Skip to content

Author: connected

Ο καθιστικός χρόνος συνδέεται αυτοτελώς με την αντίσταση στην ινσουλίνη του λιπώδους ιστού ενηλίκων με διαβήτη τύπου 2

Ο καθιστικός χρόνος συνδέεται αυτοτελώς με την αντίσταση στην ινσουλίνη του λιπώδους ιστού ενηλίκων με διαβήτη τύπου 2

Η αντίσταση στην ινσουλίνη αποτελεί κεντρικό παράγοντα της παθοφυσιολογίας πολλών παθήσεων που σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως είναι ο διαβήτης τύπου 2 και η μη αλκοολική λιπώδης ηπατική νόσος. Οι μεταβολικές συνέπειες της αντίστασης στην ινσουλίνη είναι ειδικές στον κάθε ιστό, και ενώ για τους σκελετικούς μυς και το ήπαρ έχουν προσδιοριστεί, τα στοιχεία που αφορούν την αντίσταση στην ινσουλίνη του λιπώδους ιστού είναι λιγότερο τεκμηριωμένα. Σε έρευνα στην οποία συμμετείχαν 179 εθελοντές, άντρες και γυναίκες, με διαβήτη τύπου 2, υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, εξετάστηκε η σχέση μεταξύ καθιστικού χρόνου και αντίστασης του λιπώδους ιστού τους στην ινσουλίνη. Από τα αποτελέσματα
Σωματική δραστηριότητα και μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος

Σωματική δραστηριότητα και μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος: Συλλογικά πορίσματα από το Αμερικανικό Κολέγιο Αθλητιατρικής (ACSM) (s)

Αν και η σωματική δραστηριότητα είναι καίριας σημασίας για την πρόληψη και την κλινική διαχείριση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος, τα περισσότερα άτομα με αυτή τη χρόνια νόσο είναι σωματικά μη δραστήρια και δεν επιτυγχάνουν τη συνιστώμενη ποσότητα σωματικής δραστηριότητας. Υπάρχoυν ισχυρά επιστημονικά δεδομένα που υπογραμμίζουν τα οφέλη της τακτικής σωματικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένων της μείωσης του ηπατικού λίπους και της βελτίωσης της σύστασης σώματος, της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας, της αγγειακής λειτουργίας και της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής. Είναι, επιπλέον, σημαντικό, ότι τα οφέλη της τακτικής σωματικής δραστηριότητας μπορούν να παρατηρηθούν χωρίς ταυτόχρονη, κλινικά σημαντική απώλεια βάρους. Ειδικότερα,
Σωματική δραστηριότητα και μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος

Σωματική δραστηριότητα και μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος: Συλλογικά πορίσματα από το Αμερικανικό Κολέγιο Αθλητιατρικής (ACSM)

Αν και η σωματική δραστηριότητα είναι καίριας σημασίας για την πρόληψη και την κλινική διαχείριση της μη αλκοολικής λιπώδους νόσου του ήπατος, τα περισσότερα άτομα με αυτή τη χρόνια νόσο είναι σωματικά μη δραστήρια και δεν επιτυγχάνουν τη συνιστώμενη ποσότητα σωματικής δραστηριότητας. Υπάρχoυν ισχυρά επιστημονικά δεδομένα που υπογραμμίζουν τα οφέλη της τακτικής σωματικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένων της μείωσης του ηπατικού λίπους και της βελτίωσης της σύστασης σώματος, της καρδιοαναπνευστικής ικανότητας, της αγγειακής λειτουργίας και της σχετιζόμενης με την υγεία ποιότητας ζωής. Είναι, επιπλέον, σημαντικό, ότι τα οφέλη της τακτικής σωματικής δραστηριότητας μπορούν να παρατηρηθούν χωρίς ταυτόχρονη, κλινικά σημαντική απώλεια βάρους. Ειδικότερα,
Η επίδραση της διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης στην κόπωση και τον πόνο που συνδέονται με τον καρκίνο

Η επίδραση της διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης στην κόπωση και τον πόνο που συνδέονται με τον καρκίνο (s)

Πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα της διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης (HIIT), αλλά και  των συνδυαστικών προγραμμάτων HIIT, στην κόπωση και τον πόνο που συνδέονται με τον καρκίνο ή τις θεραπείες του. Συμπεριλήφθηκαν μελέτες που αφορούσαν ενήλικες ασθενείς με καρκίνο και επιβιώσαντες ηλικίας άνω των 18 ετών. Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών ανέδειξαν ότι, παρά τις προηγούμενες επιφυλάξεις, η HIIT και τα συνδυαστικά προγράμματα HIIT για καρκινοπαθείς και επιβιώσαντες από καρκίνο μπορούν να θεωρούνται μια αποτελεσματική και χρονικά αποδοτική παρέμβαση, έναντι της συνήθους φροντίδας αυτών των ασθενών, για τη μείωση τόσο της κόπωσης όσο και του πόνου που
Η επίδραση της διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης στην κόπωση και τον πόνο που συνδέονται με τον καρκίνο

Η επίδραση της διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης στην κόπωση και τον πόνο που συνδέονται με τον καρκίνο

Πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση αξιολόγησε την αποτελεσματικότητα της διαλειμματικής άσκησης υψηλής έντασης (HIIT), αλλά και  των συνδυαστικών προγραμμάτων HIIT, στην κόπωση και τον πόνο που συνδέονται με τον καρκίνο ή τις θεραπείες του. Συμπεριλήφθηκαν μελέτες που αφορούσαν ενήλικες ασθενείς με καρκίνο και επιβιώσαντες ηλικίας άνω των 18 ετών. Τα αποτελέσματα αυτών των μελετών ανέδειξαν ότι, παρά τις προηγούμενες επιφυλάξεις, η HIIT και τα συνδυαστικά προγράμματα HIIT για καρκινοπαθείς και επιβιώσαντες από καρκίνο μπορούν να θεωρούνται μια αποτελεσματική και χρονικά αποδοτική παρέμβαση, έναντι της συνήθους φροντίδας αυτών των ασθενών, για τη μείωση τόσο της κόπωσης όσο και του πόνου που
Έγκαιρη ανίχνευση εγκεφαλικών μεταστάσεων σε επιβλεπόμενο πρόγραμμα άσκησης ασθενών με προχωρημένο καρκίνο του μαστού

Έγκαιρη ανίχνευση εγκεφαλικών μεταστάσεων σε επιβλεπόμενο πρόγραμμα άσκησης ασθενών με προχωρημένο καρκίνο του μαστού (s)

Το 25% περίπου των ασθενών με μεταστατικό καρκίνο του μαστού αναπτύσσουν εγκεφαλικές μεταστάσεις, γεγονός που επηρεάζει σημαντικά τη συνολική επιβίωση και την ποιότητα ζωής τους. Σύμφωνα με τις τρέχουσες κλινικές κατευθυντήριες οδηγίες, η τακτική εξέταση μέσω μαγνητικής τομογραφίας (MRI) δεν συνιστάται, εκτός εάν οι ασθενείς έχουν συμπτώματα που σχετίζονται με το κεντρικό νευρικό σύστημα. Πρόσφατη κλινική μελέτη αξιολόγησε την επίδραση 9μηνου εξατομικευμένου και επιβλεπόμενου προγράμματος άσκησης στην ποιότητα ζωής, την κόπωση και άλλες παρενέργειες που σχετίζονται με τη νόσο και τη θεραπεία μεταστατικού καρκίνου του μαστού. Ως μέρος αυτής της μελέτης, γυναίκα ασθενής ακολούθησε τακτικά τις συνεδρίες άσκησης και επιβλέπονταν
Έγκαιρη ανίχνευση εγκεφαλικών μεταστάσεων σε επιβλεπόμενο πρόγραμμα άσκησης ασθενών με προχωρημένο καρκίνο του μαστού

Έγκαιρη ανίχνευση εγκεφαλικών μεταστάσεων σε επιβλεπόμενο πρόγραμμα άσκησης ασθενών με προχωρημένο καρκίνο του μαστού

Το 25% περίπου των ασθενών με μεταστατικό καρκίνο του μαστού αναπτύσσουν εγκεφαλικές μεταστάσεις, γεγονός που επηρεάζει σημαντικά τη συνολική επιβίωση και την ποιότητα ζωής τους. Σύμφωνα με τις τρέχουσες κλινικές κατευθυντήριες οδηγίες, η τακτική εξέταση μέσω μαγνητικής τομογραφίας (MRI) δεν συνιστάται, εκτός εάν οι ασθενείς έχουν συμπτώματα που σχετίζονται με το κεντρικό νευρικό σύστημα. Πρόσφατη κλινική μελέτη αξιολόγησε την επίδραση 9μηνου εξατομικευμένου και επιβλεπόμενου προγράμματος άσκησης στην ποιότητα ζωής, την κόπωση και άλλες παρενέργειες που σχετίζονται με τη νόσο και τη θεραπεία μεταστατικού καρκίνου του μαστού. Ως μέρος αυτής της μελέτης, γυναίκα ασθενής ακολούθησε τακτικά τις συνεδρίες άσκησης και επιβλέπονταν
Διακοπές του απογευματινού καθιστικού χρόνου με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις βελτιώνουν τις μεταγευματικές γλυκαιμικές αποκρίσεις

Διακοπές του απογευματινού καθιστικού χρόνου με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις βελτιώνουν τις μεταγευματικές γλυκαιμικές αποκρίσεις(s)

Η διακοπή του παρατεταμένου καθιστικού χρόνου κατά τη διάρκεια της ημέρας μειώνει τη μεταγευματική υπεργλυκαιμία, που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιομεταβολικές νόσους. Ωστόσο, δεν είναι  γνωστό εάν υπάρχουν οφέλη ως προς τις μεταγευματικές αποκρίσεις γλυκόζης, ινσουλίνης και τριγλυκεριδίων το απόγευμα και εάν αυτά τα οφέλη διαφέρουν ανάλογα με το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Πρόσφατη, καλά σχεδιαμένη μελέτη διερεύνησε αυτές τις αποκρίσεις, εφαρμόζοντας σε ομάδες εθελοντών φυσιολογικού ΔΜΣ, υπέρβαρων, ή παχύσαρκων δύο διαφορετικές συνθήκες μεταγευματικά: α) παρατεταμένο καθιστικό χρόνο για 4 συνεχόμενες ώρες, ξεκινώντας από τις 5.00 μ.μ. και β) τον ίδιο παρατεταμένο καθιστικό χρόνο διακοπτόμενο κάθε 30 λεπτά με διαλείμματα
Διακοπές του απογευματινού καθιστικού χρόνου με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις βελτιώνουν τις μεταγευματικές γλυκαιμικές αποκρίσεις

Διακοπές του απογευματινού καθιστικού χρόνου με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις βελτιώνουν τις μεταγευματικές γλυκαιμικές αποκρίσεις

Η διακοπή του παρατεταμένου καθιστικού χρόνου κατά τη διάρκεια της ημέρας μειώνει τη μεταγευματική υπεργλυκαιμία, που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιομεταβολικές νόσους. Ωστόσο, δεν είναι  γνωστό εάν υπάρχουν οφέλη ως προς τις μεταγευματικές αποκρίσεις γλυκόζης, ινσουλίνης και τριγλυκεριδίων το απόγευμα και εάν αυτά τα οφέλη διαφέρουν ανάλογα με το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Πρόσφατη, καλά σχεδιαμένη μελέτη διερεύνησε αυτές τις αποκρίσεις, εφαρμόζοντας σε ομάδες εθελοντών φυσιολογικού ΔΜΣ, υπέρβαρων, ή παχύσαρκων δύο διαφορετικές συνθήκες μεταγευματικά: α) παρατεταμένο καθιστικό χρόνο για 4 συνεχόμενες ώρες, ξεκινώντας από τις 5.00 μ.μ. και β) τον ίδιο παρατεταμένο καθιστικό χρόνο διακοπτόμενο κάθε 30 λεπτά με διαλείμματα
Η ευπάθεια αποτελεί μια παθολογική κατάσταση στην οποία η λειτουργικότητα διάφορων φυσιολογικών συστημάτων διαταράσσεται

Σχέση μεταξύ του αριθμού βημάτων που πραγματοποιούνται ημερησίως και της θνησιμότητας ηλικιωμένων ενηλίκων (s)

Η ευπάθεια αποτελεί μια παθολογική κατάσταση στην οποία η λειτουργικότητα διάφορων φυσιολογικών συστημάτων διαταράσσεται, λόγω απώλειας της ισορροπημένης λειτουργίας του οργανισμού που αφορά ποικίλες σωματικές, γνωστικές και ψυχοκοινωνικές ικανότητες. Δεν είναι σαφές αν η σχέση μεταξύ της αντικειμενικά μετρούμενης σωματικής δραστηριότητας και της θνησιμότητας διαφέρει μεταξύ ευπαθών και μη ευπαθών ενηλίκων. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε τη σχέση αυτή σε 4.165 ηλικιωμένους ενήλικες, 65 ετών και άνω, καταγράφοντας το συνολικό αριθμό βημάτων ανά ημέρα, και τα αποτελέσματά της έδειξαν ότι η σχέση μεταξύ των βημάτων που πραγματοποιούνται ημερησίως και της θνησιμότητας είναι διαφορετική στα μη ευπαθή άτομα σε σύγκριση με τα ευπαθή.
Καλέστε μας
Επικοινωνία