Skip to content

Tag: EIM Greece

Διακοπές του απογευματινού καθιστικού χρόνου με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις βελτιώνουν τις μεταγευματικές γλυκαιμικές αποκρίσεις

Διακοπές του απογευματινού καθιστικού χρόνου με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις βελτιώνουν τις μεταγευματικές γλυκαιμικές αποκρίσεις(s)

Η διακοπή του παρατεταμένου καθιστικού χρόνου κατά τη διάρκεια της ημέρας μειώνει τη μεταγευματική υπεργλυκαιμία, που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιομεταβολικές νόσους. Ωστόσο, δεν είναι  γνωστό εάν υπάρχουν οφέλη ως προς τις μεταγευματικές αποκρίσεις γλυκόζης, ινσουλίνης και τριγλυκεριδίων το απόγευμα και εάν αυτά τα οφέλη διαφέρουν ανάλογα με το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Πρόσφατη, καλά σχεδιαμένη μελέτη διερεύνησε αυτές τις αποκρίσεις, εφαρμόζοντας σε ομάδες εθελοντών φυσιολογικού ΔΜΣ, υπέρβαρων, ή παχύσαρκων δύο διαφορετικές συνθήκες μεταγευματικά: α) παρατεταμένο καθιστικό χρόνο για 4 συνεχόμενες ώρες, ξεκινώντας από τις 5.00 μ.μ. και β) τον ίδιο παρατεταμένο καθιστικό χρόνο διακοπτόμενο κάθε 30 λεπτά με διαλείμματα
Διακοπές του απογευματινού καθιστικού χρόνου με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις βελτιώνουν τις μεταγευματικές γλυκαιμικές αποκρίσεις

Διακοπές του απογευματινού καθιστικού χρόνου με διαλείμματα ασκήσεων με αντιστάσεις βελτιώνουν τις μεταγευματικές γλυκαιμικές αποκρίσεις

Η διακοπή του παρατεταμένου καθιστικού χρόνου κατά τη διάρκεια της ημέρας μειώνει τη μεταγευματική υπεργλυκαιμία, που αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιομεταβολικές νόσους. Ωστόσο, δεν είναι  γνωστό εάν υπάρχουν οφέλη ως προς τις μεταγευματικές αποκρίσεις γλυκόζης, ινσουλίνης και τριγλυκεριδίων το απόγευμα και εάν αυτά τα οφέλη διαφέρουν ανάλογα με το δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ). Πρόσφατη, καλά σχεδιαμένη μελέτη διερεύνησε αυτές τις αποκρίσεις, εφαρμόζοντας σε ομάδες εθελοντών φυσιολογικού ΔΜΣ, υπέρβαρων, ή παχύσαρκων δύο διαφορετικές συνθήκες μεταγευματικά: α) παρατεταμένο καθιστικό χρόνο για 4 συνεχόμενες ώρες, ξεκινώντας από τις 5.00 μ.μ. και β) τον ίδιο παρατεταμένο καθιστικό χρόνο διακοπτόμενο κάθε 30 λεπτά με διαλείμματα
Η ευπάθεια αποτελεί μια παθολογική κατάσταση στην οποία η λειτουργικότητα διάφορων φυσιολογικών συστημάτων διαταράσσεται

Σχέση μεταξύ του αριθμού βημάτων που πραγματοποιούνται ημερησίως και της θνησιμότητας ηλικιωμένων ενηλίκων (s)

Η ευπάθεια αποτελεί μια παθολογική κατάσταση στην οποία η λειτουργικότητα διάφορων φυσιολογικών συστημάτων διαταράσσεται, λόγω απώλειας της ισορροπημένης λειτουργίας του οργανισμού που αφορά ποικίλες σωματικές, γνωστικές και ψυχοκοινωνικές ικανότητες. Δεν είναι σαφές αν η σχέση μεταξύ της αντικειμενικά μετρούμενης σωματικής δραστηριότητας και της θνησιμότητας διαφέρει μεταξύ ευπαθών και μη ευπαθών ενηλίκων. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε τη σχέση αυτή σε 4.165 ηλικιωμένους ενήλικες, 65 ετών και άνω, καταγράφοντας το συνολικό αριθμό βημάτων ανά ημέρα, και τα αποτελέσματά της έδειξαν ότι η σχέση μεταξύ των βημάτων που πραγματοποιούνται ημερησίως και της θνησιμότητας είναι διαφορετική στα μη ευπαθή άτομα σε σύγκριση με τα ευπαθή.
Η ευπάθεια αποτελεί μια παθολογική κατάσταση στην οποία η λειτουργικότητα διάφορων φυσιολογικών συστημάτων διαταράσσεται

Σχέση μεταξύ του αριθμού βημάτων που πραγματοποιούνται ημερησίως και της θνησιμότητας ηλικιωμένων ενηλίκων

Η ευπάθεια αποτελεί μια παθολογική κατάσταση στην οποία η λειτουργικότητα διάφορων φυσιολογικών συστημάτων διαταράσσεται, λόγω απώλειας της ισορροπημένης λειτουργίας του οργανισμού που αφορά ποικίλες σωματικές, γνωστικές και ψυχοκοινωνικές ικανότητες. Δεν είναι σαφές αν η σχέση μεταξύ της αντικειμενικά μετρούμενης σωματικής δραστηριότητας και της θνησιμότητας διαφέρει μεταξύ ευπαθών και μη ευπαθών ενηλίκων. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε τη σχέση αυτή σε 4.165 ηλικιωμένους ενήλικες, 65 ετών και άνω, καταγράφοντας το συνολικό αριθμό βημάτων ανά ημέρα, και τα αποτελέσματά της έδειξαν ότι η σχέση μεταξύ των βημάτων που πραγματοποιούνται ημερησίως και της θνησιμότητας είναι διαφορετική στα μη ευπαθή άτομα σε σύγκριση με τα ευπαθή.

Η σωματική δραστηριότητα στην πρώιμη παιδική ηλικία

Η σωματική δραστηριότητα στην παιδική ηλικία έχει θετικές επιδράσεις σε ένα σύνολο παραμέτρων σωματικής και ψυχικής υγείας. Οι συστάσεις σωματικής δραστηριότητας για παιδιά προσχολικής ηλικίας, 3-4 ετών, περιλαμβάνουν τουλάχιστον 60 λεπτά ενεργητικού παιχνιδιού και συνολικά τουλάχιστον 180 λεπτά την ημέρα σε ποικίλες σωματικές δραστηριότητες, ενώ για παιδιά ηλικίας 5 ετών και άνω η συνιστώμενη ποσότητα σωματικής δραστηριότητας είναι τουλάχιστον 60 λεπτά ημερησίως σε μέτρια έως υψηλή ένταση. Πρόσφατη μελέτη σε 279 παιδιά, ηλικίας 4,5 ± 0,9 ετών, διερεύνησε προσωπικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, καθώς και παράγοντες συμμετοχής, που θα μπορούσαν να προβλέψουν τις τάσεις σωματικής δραστηριότητας των παιδιών από την προσχολική

Η σωματική δραστηριότητα στην πρώιμη παιδική ηλικία

Η σωματική δραστηριότητα στην παιδική ηλικία έχει θετικές επιδράσεις σε ένα σύνολο παραμέτρων σωματικής και ψυχικής υγείας. Οι συστάσεις σωματικής δραστηριότητας για παιδιά προσχολικής ηλικίας, 3-4 ετών, περιλαμβάνουν τουλάχιστον 60 λεπτά ενεργητικού παιχνιδιού και συνολικά τουλάχιστον 180 λεπτά την ημέρα σε ποικίλες σωματικές δραστηριότητες, ενώ για παιδιά ηλικίας 5 ετών και άνω η συνιστώμενη ποσότητα σωματικής δραστηριότητας είναι τουλάχιστον 60 λεπτά ημερησίως σε μέτρια έως υψηλή ένταση. Πρόσφατη μελέτη σε 279 παιδιά, ηλικίας 4,5 ± 0,9 ετών, διερεύνησε προσωπικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, καθώς και παράγοντες συμμετοχής, που θα μπορούσαν να προβλέψουν τις τάσεις σωματικής δραστηριότητας των παιδιών από την προσχολική
Η σημασία της άσκησης στο προεγχειρητικό στάδιο ασθενών με καρκίνο της ουροδόχου κύστης

Η σημασία της άσκησης στο προεγχειρητικό στάδιο ασθενών με καρκίνο της ουροδόχου κύστης (s)

Πρόσφατη μελέτη εξέτασε τη δυνατότητα εφαρμογής και την αποτελεσματικότητα της άσκησης προεγχειρητικά σε ασθενείς με καρκίνο της ουροδόχου κύστης, ηλικίας 67,3 ± 12,2 ετών, οι οποίοι είχαν προγραμματιστεί για ανοικτή ριζική κυστεκτομή. Οι ασθενείς ακολούθησαν υπό επίβλεψη ένα συνδυαστικό πρόγραμμα αερόβιας άσκησης και ασκήσεων με αντιστάσεις, μέσης διάρκειας 3,5 εβδομάδων, ενώ αξιολογήθηκαν κατά την έναρξη της έρευνας, πριν τη χειρουργική επέμβαση και 3 μήνες μετά. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι δεν υπήρξαν ανεπιθύμητες ενέργειες που να σχετίζονται με την άσκηση και ότι η προεγχειρητική συμμετοχή αυτών των ασθενών σε πρόγραμμα άσκησης είναι εφικτή, ασφαλής και καλά ανεκτή. Επιπλέον, η
Η σημασία της άσκησης στο προεγχειρητικό στάδιο ασθενών με καρκίνο της ουροδόχου κύστης

Η σημασία της άσκησης στο προεγχειρητικό στάδιο ασθενών με καρκίνο της ουροδόχου κύστης

Πρόσφατη μελέτη εξέτασε τη δυνατότητα εφαρμογής και την αποτελεσματικότητα της άσκησης προεγχειρητικά σε ασθενείς με καρκίνο της ουροδόχου κύστης, ηλικίας 67,3 ± 12,2 ετών, οι οποίοι είχαν προγραμματιστεί για ανοικτή ριζική κυστεκτομή. Οι ασθενείς ακολούθησαν υπό επίβλεψη ένα συνδυαστικό πρόγραμμα αερόβιας άσκησης και ασκήσεων με αντιστάσεις, μέσης διάρκειας 3,5 εβδομάδων, ενώ αξιολογήθηκαν κατά την έναρξη της έρευνας, πριν τη χειρουργική επέμβαση και 3 μήνες μετά. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι δεν υπήρξαν ανεπιθύμητες ενέργειες που να σχετίζονται με την άσκηση και ότι η προεγχειρητική συμμετοχή αυτών των ασθενών σε πρόγραμμα άσκησης είναι εφικτή, ασφαλής και καλά ανεκτή. Επιπλέον, η
Επίδραση της συστηματικής άσκησης στην αρτηριακή πίεση μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών

Επίδραση της συστηματικής άσκησης στην αρτηριακή πίεση μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών (s)

Ο επιπολασμός της υπέρτασης είναι μεγαλύτερος στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες ίδιας ηλικίας. Επιστημονικά δεδομένα έχουν τεκμηριώσει τον ευεργετικό ρόλο της αερόβιας άσκησης σε υπερτασικούς ασθενείς, ωστόσο η επίδραση αυτής της μορφής άσκησης σε υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες δεν είναι σαφής. Πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση ποσοτικοποίησε την επίδραση της αερόβιας άσκησης στη συστολική αρτηριακή πίεση (ΣΑΠ) και τη διαστολική αρτηριακή πίεση (ΔΑΠ) ηρεμίας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ηλικίας 60±4 ετών. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι η συστηματική αερόβια άσκηση μειώνει σημαντικά τη ΣΑΠ και ΔΑΠ ηρεμίας σε υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με φυσιολογική ή οριακά φυσιολογική αρτηριακή πίεση,
Επίδραση της συστηματικής άσκησης στην αρτηριακή πίεση μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών

Επίδραση της συστηματικής άσκησης στην αρτηριακή πίεση μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών

Ο επιπολασμός της υπέρτασης είναι μεγαλύτερος στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες ίδιας ηλικίας. Επιστημονικά δεδομένα έχουν τεκμηριώσει τον ευεργετικό ρόλο της αερόβιας άσκησης σε υπερτασικούς ασθενείς, ωστόσο η επίδραση αυτής της μορφής άσκησης σε υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες δεν είναι σαφής. Πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση ποσοτικοποίησε την επίδραση της αερόβιας άσκησης στη συστολική αρτηριακή πίεση (ΣΑΠ) και τη διαστολική αρτηριακή πίεση (ΔΑΠ) ηρεμίας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ηλικίας 60±4 ετών. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι η συστηματική αερόβια άσκηση μειώνει σημαντικά τη ΣΑΠ και ΔΑΠ ηρεμίας σε υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με φυσιολογική ή οριακά φυσιολογική αρτηριακή πίεση,