Skip to content

Tag: Διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης

Εφαρμογή της διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης για την υγεία των εφήβων (s)

– Παρά τα σαφή οφέλη σε ένα ευρύ φάσμα παραμέτρων υγείας, η διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης (HIIT) αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό. Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι η διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης δεν έχει καμία αξία ως στρατηγική προαγωγής της υγείας αυτού του πληθυσμού, επειδή είναι μια σύνθετη μορφή άσκησης που απαιτεί υψηλά επίπεδα αυτοελέγχου προκειμένου να είναι αποτελεσματική. – Πρόσφατη επιστημονική μελέτη παρουσιάζει ένα διεπιστημονικό εννοιολογικό μοντέλο που αποτελείται από τέσσερις συμπληρωματικές, ωστόσο επικαλυπτόμενες, αρχές που θεωρούνται θεμελιώδεις για την επιτυχή κλιμάκωση των προγραμμάτων διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης σε εφήβους. – Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης υποστηρίζουν ότι τα προγράμματα διαλειμματικής άσκησης

Η διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης επηρεάζει τη φλοιονωτιαία διεγερσιμότητα των ηλικιωμένων ατόμων (s)

Δεδομένα πρόσφατης επιστημονικής μελέτης καταδεικνύουν ότι η οξεία, υψηλής έντασης διαλειμματική άσκηση ποδηλάτησης τροποποιεί τη φλοιονωτιαία διεγερσιμότητα του μη ασκούμενου άνω άκρου σε υγιή ηλικιωμένα άτομα. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι μία μόνο συνεδρία ποδηλάτησης μεταβάλλει τη φλοιονωτιαία (πυραμιδική) διεγερσιμότητα, χωρίς να μεταβάλλει τα ενδοφλοιώδη ή διαημισφαιρικά νευρικά κυκλώματα, σε αντίθεση με προηγούμενες μελέτες σε άτομα νεαρής ηλικίας. Αυτές οι νευροφυσιολογικές επιδράσεις υποδηλώνουν ότι μια μεμονωμένη συνεδρία διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης μπορεί να επάγει τη νευροπλαστικότητα μέσω της αυξημένης εγκεφαλικής διεγερσιμότητας στον γηρασμένο πληθυσμό. Τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για τη συνταγογράφηση μεμονωμένων συνεδριών άσκησης σε περιβάλλοντα

Διαφορές φύλου σε δείκτες καρδιομεταβολικής υγείας μετά από διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο

Η καρδιοαναπνευστική ικανότητα αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα πρόβλεψης της θνησιμότητας και οι γυναίκες συνήθως επιτυγχάνουν μικρότερες βελτιώσεις στην καρδιοαναπνευστική ικανότητα από ό,τι οι άνδρες μετά από τη συμμετοχή τους σε προγράμματα άσκησης με στόχο την καρδιακή αποκατάσταση. Μετα-ανάλυση που περιελάμβανε 14 μελέτες με περίπου οκταπλάσια συμμετοχή ανδρών από ό,τι γυναικών (836 άνδρες, 103 γυναίκες) ανέδειξε ότι οι άνδρες με στεφανιαία νόσο βελτίωσαν σε απόλυτες τιμές  την καρδιοαναπνευστική τους ικανότητα μετά από συστηματική διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου, ενώ δεν υπήρχαν επαρκή δεδομένα για τη διενέργεια αντίστοιχης ανάλυσης στις γυναίκες. Σημαντικά μικρότερες βελτιώσεις στην καρδιοαναπνευστική ικανότητα παρουσίασαν

Σύγκριση της αποτελεσματικότητας διαφορετικών ειδών άσκησης στη βελτίωση καρδιομεταβολικών παραγόντων κινδύνου

Σύμφωνα με πρόσφατη μετα-ανάλυση, η διαλειμματική άσκηση υψηλής έντασης (ΗΙΙΤ) βρέθηκε να είναι πιο αποτελεσματική  στη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας και της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας, ενώ η συνεχόμενη άσκηση μέτριας έντασης υπερτερούσε στη μακροπρόθεσμη βελτίωση του μεταβολισμού της γλυκόζης. Έτσι, κατά το σχεδιασμό εξατομικευμένων προγραμμάτων άσκησης, οι ευεργετικές επιδράσεις της άσκησης στην υγεία μπορούν να ενισχυθούν αν λαμβάνονται υπόψη οι ατομικοί παράγοντες κινδύνου των ασκούμενων.   Διαβάστε το πλήρες άρθρο: Effectiveness_of_HIIE_versus_MICT_in_Improving.12
Καλέστε μας
Επικοινωνία