Tag: «Η ΑΣΚΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΟ»

Επιστημονικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι οι ενήλικες πρέπει να ακολουθούν έναν συνδυασμό ελάχιστης έντασης και διάρκειας σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα, προκειμένου να αποκομίζουν σημαντικά οφέλη για την υγεία τους. Πολύ πρόσφατη μελέτη διερεύνησε διαφορετικά πρότυπα της ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας και την ενδεχόμενη συσχέτισή τους με καρδιομεταβολικούς βιοδείκτες σε 6.072 συμμετέχοντες ηλικίας 60,2 + 8,6 ετών (50% γυναίκες). Επτά διαφορετικά πρότυπα προσδιορίστηκαν, από τα οποία οι συμμετέχοντες που ανήκαν στα πρότυπα σωματικής αδράνειας (υποκινητικότητας) και χαμηλού επιπέδου σωματικής δραστηριότητας παρουσίαζαν υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος, μεγαλύτερη περιφέρεια οσφύος και υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σε σύγκριση με τα πρότυπα μέτριου και υψηλού επιπέδου

Η καθιστική ζωή συνδέεται με επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία και οι κατευθυντήριες οδηγίες για σωματική δραστηριότητα συνιστούν μείωση του χρόνου καθιστικής ζωής. Ωστόσο, ποσοτικές οδηγίες για το  πόσο συχνά και για πόσο χρόνο θα πρέπει αυτή να διακόπτεται από διαλείμματα σωματικής δραστηριότητας δεν έχουν διαμορφωθεί. Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε την οξεία επίδραση των διαλειμμάτων στον καθιστικό χρόνο, διαφορετικής συχνότητας και διάρκειας, σε παράγοντες καρδιομεταβολικού κινδύνου. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν  σημαντικά στοιχεία σχετικά με τις αποτελεσματικές δόσεις διακοπής της καθιστικής ζωής και εργασίας. Ειδικότερα, τα διαλείμματα μεγαλύτερης συχνότητας και μεγαλύτερης διάρκειας είναι περισσότερο αποτελεσματικά για τη βελτίωση γλυκαιμικών αποκρίσεων, ενώ χαμηλότερες

Ο επίμονος πόνος μετά τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα, με περισσότερο από το ένα τρίτο των επιβιωσάντων να αναφέρουν πόνο έως και 7 έτη μετά την αρχική θεραπεία. Πρόσφατη μελέτη, η οποία διερεύνησε την επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις στον πόνο, τη μέγιστη δύναμη και τη λειτουργικότητα των ώμων σε επιβιώσαντες από καρκίνο του μαστού με επίμονο πόνο μετά τη θεραπεία, ανέδειξε ότι αυτή η μορφή άσκησης επέφερε σημαντικά λειτουργικά και αναλγητικά αποτελέσματα στους ασθενείς. Ειδικότερα, η βελτίωση της μυϊκής δύναμης διατηρήθηκε για μεγάλο  χρονικό διάστημα μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος άσκησης, ενώ τα επίπεδα

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί το ερευνητικό ενδιαφέρον για το οικονομικό κόστος που μπορεί να αποδοθεί στην υποκινητικότητα. Συνήθως, οι σχετικές μελέτες εξετάζουν το άμεσο κόστος της υγειονομικής περίθαλψης λόγω της σωματικής αδράνειας. Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε παραμέτρους του κόστους παραγωγικότητας (άδειες ασθένειας και συντάξεις αναπηρίας) σε συσχέτιση με την υποκινητικότητα. Από τα φινλανδικά μητρώα 6.261 άτομα κατηγοριοποιήθηκαν σε ομάδες με βάση το επίπεδο σωματικής τους δραστηριότητας. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι το μέσο κόστος παραγωγικότητας σε ατομικό επίπεδο ήταν υψηλότερο στους σωματικά αδρανείς σε σύγκριση με το αντίστοιχο κόστος των σωματικά δραστήριων συνομιλήκων τους, ανεξάρτητα από τον τρόπο μέτρησης