Η επίδραση της άσκησης στην οστική ανακατασκευή ατόμων με διαβήτη τύπου 2
Ο αυξημένος κίνδυνος καταγμάτων σε άτομα με διαβήτη τύπου 2 φαίνεται ότι είναι αποτέλεσμα μειωμένης οστικής ανακατασκευής. Οι τρέχουσες διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες προτείνουν αλλαγές στον τρόπο ζωής του ασθενούς, συμπεριλαμβανομένης της άσκησης ως θεραπείας πρωταρχικής σημασίας για τον διαβήτη. Δωδεκάμηνη εντατική παρέμβαση στον τρόπο ζωής ασθενών με διαβήτη τύπου 2, που περιελάμβανε 5-6 εβδομαδιαίες συνεδρίες αερόβιας άσκησης, οι μισές από τις οποίες συνδυάζονταν με άσκηση με αντιστάσεις, οδήγησε σε σημαντική, ωστόσο ισορροπημένη αύξηση της οστικής ανακατασκευής στα άτομα αυτά. Η αυξημένη οστική αναδιαμόρφωση σε συνδυασμό με τη διατήρηση της οστικής πυκνότητας, παρά την αξιοσημείωτη απώλεια βάρους, είναι πιθανό να αντανακλά
