλλαγές στην ευπάθεια των συμμετεχόντων. Οι συσχετίσεις των τετραετών μεταβολών της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας και του ΔΜΣ με τις μεταβολές του δείκτη ευπάθειας ήταν παρόμοιες σε όλες τις υποομάδες που δημιουργήθηκαν με βάση την ηλικία, το φύλο, τον αρχικό ΔΜΣ, τη διάρκεια ύπαρξης σακχαρώδους διαβήτη και το ιστορικό καρδιαγγειακής νόσου. Επιπλέον, η βελτίωση της φυσικής κατάστασης κατά τη διάρκεια των 4 ετών συσχετίστηκε με μικρότερη επιδείνωση της ευπάθειας ανεξάρτητα από το επίπεδο της αρχικής φυσικής κατάστασης. Συμπερασματικά, οι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες με διαβήτη τύπου 2 μπορούν να επιβραδύνουν τις διεργασίες γήρανσης, όπως αυτές καταγράφονται από έναν δείκτη ευπάθειας, αυξάνοντας την καρδιοαναπνευστική τους ικανότητα και χάνοντας βάρος.

 

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ

Η εκγύμναση μέσω πολεμικών τεχνών μπορεί να είναι ευεργετική ως θεραπευτική άσκηση σε όλες τις ηλικίες

Η σωματική δραστηριότητα είναι σημαντική για την πρόληψη και την αντιμετώπιση χρόνιων προβλημάτων υγείας και την ενίσχυση της ανάρρωσης μετά από νευρολογικές διαταραχές. Ωστόσο, τα περισσότερα προγράμματα προσαρμοσμένης άσκησης απαιτούν ειδικό εξοπλισμό και εφαρμόζονται σε κλινικό περιβάλλον. Έτσι, ο βαθμός προσκόλλησης στη συνταγογραφημένη άσκηση των ηλικιωμένων με διαταραχές ισορροπίας και των ασθενών με εγκεφαλικό επεισόδιο μετά το εξιτήριο από το νοσοκομείο είναι μικρότερος από τον επιθυμητό. Επίσης, οι έφηβοι με αναπτυξιακές διαταραχές, όπως ο αυτισμός, έχουν λιγότερες πιθανότητες να ασχοληθούν με τη σωματική δραστηριότητα και αυξημένες πιθανότητες να είναι υπέρβαροι και παχύσαρκοι. Η εξάσκηση στις πολεμικές τέχνες (π.χ., Κουνγκ Φου, Τάε Κβον Ντο, καράτε, τζούντο, κ.α.) περιλαμβάνει ολιστικές ασκήσεις, εστιάζοντας στην ανάπτυξη της κίνησης όλου του σώματος, στις διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις και στη λειτουργική αυτοάμυνα. Αυτή η μορφή εκγύμνασης έχει θετικές επιπτώσεις στη σωματική, ψυχολογική και γνωστική ευεξία σε ηλικιωμένους και παιδιά με και χωρίς κλινικές καταστάσεις και μπορεί να θεωρείται θεραπευτική άσκηση για τα παιδιά στο φάσμα του αυτισμού και τους ηλικιωμένους για τη βελτίωση της συνολικής τους ευεξίας.

 

Διαβάστε το πλήρες άρθρο ΕΔΩ

Sun Y, Tabeshian R, Mustafa H, Zehr EP. Using Martial Arts Training as Exercise Therapy Can Benefit All Ages. Exerc Sport Sci Rev. 2024 Jan 1;52(1):23-30. doi: 10.1249/JES.0000000000000326. Epub 2023 Sep 8. PMID: 37699015.