Skip to content

Category: subscription

Η σωματική δραστηριότητα στην πρώιμη παιδική ηλικία

Η σωματική δραστηριότητα στην παιδική ηλικία έχει θετικές επιδράσεις σε ένα σύνολο παραμέτρων σωματικής και ψυχικής υγείας. Οι συστάσεις σωματικής δραστηριότητας για παιδιά προσχολικής ηλικίας, 3-4 ετών, περιλαμβάνουν τουλάχιστον 60 λεπτά ενεργητικού παιχνιδιού και συνολικά τουλάχιστον 180 λεπτά την ημέρα σε ποικίλες σωματικές δραστηριότητες, ενώ για παιδιά ηλικίας 5 ετών και άνω η συνιστώμενη ποσότητα σωματικής δραστηριότητας είναι τουλάχιστον 60 λεπτά ημερησίως σε μέτρια έως υψηλή ένταση. Πρόσφατη μελέτη σε 279 παιδιά, ηλικίας 4,5 ± 0,9 ετών, διερεύνησε προσωπικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, καθώς και παράγοντες συμμετοχής, που θα μπορούσαν να προβλέψουν τις τάσεις σωματικής δραστηριότητας των παιδιών από την προσχολική
Η σημασία της άσκησης στο προεγχειρητικό στάδιο ασθενών με καρκίνο της ουροδόχου κύστης

Η σημασία της άσκησης στο προεγχειρητικό στάδιο ασθενών με καρκίνο της ουροδόχου κύστης (s)

Πρόσφατη μελέτη εξέτασε τη δυνατότητα εφαρμογής και την αποτελεσματικότητα της άσκησης προεγχειρητικά σε ασθενείς με καρκίνο της ουροδόχου κύστης, ηλικίας 67,3 ± 12,2 ετών, οι οποίοι είχαν προγραμματιστεί για ανοικτή ριζική κυστεκτομή. Οι ασθενείς ακολούθησαν υπό επίβλεψη ένα συνδυαστικό πρόγραμμα αερόβιας άσκησης και ασκήσεων με αντιστάσεις, μέσης διάρκειας 3,5 εβδομάδων, ενώ αξιολογήθηκαν κατά την έναρξη της έρευνας, πριν τη χειρουργική επέμβαση και 3 μήνες μετά. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι δεν υπήρξαν ανεπιθύμητες ενέργειες που να σχετίζονται με την άσκηση και ότι η προεγχειρητική συμμετοχή αυτών των ασθενών σε πρόγραμμα άσκησης είναι εφικτή, ασφαλής και καλά ανεκτή. Επιπλέον, η
Επίδραση της συστηματικής άσκησης στην αρτηριακή πίεση μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών

Επίδραση της συστηματικής άσκησης στην αρτηριακή πίεση μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών (s)

Ο επιπολασμός της υπέρτασης είναι μεγαλύτερος στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες ίδιας ηλικίας. Επιστημονικά δεδομένα έχουν τεκμηριώσει τον ευεργετικό ρόλο της αερόβιας άσκησης σε υπερτασικούς ασθενείς, ωστόσο η επίδραση αυτής της μορφής άσκησης σε υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες δεν είναι σαφής. Πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση ποσοτικοποίησε την επίδραση της αερόβιας άσκησης στη συστολική αρτηριακή πίεση (ΣΑΠ) και τη διαστολική αρτηριακή πίεση (ΔΑΠ) ηρεμίας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ηλικίας 60±4 ετών. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι η συστηματική αερόβια άσκηση μειώνει σημαντικά τη ΣΑΠ και ΔΑΠ ηρεμίας σε υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με φυσιολογική ή οριακά φυσιολογική αρτηριακή πίεση,

Επίδραση της άσκησης σε επιλεγμένους δείκτες εφηβείας και φλεγμονής κοριτσιών με πρώιμη ήβη

Η πρώιμη ενήβωση χαρακτηρίζεται από πρόωρη έναρξη της εφηβείας και ανάπτυξη των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου, ενώ τα υψηλά επίπεδα φλεγμονωδών κυτταροκινών μπορούν να προάγουν την έναρξη της εφηβείας. Η πρώιμη εφηβεία στα κορίτσια έχει συσχετιστεί με πρόωρη ολοκλήρωση της οστικής ανάπτυξης, επηρεάζει σημαντικά το ανάστημα και προκαλεί μια σειρά ψυχολογικών προβλημάτων, όπως ψυχοσεξουαλικές διαταραχές, και αυξημένο κίνδυνο χρόνιων νόσων συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του μαστού. Τριάντα (30) κορίτσια, ηλικίας 7-9 ετών, με κεντρική (ιδιοπαθή) πρώιμη ήβη καθώς και 15 συνομήλικά τους χωρίς πρώιμη ενήβωση, συμμετείχαν σε μελέτη που διερεύνησε την επίδραση ενός προγράμματος αερόβιας άσκησης διάρκειας 12 εβδομάδων σε δείκτες

Σχέση μεταξύ σωματικής δραστηριότητας και πόνου (s)

Ο πόνος αποτελεί ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο που κατηγοριοποιείται ως οξύς και χρόνιος με βάση τη διάρκειά του, με τον χρόνιο πόνο να είναι επίμονος ή επαναλαμβανόμενος και να διαρκεί περισσότερο από 3-6 μήνες, ενώ συχνά η αιτία πρόκλησής του δεν αναγνωρίζεται. Ο χρόνιος πόνος περιορίζει τις καθημερινές, κοινωνικές και εργασιακές δραστηριότητες, ενώ η σωματική άσκηση συστήνεται για εκείνους που υποφέρουν από χρόνιο πόνο. Ωστόσο, οι περισσότεροι ενήλικες, με ή χωρίς συμπτώματα χρόνιου πόνου, δεν ακολουθούν τις κατευθυντήριες οδηγίες σωματικής δραστηριότητας, δηλ., αερόβια άσκηση μέτριας έντασης για συνολικά 150-300 λεπτά, ή υψηλής έντασης για συνολικά 75-150 την εβδομάδα, και ασκήσεις ενδυνάμωσης
Η άσκηση με αντιστάσεις αυξάνει τη μυϊκή μάζα και δύναμη σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη που ακολουθούν θεραπεία αποστέρησης ανδρογόνων

Η άσκηση με αντιστάσεις αυξάνει τη μυϊκή μάζα και δύναμη σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη που ακολουθούν θεραπεία αποστέρησης ανδρογόνων (s)

Η θεραπεία αποστέρησης ανδρογόνων αποτελεί βασική θεραπεία του καρκίνου του προστάτη, στοχεύοντας στη δραστική μείωση των επιπέδων τους σε αυτούς τους ασθενείς, καθώς τα ανδρογόνα συμβάλλουν στην ανάπτυξη του προστατικού όγκου. Αν και η θεραπεία βελτιώνει σημαντικά την επιβίωση των ασθενών, η μείωση των επιπέδων των ανδρογόνων τους έχει πολυάριθμες δυσμενείς επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας μυϊκής μάζας και της αύξησης της λιπώδους μάζας. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε την επίδραση της συστηματικής άσκησης με αντιστάσεις, διάρκειας 20 εβδομάδων, με ή χωρίς συμπληρωματική χορήγηση πρωτεϊνών, στη σωματική σύσταση και σε λειτουργικές παραμέτρους ασθενών με καρκίνο του προστάτη που ελάμβαναν θεραπεία στέρησης ανδρογόνων. Τα
Καθιστικός χρόνος και συμπτώματα σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας

Καθιστικός χρόνος και συμπτώματα σε ασθενείς με καρκίνο του μαστού κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας (s)

Πολλοί ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία εμφανίζουν παρενέργειες. Λόγω της επίμονης φύσης αυτών των παρενεργειών, είναι σημαντικό οι ασθενείς με καρκίνο να αποφεύγουν και να περιορίζουν ανθυγιεινές συμπεριφορές που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε σε 68 ασθενείς με καρκίνο του μαστού, ηλικίας 48,5 ± 10,4 ετών, τη σχέση μεταξύ της καθιστικής συμπεριφοράς και των ημερήσιων διακυμάνσεων συμπτωμάτων όπως άγχους, κόπωσης, πόνου, και διαταραχών της σωματικής και γνωστικής λειτουργίας, και κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας. Τα ευρήματα της μελέτης ανέδειξαν ότι υψηλότερα επίπεδα συμπτωμάτων συνδέονταν με αυξημένη καθιστική συμπεριφορά και η αυξημένη καθιστική συμπεριφορά με
Πρότυπα ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας και η συσχέτισή τους με καρδιομεταβολικούς βιοδείκτες

Πρότυπα ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας και η συσχέτισή τους με καρδιομεταβολικούς βιοδείκτες (s)

Επιστημονικά δεδομένα υποδεικνύουν ότι οι ενήλικες πρέπει να ακολουθούν έναν συνδυασμό ελάχιστης έντασης και διάρκειας σωματικής δραστηριότητας την εβδομάδα, προκειμένου να αποκομίζουν σημαντικά οφέλη για την υγεία τους. Πολύ πρόσφατη μελέτη διερεύνησε διαφορετικά πρότυπα της ημερήσιας σωματικής δραστηριότητας και την ενδεχόμενη συσχέτισή τους με καρδιομεταβολικούς βιοδείκτες σε 6.072 συμμετέχοντες ηλικίας 60,2 + 8,6 ετών (50% γυναίκες). Επτά διαφορετικά πρότυπα προσδιορίστηκαν, από τα οποία οι συμμετέχοντες που ανήκαν στα πρότυπα σωματικής αδράνειας (υποκινητικότητας) και χαμηλού επιπέδου σωματικής δραστηριότητας παρουσίαζαν υψηλότερο δείκτη μάζας σώματος, μεγαλύτερη περιφέρεια οσφύος και υψηλότερα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα σε σύγκριση με τα πρότυπα μέτριου και υψηλού επιπέδου
Διαλείμματα στον παρατεταμένο καθιστικό χρόνο μειώνουν τον καρδιομεταβολικό κίνδυνο

Διαλείμματα στον παρατεταμένο καθιστικό χρόνο μειώνουν τον καρδιομεταβολικό κίνδυνο (s)

Η καθιστική ζωή συνδέεται με επιβλαβείς επιπτώσεις στην υγεία και οι κατευθυντήριες οδηγίες για σωματική δραστηριότητα συνιστούν μείωση του χρόνου καθιστικής ζωής. Ωστόσο, ποσοτικές οδηγίες για το  πόσο συχνά και για πόσο χρόνο θα πρέπει αυτή να διακόπτεται από διαλείμματα σωματικής δραστηριότητας δεν έχουν διαμορφωθεί. Πρόσφατη μελέτη διερεύνησε την οξεία επίδραση των διαλειμμάτων στον καθιστικό χρόνο, διαφορετικής συχνότητας και διάρκειας, σε παράγοντες καρδιομεταβολικού κινδύνου. Τα αποτελέσματα της έρευνας ανέδειξαν  σημαντικά στοιχεία σχετικά με τις αποτελεσματικές δόσεις διακοπής της καθιστικής ζωής και εργασίας. Ειδικότερα, τα διαλείμματα μεγαλύτερης συχνότητας και μεγαλύτερης διάρκειας είναι περισσότερο αποτελεσματικά για τη βελτίωση γλυκαιμικών αποκρίσεων, ενώ χαμηλότερες
Η αναλγητική επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις μετά από καρκίνο του μαστού

Η αναλγητική επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις μετά από καρκίνο του μαστού (s)

Ο επίμονος πόνος μετά τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού αποτελεί ένα σημαντικό πρόβλημα, με περισσότερο από το ένα τρίτο των επιβιωσάντων να αναφέρουν πόνο έως και 7 έτη μετά την αρχική θεραπεία. Πρόσφατη μελέτη, η οποία διερεύνησε την επίδραση της άσκησης με αντιστάσεις στον πόνο, τη μέγιστη δύναμη και τη λειτουργικότητα των ώμων σε επιβιώσαντες από καρκίνο του μαστού με επίμονο πόνο μετά τη θεραπεία, ανέδειξε ότι αυτή η μορφή άσκησης επέφερε σημαντικά λειτουργικά και αναλγητικά αποτελέσματα στους ασθενείς. Ειδικότερα, η βελτίωση της μυϊκής δύναμης διατηρήθηκε για μεγάλο  χρονικό διάστημα μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος άσκησης, ενώ τα επίπεδα
Καλέστε μας
Επικοινωνία