Category: news

Η σωματική δραστηριότητα στην παιδική ηλικία έχει θετικές επιδράσεις σε ένα σύνολο παραμέτρων σωματικής και ψυχικής υγείας. Οι συστάσεις σωματικής δραστηριότητας για παιδιά προσχολικής ηλικίας, 3-4 ετών, περιλαμβάνουν τουλάχιστον 60 λεπτά ενεργητικού παιχνιδιού και συνολικά τουλάχιστον 180 λεπτά την ημέρα σε ποικίλες σωματικές δραστηριότητες, ενώ για παιδιά ηλικίας 5 ετών και άνω η συνιστώμενη ποσότητα σωματικής δραστηριότητας είναι τουλάχιστον 60 λεπτά ημερησίως σε μέτρια έως υψηλή ένταση. Πρόσφατη μελέτη σε 279 παιδιά, ηλικίας 4,5 ± 0,9 ετών, διερεύνησε προσωπικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, καθώς και παράγοντες συμμετοχής, που θα μπορούσαν να προβλέψουν τις τάσεις σωματικής δραστηριότητας των παιδιών από την προσχολική

Πρόσφατη μελέτη εξέτασε τη δυνατότητα εφαρμογής και την αποτελεσματικότητα της άσκησης προεγχειρητικά σε ασθενείς με καρκίνο της ουροδόχου κύστης, ηλικίας 67,3 ± 12,2 ετών, οι οποίοι είχαν προγραμματιστεί για ανοικτή ριζική κυστεκτομή. Οι ασθενείς ακολούθησαν υπό επίβλεψη ένα συνδυαστικό πρόγραμμα αερόβιας άσκησης και ασκήσεων με αντιστάσεις, μέσης διάρκειας 3,5 εβδομάδων, ενώ αξιολογήθηκαν κατά την έναρξη της έρευνας, πριν τη χειρουργική επέμβαση και 3 μήνες μετά. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι δεν υπήρξαν ανεπιθύμητες ενέργειες που να σχετίζονται με την άσκηση και ότι η προεγχειρητική συμμετοχή αυτών των ασθενών σε πρόγραμμα άσκησης είναι εφικτή, ασφαλής και καλά ανεκτή. Επιπλέον, η

Ο επιπολασμός της υπέρτασης είναι μεγαλύτερος στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες ίδιας ηλικίας. Επιστημονικά δεδομένα έχουν τεκμηριώσει τον ευεργετικό ρόλο της αερόβιας άσκησης σε υπερτασικούς ασθενείς, ωστόσο η επίδραση αυτής της μορφής άσκησης σε υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες δεν είναι σαφής. Πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση ποσοτικοποίησε την επίδραση της αερόβιας άσκησης στη συστολική αρτηριακή πίεση (ΣΑΠ) και τη διαστολική αρτηριακή πίεση (ΔΑΠ) ηρεμίας σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ηλικίας 60±4 ετών. Τα αποτελέσματα της μελέτης ανέδειξαν ότι η συστηματική αερόβια άσκηση μειώνει σημαντικά τη ΣΑΠ και ΔΑΠ ηρεμίας σε υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με φυσιολογική ή οριακά φυσιολογική αρτηριακή πίεση,

Η πρώιμη ενήβωση χαρακτηρίζεται από πρόωρη έναρξη της εφηβείας και ανάπτυξη των δευτερογενών χαρακτηριστικών του φύλου, ενώ τα υψηλά επίπεδα φλεγμονωδών κυτταροκινών μπορούν να προάγουν την έναρξη της εφηβείας. Η πρώιμη εφηβεία στα κορίτσια έχει συσχετιστεί με πρόωρη ολοκλήρωση της οστικής ανάπτυξης, επηρεάζει σημαντικά το ανάστημα και προκαλεί μια σειρά ψυχολογικών προβλημάτων, όπως ψυχοσεξουαλικές διαταραχές, και αυξημένο κίνδυνο χρόνιων νόσων συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του μαστού. Τριάντα (30) κορίτσια, ηλικίας 7-9 ετών, με κεντρική (ιδιοπαθή) πρώιμη ήβη καθώς και 15 συνομήλικά τους χωρίς πρώιμη ενήβωση, συμμετείχαν σε μελέτη που διερεύνησε την επίδραση ενός προγράμματος αερόβιας άσκησης διάρκειας 12 εβδομάδων σε δείκτες

Η θεραπεία αποστέρησης ανδρογόνων αποτελεί βασική θεραπεία του καρκίνου του προστάτη, στοχεύοντας στη δραστική μείωση των επιπέδων τους σε αυτούς τους ασθενείς, καθώς τα ανδρογόνα συμβάλλουν στην ανάπτυξη του προστατικού όγκου. Αν και η θεραπεία βελτιώνει σημαντικά την επιβίωση των ασθενών, η μείωση των επιπέδων των ανδρογόνων τους έχει πολυάριθμες δυσμενείς επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης της απώλειας μυϊκής μάζας και της αύξησης της λιπώδους μάζας. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε την επίδραση της συστηματικής άσκησης με αντιστάσεις, διάρκειας 20 εβδομάδων, με ή χωρίς συμπληρωματική χορήγηση πρωτεϊνών, στη σωματική σύσταση και σε λειτουργικές παραμέτρους ασθενών με καρκίνο του προστάτη που ελάμβαναν θεραπεία στέρησης ανδρογόνων. Τα

Πολλοί ασθενείς που υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία εμφανίζουν παρενέργειες. Λόγω της επίμονης φύσης αυτών των παρενεργειών, είναι σημαντικό οι ασθενείς με καρκίνο να αποφεύγουν και να περιορίζουν ανθυγιεινές συμπεριφορές που θα μπορούσαν να επιδεινώσουν τις παρενέργειες της χημειοθεραπείας. Πρόσφατη μελέτη εξέτασε σε 68 ασθενείς με καρκίνο του μαστού, ηλικίας 48,5 ± 10,4 ετών, τη σχέση μεταξύ της καθιστικής συμπεριφοράς και των ημερήσιων διακυμάνσεων συμπτωμάτων όπως άγχους, κόπωσης, πόνου, και διαταραχών της σωματικής και γνωστικής λειτουργίας, και κατά τη διάρκεια της χημειοθεραπείας. Τα ευρήματα της μελέτης ανέδειξαν ότι υψηλότερα επίπεδα συμπτωμάτων συνδέονταν με αυξημένη καθιστική συμπεριφορά και η αυξημένη καθιστική συμπεριφορά με