Category: subscription

Η εναλλαγή αερόβιας άσκησης με άσκηση αντιστάσεων βελτιώνει την οστική πυκνότητα και τα επίπεδα ιρισίνης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες   Η ιρισίνη αποτελεί μυοκίνη που παράγεται κατά την άσκηση ως απόκριση στη συστολή των μυών και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην αλληλεπίδραση μεταξύ οστών και μυών. Πολύ πρόσφατη μελέτη διερεύνησε την ενδεχόμενη σχέση μεταξύ των μακροχρόνιων ασκησιογενών απόκρισεων της ιρισίνης και της σωματικής σύστασης και οστικής πυκνότητας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Στη μελέτη συμμετείχαν 29 γυναίκες ηλικίας 62,7 ± 3,9 ετών χωρίς συνήθειες τακτικής σωματικής άσκησης, οι οποίες έλαβαν μέρος σε ένα πρόγραμμα εναλλασσόμενης αερόβιας άσκησης και άσκησης με αντιστάσεις συνολικής διάρκειας 24

Η θεραπεία με στατίνες για τη δυσλιπιδαιμία μειώνει σημαντικά τη θνησιμότητα ανεξαρτήτως αιτίας καθώς και την καρδιαγγειακή νόσο σε άτομα με εγκατεστημένη στεφανιαία νόσο. Παρόλο που τα ευεργετικά αποτελέσματα των στατινών είναι αναγνωρισμένα, έχουν εκφραστεί ανησυχίες για αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2, αντίστασης στην ινσουλίνη και υψηλότερων επιπέδων γλυκόζης νηστείας και γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης σε ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με στατίνες. Ωστόσο, ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι οι παρενέργειες που σχετίζονται με τη χρήση των στατινών μπορούν να μετριαστούν με τη βελτίωση της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας. Πρόσφατη αναδρομική μελέτη που πραγματοποιήθηκε από την ερευνητική ομάδα επίτιμου μέλους του Εθνικού Κέντρου “Exercise

Η χρόνια κόπωση αποτελεί το πιο κοινό και εξουθενωτικό σύμπτωμα στα άτομα με πολλαπλή σκλήρυνση. Πρόσφατα έχει δειχθεί ότι η άσκηση αμβλύνει τη χρόνια κόπωση και βελτιώνει τις σωματικές λειτουργίες. Ειδικότερα, η προσαρμογή της άσκησης ανάλογα με τις πιθανές αιτίες κόπωσης θα μπορούσε να βελτιστοποιήσει τις ευεργετικές επιδράσεις της τακτικής άσκησης στην κόπωση των ασθενών με πολλαπλή σκλήρυνση. Πρόσφατη μελέτη συνέκρινε την αποτελεσματικότητα μιας εξατομικευμένης έναντι της συνήθους παρέμβασης άσκησης στη μείωση της χρόνιας κόπωσης. Είκοσι εννέα ασθενείς με πολλαπλή σκλήρυνση και συμπτώματα έντονης χρόνιας κόπωσης εντάχθηκαν σε πρόγραμμα άσκησης διάρκειας 12 εβδομάδων που περιελάμβανε είτε τη συνήθη αερόβια άσκηση

Με τη γήρανση, η μείωση της προτιμώμενης ταχύτητας βάδισης, η οποία επηρεάζεται από το αυξημένο ενεργειακό κόστος της βάδισης, αποτελεί βασικό προγνωστικό παράγοντα νοσηρότητας. Ωστόσο, οι καθοριστικοί παράγοντες που σχετίζονται με την προτιμώμενη ταχύτητα και το ενεργειακό κόστος της βάδισης παραμένουν ελάχιστα κατανοητοί, ιδίως για τις ηλικίες μετά τα 80 έτη. Σε πολύ πρόσφατη μελέτη επιχειρήθηκε να  χαρακτηριστούν το μέγεθος και οι μηχανισμοί της σχετιζόμενης με την ηλικία μείωσης της προτιμώμενης ταχύτητας και του ενεργειακού κόστους της βάδισης σε ηλικιωμένους και πολύ ηλικιωμένους άνδρες. Τριάντα εννέα νέοι άνδρες (22,1 ± 3,4 ετών), 34 ηλικιωμένοι (71,7 ± 4,1 ετών) και 23

Η καρδιοαναπνευστική ικανότητα μειώνεται με την ηλικία και η μεγαλύτερη μείωση αυξάνει τον κίνδυνο για δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία. Η κατανόηση των παραγόντων που αμβλύνουν τις ηλικιοεξαρτώμενες μειώσεις της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας μπορεί να βοηθήσει στην επιμήκυνση της υγιούς ζωής. Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε τις ενδεχόμενες διαχρονικές συσχετίσεις της αερόβιας σωματικής δραστηριότητας, της μυϊκής ενδυνάμωσης και της παχυσαρκίας με την καρδιοαναπνευστική ικανότητα. Η μελέτη συμπεριέλαβε 6.105 συμμετέχοντες, με διάμεση τιμή διάρκειας παρακολούθησής τους τα 7,1 έτη. Οι περισσότεροι συμμετέχοντες ήταν άνδρες (83,6%) και η μέση ηλικία τους κατά την έναρξη της μελέτης τα 47,0 + 8,7 έτη. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν

Τα άτομα με νόσο του Πάρκινσον παρουσιάζουν σταδιακή μείωση της σωματικής τους δραστηριότητας λόγω ποικίλων κινητικών και μη κινητικών παραγόντων που επιδεινώνονται από τη νόσο. Πρόσφατη μελέτη αξιολόγησε τις τάσεις σωματικής δραστηριότητας σε 119 άτομα με νόσο του Πάρκινσον στη διάρκεια μιας περιόδου 12 μηνών, ενώ περιβαλλοντικοί (θερμοκρασία) και πολιτιστικοί παράγοντες αξιολογήθηκαν ως πιθανές εξωτερικές αιτίες μεταβλητότητας. Διατυπώθηκε η υπόθεση ότι η σωματική δραστηριότητα θα μειωνόταν στη διάρκεια ενός έτους και ότι οι συμμετέχοντες θα παρουσίαζαν περισσότερη σωματική δραστηριότητα τις θερμότερες ημέρες, ενώ η ημέρα της εβδομάδας (π.χ., εργάσιμη ή σαββατοκύριακο) θα είχε ελάχιστη επίδραση στη σωματική δραστηριότητα, καθώς πολλοί

Η σωματική άσκηση έχει δειχθεί ότι είναι αποτελεσματική στη μείωση των στερεοτυπικών συμπεριφορών σε παιδιά με διαταραχές του φάσματος  αυτισμού. Ένας πιθανός μηχανισμός αυτής της θετικής επίδρασης βασίζεται στην υπόθεση  συνταιριάσματος μεταξύ άσκησης και συμπεριφοράς. Σχετική μελέτη διερεύνησε αυτή την ενδεχόμενη ειδική σχέση αντιστοίχισης μεταξύ άσκησης και συμπεριφοράς σε είκοσι έναν συμμετέχοντες (17 αγόρια και 4 κορίτσια, ηλικίας 11,1 ± 1,4 ετών) με παρατηρήσιμες μορφές των στερεοτυπικών συμπεριφορών χτύπημα χεριών και (ρυθμικό) κούνημα του σώματος. Οι εθελοντές υποβλήθηκαν σε τρεις συνθήκες με τυχαία σειρά, τη συνθήκη ελέγχου, τη συνθήκη άσκησης 10 λεπτών με χτύπημα μπάλας και τη συνθήκη τρεξίματος 10

Η χρόνια νεφρική νόσος (νεφρική ανεπάρκεια) αναγνωρίζεται ως πρόβλημα δημόσιας υγείας, που επηρεάζει το 10% έως 15% του πληθυσμού. Η νόσος χαρακτηρίζεται από προοδευτική μείωση του ρυθμού σπειραματικής διήθησης των νεφρών, ενώ το τελικό στάδιο της νόσου απαιτεί αιμοκάθαρση και συνδέεται με αυξημένες συννοσηρότητες, όπως ευπάθεια, καρδιαγγειακά νοσήματα και θνησιμότητα. Πρόσφατες επιστημονικές έρευνες σε άτομα με χρόνια νεφρική νόσο παρέχουν στοιχεία ότι η σωματική άσκηση αποτελεί μια μη φαρμακολογική θεραπεία που συμβάλλει στην πρόληψη και τη θεραπεία της νόσου. Ωστόσο, σε αυτόν τον κλινικό πληθυμό παρατηρείται υψηλό ποσοστό εγκατάλειψης των προγραμμάτων άσκησης, λόγω παρενεργειών που προκύπτουν από τις φαρμακολογικές θεραπείες

Η διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης (HIIT) μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά τη συνολική και την (ενδο)κοιλιακή λιπώδη μάζα, ωστόσο η συγκριτική αποτελεσματικότητα των προγραμμάτων HIIT τρεξίματος έναντι ποδηλάτησης στη μείωση της λιπώδους μάζας δεν είναι γνωστή. Επιπλέον, χρειάζεται να διερευνηθεί καλύτερα η ενδεχόμενη σχέση μεταξύ του εντερικού μικροβιώματος και της προκαλούμενης από την HIIT μείωσης της λιπώδους μάζας. Πρόσφατη μελέτη συνέκρινε τις επιδράσεις δύο ισοενεργειακών προγραμμάτων HIIT, ποδηλάτησης έναντι τρεξίματος, συνολικής διάρκειας 12 εβδομάδων στη σωματική σύσταση και τη σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος ανδρών με υπερβάλλον βάρος ή παχυσαρκία που δεν ακολουθούσαν κάποια συγκεκριμένη δίαιτα. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι

Η υπέρταση επηρεάζει έναν στους τρεις ενήλικες παγκοσμίως και είναι ο κυριότερος τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις. Αν και οι μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης σε ηρεμία είναι θεμελιώδους σημασίας για την ανίχνευση και τη διαχείριση της υπέρτασης, οι μη φυσιολογικές μεταβολές της αρτηριακής πίεσης κατά άσκηση (δηλαδή η υπερβολική αρτηριακή πίεση κατά την άσκηση), μπορούν να παράσχουν πρόσθετες, ανεξάρτητες πληροφορίες σχετικά με τον τρέχοντα και μελλοντικό κίνδυνο εκδήλωσης υπέρτασης. Πολύ πρόσφατη μελέτη ανέδειξε την επίκαιρη συζήτηση σχετικά με την κλινική χρησιμότητα της αξιολόγησης της υπερβολικής αρτηριακής πίεσης κατά την άσκηση, τον προσδιορισμό των ουδών της, και την αξία της