Skip to content

Category: subscription

Καθημερινό στρες και μικροαγγειακή δυσλειτουργία: Η ευεργετική επίδραση της σωματικής δραστηριότητας

Καθημερινό στρες και μικροαγγειακή δυσλειτουργία: Η ευεργετική επίδραση της σωματικής δραστηριότητας (s)

Σε αντίθεση με τα κρίσιμα γεγονότα της ζωής ή το χρόνιο στρες, μυριάδες συνήθη αγχωτικά γεγονότα καταλαμβάνουν την καθημερινή μας ζωή, όπως, π.χ., προκλήσεις ρουτίνας ή οι απροσδόκητες και επεισοδιακές δυσκολίες που διαταράσσουν την καθημερινότητα (π.χ. ένας καυγάς με τον/την σύζυγο ή η δυσλειτουργία του ηλεκτρονικού μας υπολογιστή). Αν και οι καθημερινοί στρεσογόνοι παράγοντες είναι σχετικά ασήμαντοι, η μεγαλύτερη συναισθηματική απόκριση στην καθημερινή εμφάνιση του στρεσογόνου παράγοντα συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο χρόνιων νόσων. Ειδικότερα, η μικροαγγειακή δυσλειτουργία, που χαρακτηρίζεται τόσο από μειωμένη ενδοθηλιοεξαρτώμενη αγειοδιαστολή όσο και από υπερβολική συμπαθητική αγγειοσυστολή, είναι εμφανής σε ενήλικες που είναι πιο ευαίσθητοι στο καθημερινό
Η επίδραση της άσκησης στη στερεοτυπική συμπεριφορά παιδιών με αυτισμό

Η επίδραση της άσκησης στη στερεοτυπική συμπεριφορά παιδιών με αυτισμό (s)

H Διαταραχή Αυτιστικού Φάσματος (ΔΑΦ) είναι μία νευροβιολογική αναπτυξιακή διαταραχή σε παιδιά, η οποία χαρακτηρίζεται από περιοριστικά και επαναλαμβανόμενα πρότυπα συμπεριφοράς που επιβαρύνουν περαιτέρω τις καθημερινές τους λειτουργίες. Σε μελέτη η οποία αποσκοπούσε στην αξιολόγηση και ποσοτικοποίηση της οξείας επίδρασης της άσκησης, και ειδικότερα της διάρκειας και της έντασής της, στη συχνότητα εκδήλωσης των στερεοτυπικών συμπεριφορών παιδιών με ΔΑΦ, ηλικίας 13,0±1,4 ετών, αναδείχθηκε ότι η αερόβια άσκηση μπορεί να μειώσει αυτές τις συμπεριφορές. Συγκεκριμένα, όλες οι συνθήκες άσκησης, μεγαλύτερης ή μικρότερης διάρκειας και έντασης, οδήγησαν σε μείωση των στερεοτυπικών συμπεριφορών 60 λεπτά μετά την άσκηση, εκτός από την περισσότερο καταπονητική
Άσκηση με αντιστάσεις σε άτομα με σύνδρομο Down: Συνταγογράφηση άσκησης και ασφάλεια

Άσκηση με αντιστάσεις σε άτομα με σύνδρομο Down: Συνταγογράφηση άσκησης και ασφάλεια (s)

Τα άτομα με σύνδρομο Down,  λόγω της χρωμοσωμικής τους ανωμαλίας, παρουσιάζουν δομική τροποποίηση και λειτουργική έκπτωση στα περισσότερα φυσιολογικά συστήματα, ακόμη και όταν δεν υπάρχουν συννοσηρότητες. Μεταξύ των λειτουργικών αυτών διαταραχών περιλαμβάνεται η απώλεια μυϊκής δύναμης και η μείωση της ικανότητας παραγωγής σωματικού έργου, η οποία αρχίζει νωρίς και συνεχίζεται με την πάροδο της ηλικίας. Πρόσφατη βιβλιογραφική ανασκόπηση σε ασθενείς με σύνδρομο Down συνιστά την αξιοποίηση της άσκησης με αντιστάσεις καθώς και του συνδυασμού της με άλλες μορφές άσκησης (αερόβια, ασκήσεις ισορροπίας, πλειομετρική και ισομετρική άσκηση), λαμβάνοντας υπόψη τον όγκο, την ένταση, καθώς και τη διάρκεια και το είδος της

Γενετικά μονοπάτια διέπουν τις ατομικές διαφορές ως προς την τακτική σωματική δραστηριότητα (s)

Μελέτες γενετικής επιδημιολογίας σε διδύμους και οικογένειες αποκαλύπτουν ισχυρή συμβολή γενετικών παραγόντων στην κληρονομησιμότητα της σωματικής δραστηριότητας που ο καθένας επιλέγει να ακολουθεί τακτικά. Αυτή η κληρονομησιμότητα ανέρχεται περίπου στο 26% για τις γυναίκες και 35% για τους άνδρες στην παιδική ηλικία, αυξάνεται στο 42% και στα δύο φύλα κατά την εφηβεία και παραμένει περίπου στο 45% σε όλη την ενήλικη ζωή. Ειδικότερα, μελέτες συσχετίσεων στο σύνολο του ανθρώπινου γονιδιώνατος υποδηλώνουν, ότι βιολογικά μονοπάτια που συνδέονται με την ικανότητα για άσκηση και την ευχαρίστηση που βιώνουν από την άσκηση οι ασκούμενοι εξηγούν κατά ένα μέρος την κληρονομησιμότητα της σωματικής δραστηριότητας.

Σωματική δραστηριότητα και κίνδυνος ευπάθειας σε γυναίκες 60 ετών και άνω (s)

Σωματική δραστηριότητα και κίνδυνος ευπάθειας σε γυναίκες 60 ετών και άνω Αν και αρκετές έρευνες έχουν αναδείξει ότι όσοι μακροχρόνια παρουσιάζουν υψηλότερα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας διατρέχουν χαμηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν ευπάθεια (δηλ. απώλεια σωματικών και λειτουργικών εφεδρειών και μείωση της ικανότητας εκτέλεσης των περισσότερο απαιτητικών δραστηριοτήτων), ωστόσο λίγες μελέτες έχουν εξετάσει διαχρονικά τη σχέση μεταξύ της σωματικής δραστηριότητας και της εμφάνισης ευπάθειας σε ηλικιωμένους. Ειδικότερα στις γυναίκες, ο επιπολασμός της ευπάθειας παγκοσμίως είναι σημαντικά υψηλότερος (29%) από εκείνον στους άνδρες (20%). Σε έρευνα, στην οποία συμμετείχαν συνολικά 69.642 γυναίκες 60 ετών και άνω στις Ηνωμένες Πολιτείες, αξιολογήθηκε η σωματική τους

Ο ρόλος της σωματικής δραστηριότητας και της άσκησης στην παχυσαρκία (s)

Η παχυσαρκία αποτελεί μια χρόνια υποτροπιάζουσα νόσο που πλήττει 650 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ορίζει την παχυσαρκία ως “μη φυσιολογική, ή υπερβολική συσσώρευση λίπους που αποτελεί κίνδυνο για την υγεία”. Καθώς η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας δεν αφορά μόνο την απώλεια βάρους, αλλά περιλαμβάνει και τη βελτίωση της γενικής υγείας, τα συνολικά οφέλη που συνδέονται με την άσκηση θα πρέπει να μας επιβάλλουν να αναπτύξουμε πολιτικές επικεντρωμένες στην υποστήριξη και τη δυνατότητα όλων των ατόμων να συμμετέχουν σε σωματικές δραστηριότητες και άσκηση στην καθημερινή τους ζωή. Η σωματική δραστηριότητα επιφέρει σημαντικά οφέλη στην υγεία όλων, ανεξάρτητα από την

Η επίδραση της άσκησης στη σχέση κόστους φαρμακευτικής δαπάνης-οφέλους σε άτομα με μεταβολικό σύνδρομο (s)

Το μεταβολικό σύνδρομο αποτελεί ένα σύνολο διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων της υπέρτασης, της δυσλιπιδαιμίας, της υπεργλυκαιμίας και της σπλαχνικής κοιλιακής παχυσαρκίας, και εκδηλώνεται ως αποτέλεσμα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η θεραπεία του μεταβολικού συνδρόμου απαιτεί ταυτόχρονη χρήση πολλών φαρμάκων, η οποία οδηγεί σε αρνητικές επιπτώσεις, ανεπαρκή συμμόρφωση των ασθενών στη θεραπεία και τελικό αποτέλεσμα την αναποτελεσματική διαχείριση της νόσου. Η αλλαγή του τρόπου ζωής και η ενσωμάτωση της άσκησης στην καθημερινότητα αυτών των ασθενών θα μπορούσε να βελτιώσει τις ανωτέρω κλινικές συνιστώσες του μεταβολικού συνδρόμου. Πρόσφατη μελέτη, συνολικής διάρκειας 5 ετών, διερεύνησε ειδικότερα αν η άσκηση μπορεί να περιορίσει το αυξημένο κόστος

Άσκηση και καρκίνος της παιδικής ηλικίας (s)

Οι επιβιώσαντες από καρκίνο στην παιδική ηλικία κινδυνεύουν να αναπτύξουν σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες λόγω της προηγηθείσας θεραπευτικής αγωγής, πολλές από τις οποίες παραμένουν για χρόνια μετά το τέλος της θεραπείας. Η εφαρμογή παρεμβάσεων με στόχο την άμβλυνση των παρενεργειών που συνδέονται με τον καρκίνο και την ακολουθούμενη θεραπευτική αγωγή αποτελεί μείζον ζήτημα στην παιδιατρική ογκολογία. Πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση διερεύνησε το ρόλο της σωματικής άσκησης στο πεδίο της παιδιατρικής ογκολογίας και ειδικότερα στη βάση τριών πυλώνων: (i) άσκηση κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου στην παιδική ηλικία, (ii) άσκηση κατά τη διάρκεια και μετά τη μεταμόσχευση αιμοποιητικών βλαστoκυττάρων και (iii)

Αξιολόγηση ενός επιβλεπόμενου προγράμματος άσκησης σε ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος (s)

Ο καρκίνος του παγκρέατος αντιπροσωπεύει περίπου το 3% όλων των καρκίνων και περίπου το 7% όλων των θανάτων από καρκίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Τα ερευνητικά δεδομένα σχετικά με τον ρόλο της άσκησης στον καρκίνο του παγκρέατος είναι περιορισμένα και προέρχονται αποκλειστικά από αυστηρά ελεγχόμενες ερευνητικές συνθήκες. Πρόσφατη μελέτη πραγματοποιήθηκε σε 22 ασθενείς με εντοπισμένο ή μεταστατικό καρκίνο του παγκρέατος, οι οποίοι συμμετείχαν σε πρόγραμμα επιβλεπόμενης άσκησης κατά τη διάρκεια χημειοθεραπείας ή χημειοακτινοθεραπείας, δύο φορές την εβδομάδα για 12 εβδομάδες. Η συγκεκριμένη μελέτη παρέχει προκαταρκτικές ενδείξεις ότι η εξατομικευμένη, επιβλεπόμενη αερόβια άσκηση και άσκηση με αντιστάσεις φαίνεται ότι είναι ασφαλής και

Η σωματική δραστηριότητα αποτελεί την καλύτερη υποστηρικτική φροντίδα στον καρκίνο (s)

4 Φεβρουαρίου 2023 – Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου Η διεπιστημονική υποστηρικτική φροντίδα των ασθενών με καρκίνο, η οποία ενσωματώνει τη σωματική άσκηση παράλληλα με τις ογκολογικές θεραπείες, θεωρείται πλέον πρότυπο για τη βελτίωση της επιβίωσης και της ποιότητας ζωής των ασθενών. Η επίδραση της άσκησης είναι σημαντική όσον αφορά τους παράγοντες που ρυθμίζουν την ανάπτυξη του όγκου, όπως το ανοσοποιητικό σύστημα, η φλεγμονή, η ιστική αιμάτωση, η υποξία, η αντίσταση στην ινσουλίνη, ο μεταβολισμός, τα επίπεδα γλυκοκορτικοειδών και η καχεξία. Τα τελευταία χρόνια έχει δημοσιευθεί ένας διαρκώς αυξανόμενος όγκος ερευνών σχετικά με τις επιδράσεις και το ρόλο της σωματικής
Καλέστε μας
Επικοινωνία